Εδώ είμαστε! Δύο 24ωρα πριν τα Χριστούγεννα, πρώτα από όλα, να ευχηθούμε. Εντάξει, η υγεία πάνω από όλα. Κλισέ, αλλά δικαίως. Από εκεί και πέρα, εγώ δεν θα ευχηθώ τίποτα άλλο παρά “καθαρό μυαλό”. Περνάμε όλοι δύσκολα, άλλος λιγότερο άλλος περισσότερο. Το μεγαλύτερο όπλο του ανθρώπου, ο πιό ισχυρός μυς πάνω του, είναι το μυαλό. Κρατήστε καθαρό μυαλό, σκεφτείτε καθαρά, μην θολώνετε, μην φρικάρετε, βρείτε λύσεις.
Εχει χίλια στραβά ο Ελληνας. Εχει όμως και μερικά καλά. Από την εποχή του…Οδυσσέα. Είναι πολύστροφος, πολυμήχανος. Δεν κολώνει στα ζόρια. Και -πέρα από τα όποια ζόρια- το μυαλό χρειάζεται και κάπου αλλού. Ζούμε εποχές “περίεργες” πολυεπίπεδα. Μην παρασύρεστε, μην τρώτε αμάσητο τίποτα, τα νέα παιδιά ειδικά, ας φροντίσουν να γυμνάσουν όσο γίνεται παραπάνω το μυαλό, το πνεύμα τους.
Πλέον, έχουμε έλλειψη μυαλών. Και ΜΗΝ μπερδέψετε τα παραπάνω με την κουτοπονηρία και την απατεωνιά. Από εκεί και πέρα, στα δικά μας. Χάθηκε μιά ευκαιρία το Σάββατο, με την Νορθάμπτον. Δοκάρι στο 83' γιά να γίνει το 2-1 (και πίεση), το τρώει στην κόντρα καπάκι στο 84'. Θα πέρναγε όλο το trixie, αέρας η Μίντλεσμπρο, μιά χαρά η Σουίντον. Δεν πειράζει, τα χουμε ξαναπεί, αυτά…come and go.
Τώρα είναι η εποχή που “έρχονται”. Βλέπω τα ματς. Σας το έγραψα από την μέρα που είδα τη Ρούμπιν και την Παρτίζαν, στο Europa League. Εκεί πήρα πρέφα. Και είναι σημαντικό γιά έναν παίκτη να διαισθάνεται πότε στραβώνει, πότε “δεν θέλει”. Μετρήστε: Μιά ευκαιρία τότε (με ένα απο τα δύο). Μετά, με..έσφαξαν στο γόνατο σε κάτι ματς (Τραμπζονσπόρ ας πούμε, με δύο πέναλτι μαζί, μούφα και τα δύο, ή ακυρώνεται κανονικό γκολ της Γκαζελέκ γιά το 1-2 μέσα στη Μαρσέιγ).
Καπάκι, δεν παίρνω δυάδα στα Χ επειδή σπάει ένα στο 93'. Την ίδια μέρα, δεν παίρνω την Σάλφορντ του 5.50, που έπρεπε να΄χει λήξει 0-3. Τώρα, με αδικεί στην Ουτρέχτη (ανατροπή στο τέλος παρότι δεν την άξιζε, η Αλκμάαρ έπρεπε να το'χει κάνει 2-0, αλλά χαζό πέναλτι στο 91' και 2-2). Τσάμπα δυάδα. Και κυρίως, το είπαμε, με την Νορθάμπτον. Η κάβα πάει αν προσέξετε, λίγο κάτω-λίγο πάνω.
Γυρίζει γύρω γύρω κάπου 1000 μονάδες. Από 12.500 στο 13.500, ξανά κάτω, ξανά λίγο πάνω. Λογικό. Τώρα είναι στις 13.000. Μιά χαρά. Οταν το φεγγάρι δεν είναι καλό, αλλά “κάτι παίρνεις” έτσι ώστε να χάνεις λίγα, να έχεις δηλαδή μια φυσιολογική φθορά, όλα είναι καλά. Τώρα είναι “come”, αύριο θα είναι “go”, όπως ήταν Σεπτέμβρη-Οκτώβρη. Οσο έχω καλά κέρδη και τα κρατάω εκεί, δεν έχω θέμα.
