Από που να το πιάσω; Είναι δύσκολο να βάλεις σε τάξη τις λέξεις όταν τα γεγονότα είναι αδιανόητα. Οι…θεοί του ποδοσφαίρου τρελλάθηκαν. Σε είκοσι χρόνια απο τώρα, θα μιλάμε ακόμα γιά την Δευτέρα 28 Ιουνίου 2021 που έγιναν τα αδύνατα-δυνατά. Συνέβησαν τα απίθανα. Το ποδόσφαιρο τρέλλανε τους πάντες. Αν το δούμε στατιστικά, θα αδικήσουμε όσα είδαμε.
Η αλήθεια πάντως είναι ότι back to back είχαμε απίστευτη επιβεβαίωση των αριθμών. Θυμίζω, έλειπε το σκορ 2-2. Ηρθαν δύο μαζί, ίδια μέρα. Ελειπε το 3-3. Δεν το αναφέραμε γιατί δεν είναι και το πλέον συχνό σκορ. Κι όμως, πόσες πιθανότητες είχε να συμβεί το χθεσινό; Ηρθαν μαζεμένα επίσης, δύο 3-3!!! Πόσα θαυμαστικά να βάλω; Είδαμε αδιανόητα αυτογκολ, τρομερά γκολ, διακυμάνσεις…παρανοϊκες και μάλιστα καρμπόν! Το αουτσάιντερ 0-1, το φαβορί 3-1 και μετά το 80′ το αουτσάιντερ να το κάνει 3-3.
Δείτε το tweet της UEFA. Και μετά δείτε και το tweet του Λίνεκερ. Που κάνει λόγο ίσως γιά την κορυφαία ποδοσφαιρική βραδιά ever!
Ανεξάρτητα λοιπόν από το στοίχημα, χθες όλοι πρέπει να είναι γεμάτοι. Ευτυχισμένοι. Οταν το στοίχημα σε “βάζει από κάτω” και δεν μπορείς να χαρείς με όσα έζησες επειδή ενδεχομένως έχασες, τότε έχεις πρόβλημα. Παίζουμε στοίχημα στο ποδόσφαιρο γιατί λατρεύουμε το ποδόσφαιρο.
Αν λατρεύαμε το…χόκει, θα παίζαμε στοίχημα χόκεϊ. Πάνω απο όλα λοιπόν, είμαστε φίλαθλοι, είμαστε φανς, είμαστε αρρωστάκια με τη μπάλα. Αρα χθες δεν πήραμε απλά μιά δόση, πήραμε…overdose, πήραμε τη δόση μας γιά πολύ καιρό!
Θα μιλήσουμε και αμιγώς στοιχηματικά, παρακάτω. Πρώτα πάμε στα αγωνιστικά. Εκτιμώ ότι στο ένα ματς, στο Ισπανία-Κροατία, αυτός που παίρνει παράσημο είναι ο Ντάλιτς, ο τεχνικός της Κροατίας.
Τα γύρισε όλα τούμπα, πήρε τρελλά ρίσκα, θυμίζω ότι έβγαλε το ματς χωρίς Λόβρεν-Πέρισιτς, δύο πυλώνες της ομάδας. Κι όμως το πάλεψαν, έκαναν το αρχικο θαυμα και ισοφάρισαν, λίγο ήθελε, ένα κλικ, θυμίζω τα άχαστα που έχασαν οι κροάτες στην παράταση και ενώ το σκορ ήταν 3-3 και ενώ ήταν 4-3.
Στο άλλο ματς όμως, δεν δίνω το παράσημο στον Πέτκοβιτς.
Του δίνω εύσημα αλλά όχι παράσημο. Γιατι θεωρώ ότι το ματς πρωτίστως το έχασε η Γαλλία. Ο Ντεσάν. Που έκανε μαζεμένα λαθη/εγκλήματα σε ένα παιχνίδι. Πρώτα με το…κουλό να παίξει με τρεις στόπερ, αλλάζοντας την “πεπατημένη” του. Πάρε 0-1 με τον Λανκλέ να είναι τραγικός στο μαρκάρισμα του Σεφέροβιτς. Μετά, το ισιώνει το σύστημα, αλλά χαραμίζει τον Ραμπιό σε θέση ακραίου μπακ.
