Γεια χαρά… Στις 3 τα ξημερώματα, οι Σίξερς υποδέχονται τους Ράπτορς στο Game 3 της σειράς (Ανατολή, ημιτελική φάση, στις 4 νίκες η πρόκριση, στο 1-1 οι δύο ομάδες).
Η Φιλαδέλφεια έκανε το κόλπο τα ξημερώματα της Τρίτης και με καλύτερο παίκτη της αυτόν τον περίεργο τύπο που λέγεται Τζίμι Μπάτλερ (σημείωσε 30 π.) έφερε το πράγμα στα ίσα, «κλέβοντας» παράλληλα το πλεονέκτημα έδρας.
Βέβαια, αυτό μπορεί τώρα να «λέει» πολλά, όμως στη συνέχεια μπορεί να… μην «πει» και τίποτα. Με το σημερινό ματς και το ποιος θα νικήσει, δεν θα ασχοληθώ γιατί περιμένω να δω ποια θα είναι η αντίδραση του Τορόντο. Η αλήθεια είναι ότι τους φετινούς Ράπτορς τους πιστεύω, τους έχω «στηρίξει» και θα συνεχίσω να το κάνω. Βλέπετε, ο Καουάι Λέοναρντ έγινε… άνδρας μπασκετικά στην Αγρια Δύση και στα χέρια του μεγάλου Γκρεγκ Πόποβιτς και το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν πήγε στους Ράπτορς για να αποκλειστεί στα ημιτελικά της Ανατολής…
Είπαμε, όμως, λογικά θα έχει μεγάλη συνέχεια η σειρά, οπότε με σημείο θα ασχοληθώ από το επόμενο, που θα γίνει ξανά στη Φιλαδέλφεια.
Απόψε, θα ασχοληθώ με τον Πασκάλ Σιάκαμ, ο οποίος στα χέρια του Νικ Νερς – και σε συνδυασμό φυσικά με τη δουλειά που έχει ρίξει – φέτος είναι «άλλος» παίκτης. Ο 25χρονος πάουερ φόργουορντ από το Καμερούν τα κάνει όλα και συμφέρει, με αποτέλεσμα να μην βγαίνει από την πεντάδα! Σήμερα, πάντως, αποφάσισα να του πάω λίγο κόντρα και θα ποντάρω στο να βάλει κάτω από δύο τρίποντα.
Τρία στα τέσσερα έγραψε το κοντέρ του στο Game 1 και 2/7 στο Game 3.
ΥΓ. Ο – πέρα από την πλάκα – γίγαντας, εξαιρετικός προπονητής και ωραίος τύπος, Εργκίν Αταμάν (ύμνους του έχω γράψει από το ξεκίνημα της σεζόν), πήρε αυτό που άξιζε. Οδήγησε την Εφές στο Final Four της Ευρωλίγκας (έπειτα από 18 χρόνια) και ήδη από χθες το βράδυ… δεν κοιμάται περιμένοντας την κόντρα του στον ημιτελικό με τον μεγαλύτερό του εχθρό: τον Ομπράντοβιτς.
Για να δούμε…
