Ο Μάκης ασχολήθηκε με την πρωταθλήτρια Λίβερπουλ, ορθώς έπραξε, αλλά επειδή σε δύο σερί τελικούς είχαμε τα…ίδια (ως επιλογές), είπα να του κάνω “αντίπραξη” σήμερα (γέλια). Να ασχοληθώ (λιγάκι) με την Τότεναμ!
Γιατί ο Κλοπ(αρος) είναι προπονητ(άρα) και τον πάω κι εγώ με τρέλλα. Και η Λίβερπουλ είναι πανάξια πρωταθλήτρια Ευρώπης.
Ομως, αν ήταν σπουδαίο το επίτευγμα των “κόκκινων”, τότε της Τότεναμ πως ονομάζεται; Ειλικρινά, αν το σήκωναν κιόλας οι Spurs, θα μιλάγαμε γιά άθλο, γιά το απόλυτο έπος…
Ζούμε στην εποχή που “το χρήμα μιλάει”. Ξεκάθαρα. Και η Τότεναμ ζει στο πλέον ανταγωνιστικό ποδοσφαιρικό περιβάλλον του κόσμου, στην Premier League.
O Κλοπ όταν ήρθε, ξόδεψε λίγα. Μετά τα αύξησε. Μετά είδε ότι “δουλειά δεν γίνεται με ψίχουλα” και η πώληση του Κουτίνιο του έλυσε τα χέρια. Ακόμα κι έτσι όμως, η Λίβερπουλ του Κλοπ ξόδεψε. Και ξόδεψε πολλά. Γυρνώντας ένα χρόνο πριν, καλοκαίρι του 2018, η Λίβερπουλ σπάει ρεκόρ όλων των εποχών γιά το σύλλογο, περνάει τα 170 εκατ.
ευρώ σε μεταγραφές. Το έσπασε όταν έδωσε 70 γιά τον Αλισον. Ρεκόρ και αυτό, ο ακριβότερος γκολκίπερ στον κόσμο. Είχαν προηγηθεί Φαμπίνιο με 43, Κειτά με 53 και Σακίρι με 14. Πολλά λεφτά, όχι ψίχουλα! Ενάμισι χρόνο πριν, Γενάρη του 2018, είχε δώσει 85 γιά τον Φαν Ντάικ. Ρεκόρ και αυτό, ο ακριβότερος αμυντικός!
Δηλαδή, η Λίβερπουλ σε δύο μεταγραφικές περιόδους έδωσε πάνω από 250 μύρια ζεστά, έκανε τρία ρεκόρ (συλλόγου, αμυντικού και τερματοφύλακα).
Ακόμα κι αν αφαιρέσουμε τα 150 του Κουτίνιο, τα έξοδα ξεπέρασαν την…κατοσταρού (και δεν πάω παραπίσω σε Μανέ ή Σαλάχ).
Τα αποτελέσματα βέβαια τα είδατε-είδαμε. Κάστρο πίσω. Απροσπέλαστος Φαμπίνιο, βράχος Φαν Ντάικ που δεν τρώει ντρίπλα με τίποτα, κέρβερος Αλισον (σε πιάνει ανατριχίλα αν σκέφτείς Λόβρεν ή Κάριους και τι…διαγωνισμό γκάφας έκαναν).
Στο τσακ να έπαιρνε και την Premier League, με λίγα λόγια, τα (τρελλά) λεφτά έπιασαν τόπο.
Αυτή είναι η μιά όψη του νομίσματος όμως, που έχει επάνω της το liver bird, το μυθικό πουλί του Λίβερπουλ (κάτι σαν κορμοράνος). H άλλη όψη έχει το…πετεινάρι. Τον κόκκορα της Τότεναμ!
Γιατί όσο διαδραματίζονταν τα παραπάνω στην Λίβερπουλ, η λονδρέζα έδινε ταπεινά 23 μύρια στην Παρί να φέρει τον Λούκας Μόουρα τον Γενάρη του 2018 και έκτοτε (καλοκαίρι 2018 και Γενάρης 2019)….
no money, αλλά..μπόλικο honey! Βάλτε τα κάτω. Η μιά αγοράζει πυρηνικά, η άλλη μένει με τα συμβατικά όπλα που είχε. Ούτε μιά πένα δεν δώθηκε, ούτε καν ένας δανεικός έτσι γιά το ονόρε. Ο Μάκης αναφέρθηκε στα “fuck off” των λιβερπούλιανς, αλλά σκεφτείτε τι θα έχωναν έστω και από μέσα τους οι οπαδοί της Τότεναμ.