Θέση που δεν ξέρει το παιδί. Παρ’ όλα αυτά, με προσωπικές ενέργειες που δείχνουν παγκόσμια κλάση (το κατέβασμα του Μπενζεμά στο 1-1 και το γκολ του Πογκμπά στο 3-1 είναι αδιανόητα) το ματς γυρίζει. Και σου λέει η ίδια σου η ομάδα ρε Ντεσάν “αμόλησε μας, αν παίξουμε επιθετικά τους κάνουμε πλάκα”. Κι όμως αυτός την ξαναγυρίζει πίσω.
Πίσω! Να κρατήσει! Αν είναι δυνατόν! Ο Λουίς Ενρίκε δεν το έκανε ποτέ αυτό μετά το 3-1. Δεν το έκανε ούτε στην παράταση. Ρίσκαρε, λαχτάρησε, αλλά τελικά 5-3. Ο Ντεσάν στο 80′ τους μαζεύει τα χαλινάρια. Το πληρώνει. Δεν ρισκάρει ούτε στην παράταση. Πάνε πέναλτι. Κι εκεί κάνει το τελευταίο του λάθος. Βάζει στο 5ο πέναλτι τον Εμπαπέ. Μα καλά, δεν βλέπει; Ολο το τουρνουά ο Εμπαπέ έδειξε ότι δεν είναι έτοιμος νοητικά.
Παιχτάρα είναι, αλλά το βάρος δεν το σήκωσε. Εχασε 15 γκολ σε 4 ματς. Και τον βάζεις στο τελευταίο πέναλτι; Διακόσια κιλά ζύγιζε το κάθε του πόδι. Θέλει μυαλό να τον προστατέψεις και να μην αποκλειστείς; All and all, ο Ντεσάν εγκλημάτισε. Και τιμωρήθηκε. Ποτέ δεν “αμόλησε” τη Γαλλία, η οποία σε …5λεπτα ξεσπάσματα έδειξε ότι δεν έχει αντίπαλο.
Αρκέι να τους αφήσεις να παίξουν! Και ο μεσιέ Ντιντιέ δεν τους άφησε ποτέ. Ανεξηγητη φοβία που τον τιμώρησε.
Πάμε στο στοίχημα. Προφανές ότι οι περισσότεροι χάνουν, όταν δεν κερδίζουν τα φαβορί. Δεν μπορώ όμως να μιλήσω γιά όλους, ας μιλήσω γιά μένα. Με πόνεσε το χθεσινοβραδινό, προφανώς. Αλλά λίγο. Πολύ λίγο. Πρώτον, γιατί έχω “εναλλακτικη” και την πιστεύω.
Την Ιταλία. Δεύτερον, γιατί έπαιξα λίγα στα μακροχρόνια. Και…γκάριζα για αυτά, εκλιπαρούσα να μην υποθηκεύσετε σοβαρά χρήματα! Στην καβα έχω ακόμα κέρδη και -σημειώστε το αυτό- έχω ήδη αφαιρέσει τα χαμένα μακροχρόνια, έχουν ήδη χαθεί 24 απ’ τις 38 συνολικά μονάδες!! Και έχουν αφαιρεθεί. Αλλά ακόμα κερδίζω. Και απ’ όσα “τρέχουν”, εκτός του μπετ σε Ιταλία τα άλλα που έχουν μείνει είναι ψίχουλα.
Το έγραφα και προ ημερών. Και όλα να χαθούν, δεν θα πονέσω. Και τώρα φαίνεται. Να σας πω τι με πείραξε περισσότερο από τον αποκλεισμό της Γαλλίας; Πρώτον, ότι πέρασε η Ελβετία και δεν “εκλεισε” νικηφόρα το μακροχρόνιο στοίχημα του Σεφέροβιτς ως 1ου της ομάδας του. Τώρα κοντρα στην Ισπανία θα παρακαλάω να μην σκοράρει ο Σακίρι και το “μοιραστούν”.
Είμαι κοντα, πολύ κοντά, αλλά χθες αν δεν έμπαινε το γκολ στο 91′ θα είχα και Γαλλία να προχωράει και Σεφέροβιτς πληρωμένο. Σκεφτείτε ότι αν χθες δεν περναγε η Ελβετία, θα είχα 26,5 μονάδες “τελειωμένες”, αλλά και 10 κερδισμένες (2,5 μονάδες είναι το bet στον Σεφέροβιτς που έδινε 4,00), άρα χασούρα μόλις 16,5 και με δύο ομάδες μου να “τρέχουν” ακόμα!
Το δεύτερο που με πόνεσε ήταν που δεν πληρώθηκα στο live το g/g παράτασης στο Ισπανία-Κροατία.
Οπως χρόνια λέω, “αυτά που αξίζω θέλω να τα πληρώνομαι”. Και το άξιζα. Πολύ. Οσο κανένα άλλο live. Εγραψα και παραπάνω γιά τα άχαστα. Τρεις τεράστιες φάσεις η Κροατία στην παράταση, οι δύο είναι άχαστες. Κι όμως δεν μπήκε ένα, σε ματς ροντέο. Οπως πάντα δηλαδή, οι μικρές λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά. Ενα γκολ της Κροατίας στην παράταση, να μην το βάλει στο 91′ η Ελβετία και χθες θα είχα και ένα σούπερ live πιασμένο και ένα μακροχρόνιο ήδη κερδισμένο (Σεφέροβιτς) και η Γαλλία θα προχωρούσε.
Λεπτομέρειες. Αλλά η μιά, αυτή του live με έσκασε γιατί αυτή την άξιζα και με το παραπάνω…
Αυτά με όσα έγιναν, εχω φτάσει ήδη τις χίλιες λέξεις γιά να τα καλύψω όλα.
Πάμε στο σήμερα. Μετά έχουμε διήμερο ρεπό, θα πάμε στους “8” από Παρασκευή. Αρα επόμενη στήλη την Παρασκευή (μιά παρένθεση εδώ, μου κάνει εντύπωση οτι οι μπουκ έχουν την Ισπανία 1ο φαβορί και 2ο την Ιταλία και το Βέλγιο…5ο πλέον! Αυτα θα αλλάξουν κάπως απόψε, αλλά η ουσία είναι οτι οι μπουκ “επιμένουν” ότι όποια επιβιώσει από το πάνω ταμπλό, θα το σηκώσει).
Πάμε τώρα στα δύο τελευταια σημερινά. Για το ένα ξέρετε ήδη, από χθες είχα παίξει Σουηδία 1+under 4 γκολ. Χάθηκε η δυάδα, αλλά ξέρετε την άποψη μου. Η Ουκρανία πέρασε από σπόντα, η Σουηδία είναι σαφέστατα καλύτερη ομάδα, ένας τίμιος άσος του 2.40, ίσως με no goal (ειδικά μετά τα χθεσινά), δηλαδή κάτι σε 1-0 ή 2-0. Δεν έχω να γράψω κάτι άλλο.
Πάμε λοιπόν στο μεγάλο παιχνίδι.
Ας κάνω copy ότι έχω γράψει από χθες γιά την σημερινή Kingbet:
“Δεν είναι ένα οποιοδήποτε παιχνίδι. Μιλάμε γιά Αγγλία-Γερμανία εδώ. Ενα ματς που προφανώς ξεφεύγει απ’ τα ποδοσφαιρικά. Και όποιος εδώ ή στις δύο χώρες λέει το κλασικό “έλα μωρέ, είναι απλά ένα ματς” απλά λέει ψέματα. Οι δυο χώρες δεν συνορεύουν, ενώ ποτέ δεν υπήρξε ανταγωνισμός γία τις κούπες και τους τίτλους.
Δεν είναι ας πούμε σαν Βραζιλία-Αργεντινή. Η Αγγλία έχει ένα Μουντιάλ στο παλμαρέ της από το 1966, ενώ η Γερμανία έχει άφθονες κούπες και Μουντιάλ και EURO ενώ έχει και διψήφιο αριθμό παρουσιών σε ημιτελικά. Αρα, δεν τίθεται σύγκριση, η Γερμανία υπερέχει με διαφορά. Μα τότε, αν δεν έχει να κάνει με τοπικό χαρακτήρα ή με μονομαχία τίτλων, γιατί έχουμε αντιπαλότητα όσο ελάχιστες στον πλανήτη;
Η απάντηση είναι απλή.
Κρατάει από τον πόλεμο. Μην σας κάνει εντύπωση. Κρατάει από το 1940. Οσο κι αν οι γενιές πέρασαν, όσο κι αν ο κόσμος άλλαξε, τα κατάλοιπα μένουν. Μπορεί στο Νησί να αγαπάνε τον Κλοπ, μπορεί τον Τούχελ αν θέλετε, αλλά σε επίπεδο εθνών, όταν μιλάμε γιά Εθνικές ομάδες, οι μεν ακούνε γιά τους δε και άμεσα ξυπνάνε μνήμες. Το πρωτοσέλιδο της “κίτρινης” Daily Mirror το 1996 έχει μέινει στην ιστορία.