Οσο θυμάμαι τον εαυτό μου, εγγλέζα να μην ξοδεύει μιά λίρα έστω, δεν μπορώ να φέρω στο μυαλό. Αυτό λοιπόν κι αν είναι ρεκόρ. Και γι αυτό της αξίζει μιά (ίση) υπόκλιση με τη Λίβερπουλ. Ολα τα λεφτά πήγανε -και πάνε- στο νεο γήπεδο της. Ενα δις κόστισε. Και δεν υπήρχαν στα ταμεία αυτά τα λεφτά, έχουν επισυναφθεί δάνεια μεγάλα από τράπεζες.
Που σημαίνει ότι η λιτή πολιτική δεν θα σταματήσει εδώ γιατί θα έχουμε αποπληρωμή. Ο Ντάνιελ Λίβι, ο πανέξυπνος Εβραίος μπίζνεσμάν θα εξακολουθεί να μετράει λίρα-λίρα τα έσοδα και τα έξοδα.
Το μέγα ερώτημα ειναι το…αύριο. Η Τότεναμ είναι σε σταυροδρόμι. Η Λίβερπουλ πχ δεν έχει άγχη. Ολα λυμένα είναι. Θα ψάξει έναν ακραίο μην βάζει εκεί ως εναλλακτική τον ξεζουμισμένο Μίλνερ, θα ψάξει έναν φορ, πάπαλα.
Η Τότεναμ όμως; Θα αναγκαστεί να πουλήσει. Και σε ρόστερ μετρημένο, κάθε απώλεια θα πονέσει. Λογικά ο Ερισκεν θα φύγει (Ρεάλ;) γιά να έρθει χρήμα. Ισως φύγουν κι άλλοι, ενώ και όσοι έρθουν δεν μπορεί να κοστίσουν 60αρες και 70αρες. Αρα και δεύτερο ράφι και απώλειες. Και φυσικά, ο Ποκετίνο, το “διαμάντι” το καλό. Τον αφήνεις να φύγει; Ολα δικό του έργο είναι.
Ή τον κρατάς και τον στηρίζεις και με μεταγραφές; Ζόρικο καλοκαίρι γιά την λονδρέζα, το ταβάνι το…τρύπησε και τώρα καλείται να μείνει (όσο γίνεται) ψηλά…
Πάμε στο κουμάρι. Το έγραψα και προχθές, τη σαιζόν θα την τεντώσω λίγο ακόμα. Κάτι με προκριματικά Euro, κάτι με Κόπα Αφρικα που επιτέλους το κάνουν καλοκαίρι, κάτι (και κυρίως) με Κόπα Αμέρικα, θα έχουμε να ασχοληθούμε.
Προφανώς και πιό χαλαρά, οι εθνικές δεν είναι και το καλύτερό μου, αλλά σε τελικές φάσεις “κάτι” θα βρεθεί. Οπότε συνεχίζουμε κανονικά.
Γιά σήμερα έχουμε την Β’ Ισπανίας, είχα κάνει ήδη αναφορά, χωρίς καμιά υπερανάλυση, θα παίξω κάτι. Το Χ στο Αλμπαθέτε-Μάλαγα και το διπλό της Ράγιο Μαχαδαόντα (εδώ είχαμε πτώση διπλού, μετά τρελλή άνοδο διπλού και τώρα ξανά πτώση).
Δείτε βαθμολογιές, δεν χρειάζεται να γράψω πολλά, ενώ δεν παίζω με …τίποτα αυτά τα 1,90 στο Χ της Λούγκο, αφήστε που στα μάτια μου δεν βολεύει κιόλας αν σκάει διπλό από την Ραγιο μέσα στο Οβιέδο και δεν αποκλείω στο live να κοιτάξω προς το ασόδιο. Θα τα πούμε το βράδυ στο chat, μονά-δυάδα τα δύο σημεία και τέλος.
Νέα στήλη το Σάββατο.