Γκασκόιν και Πιρς με..κράνη και ο τίτλος να λέει “Achtung! Surrender! For You Fritz, ze Euro 96 Championship is over”. Δηλαδή “Προσοχή, παραδοθείτε, για σένα Φριτς το EURO τελείωσε”. Οταν χρησιμοποιείς λέξεις σαν το achtung ή το Fritz, νομίζω δεν χρειάζεται να πουμε κάτι παραπάνω. Τότε σχολιάστηκε γιά μήνες εκείνο το πρωτοσέλιδο. Και είπαμε, οι εποχές άλλαξαν αλλά οι μνήμες υπάρχουν.
Και βέβαια, υπάρχει κι ακόμα ένας λόγος αντιπαλότητας. Τα μνημειώδη ματς μεταξύ τους και οι “φάπες” που έχουν φάει οι Αγγλοι.
Το 1966 με το αμφιλεγόμενο γκολ του Χαρστ στο Γουέμπλει, οι Αγγλοι πέρνουν το Μουντιάλ. Το 1990 στην Ιταλία, πάε στα πέναλτι, 4-3 οι Γερμανοί με χαμένα πέναλτι Γουόντλ και Πιρς. Το 1996 στο EURO, ξανά στο Γουέμπλει, ο…Σάουθγκέιτ χάνει το μοιραίο πέναλτι (κεντρική φωτό), μετά τα πρώτα πέντε που ήταν όλα εύστοχα. Το 2010 στη Νότια Αφρικη είναι το ματς που αλλάζει την ιστορία του ποδοσφαίρου, η Αγγλία χάνει 4-1 (η πιό βαριά ήττα σε Μουντιάλ) αλλά στο 1-1 ακυρώνεται κανονικό γκολ του Λάμπαρντ! Και άμεσα η FIFA ανακοινώνει ότι βάζει στο πλάνο της το goal line technology.
Μπορούμε να γράψουμε..σελίδες λοιπόν γιά αυτό το παιχνίδι.
Αλλά ας το κλείσουμε με το παρελθόν και να πάμε στο σήμερα. Τι μπορεί να γίνει; Οι περισσότεροι Αγγλοι αναλυτές, γνωστά ονόματα παικτών, συμφωνούν. Θα…δούμε πέναλτι! Αυτά τα ματς δεν κρίνονται αγωνιστικά, αλλά στην ψυχολογία. Μέτριες είναι και οι δύο, έτσι κι αλλιώς.
Οι αποδόσεις είναι σωστές. Ενα “κλικ” η Αγγλία, λόγω έδρας και ως ομάδα έχει κρατήσει και το μηδέν πίσω ως τώρα. Οριακά λοιπόν, στις λεπτομέρειες, πάω στο 1-1, στο Χ, στην παράταση και τελικά στα…πέναλτι. Ο αγώνας να κριθεί εκεί δίνει 6.00. Αν με ρωτάτε ποιά ομάδα, στη…ρουλέτα πάω με τη Γερμανία πάντα (ειδικά όταν παίζει με την Αγγλία).
Οπότε, ισοπαλία/1-1 σκορ/να κριθεί στα πέναλτι. Εκεί καταλήγω! Τι παίζω;
Παιζω μια δυάδα αρχικα, στην “μπλέ”, στα ειδικά της. “Αγγλία-Γερμανία οποιαδήποτε στιγμή στο ματς σκορ 1-1”+ “Σουηδία-Ουκρανία 1-0 σκορ οποιαδήποτε στιγμή στο ματς”. Είναι 2,35Χ1,91=4,48. Είναι λιγο μπετ κάλυψης και ασφάλειας. Και αρκετά λογικό και πιθανό.
Μετά παίζω στην “μπλέ” ξανά, ¨σκορ πολλαπλών επιλογών 1-0, 2-0, 3-0 Σουηδία” που δινει 3,70.
Και μετά, στην “πράσινη”, σκορ 1-1 στο Αγγλία-Γερμανία (7,00) και “ο αγώνας να κριθει στα πέναλτι” που δινει 6,00. Τρία μονά και μιά δυάδα.
Και φυσικά τα λέμε στο chat! Nέα στήλη Παρασκευή!