Παίζω “λίιιγη άμυνα”. Μέσα στο παιχνίδι. Στο καλό φεγγάρι, όχι όλα (δεν χρειάζονται κιόλας), αλλά κάποια από τα παραπάνω θα είχαν περάσει. Μιά Νορθάμπτον και μιά Γκαζελέκ πχ, ή μιά Ρούμπιν, ήταν 1500 μονάδες ακόμα. ΠΑΝΤΑ οι λεπτομέρεις θα κάνουν τη διαφορά… Γιά ματς Β' Ιταλία δεν θα μιλήσω. Ούτε γιά την Boxing Day του Σαββάτου. Θα έχουμε νέα στήλη κανονικά το Σάββατο με τις εγγλέζες.
Οπότε, με τι να κλείσω τη στήλη; Το σκέφτηκα λίγο, είπα να σας…φρεσκάρω λίγο τη μνήμη. Ή να διαβάσουν κάτι χρήσιμο τυχόν νέοι παίκτες (ή και νέοι αναγνώστες του site). Να κάνουμε λίγο…back to basics. Πίσω στα βασικά του στοιχήματος. Να καταλάβετε και τη φιλοσοφία μας εδώ στο Betsellers. Αλίευσα λοιπόν, ένα δικό μου κείμενο που υπάρχει στο internet με ένα απλό γκουγλάρισμα.
Τα'χω γράψει…δεκάδες φορές αυτά, από το 2001 και μετά. Αλλά αυτό υπάρχει στο διαδύκτιο, το έγραψα Ιούλιο του 2013 γιά την Ελευθεροτυπία. Ιδού και το λινκ: http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=02/07/2013&s=ebet-me-ton-billara&c=a8lhtismos Μιλάει γιά την γκανιότα. Τι σημαίνει, πως υπολογίζεται, πως αποφεύγεται. Και εξηγεί πολλά, ουσιαστικά όλη την φιλοσοφία μου.
Ο τίτλος ήταν “το τέρας της γκανιότας”. Το κάνω copy-paste αυτολεξεί, δείτε to και από το λινκ αν θέλετε….. “Σε συνέχεια του δημοσιεύματος του Σαββάτου, συνεχίζουμε σήμερα τα «μαθήματα» στοιχηματισμού, αν και το μεγαλύτερο μάθημα δίνεται ήδη: τέτοια εποχή (σ.σ. είπαμε, ήταν Ιούλιος όταν γράφτηκε) δεν παίζουμε, απλό. Ας ασχοληθούμε λοιπόν με την γκανιότα.
Φαντάζει απίστευτο, αλλά όντως, εν έτει 2013 πολλοί παίκτες δεν ξέρουν τι εστί γκανιότα ή κι αν ξέρουν, δεν μπορούν (ή δεν κάθονται) να την υπολογίσουν. Γκανιότα λοιπόν είναι το νόμιμο κέρδος οποιουδήποτε διοργανώνει τυχερό παιχνίδι. Οπου δεν υπάρχει γκανιότα (π.χ. στο πόκερ), υπάρχει το βιδάνιο. Στα περισσότερα τυχερά παιχνίδια υπάρχει γκανιότα.
Στη θεωρητική περίπτωση που κερδίσουν όλοι οι παίκτες, δεν μπορεί ένας μπουκ ή ένα καζίνο να κλείνει. Πρέπει εξαρχής να έχει εξασφαλίσει το κέρδος του. Η γκανιότα ποικίλλει. Στη ρουλέτα, π.χ., είναι το μηδέν. Βάζεις μια μάρκα, τα νούμερα είναι 36+μηδέν. Αν βρεις το νούμερο, παίρνεις τη μία που πόνταρες, συν ακόμα 35. Αρα, παίζεις με πιθανότητες μία στις 37, παίρνεις πίσω 36, η μία μάρκα είναι η γκανιότα (από το νούμερο μηδέν).
Στο στοίχημα, η γκανιότα είναι μέσα στις απόδοσεις. Ο bookmaker δεν θα… χαρίσει λεφτά στον κόσμο. Μακροχρόνια, ελέω γκανιότας, πάντα θα κερδίζει. Χαμένος Η προμήθεια που παίρνει ο κάθε μπουκ ποικίλλει. Ο καθένας έχει διαφορετική (γι' αυτό βλέπετε και διαφορετικές αποδόσεις από μπουκ σε μπουκ για το ίδιο ματς). Καλύτερη απόδοση σημαίνει χαμηλότερη γκανιότα.
Πώς τη βρίσκουμε; Κάθε παιχνίδι έχει πιθανό αποτέλεσμα άσο-ισοπαλία-διπλό. Στο σύνολο αυτό μας κάνει 100% ενός αγώνα, ή αλλιώς 33,33% πιθανότητες για κάθε σημείο, ή αλλιώς απόδοση 3.00 (στο στοίχημα). Θα έπρεπε κάποιος δηλαδή (χωρίς γκανιότα) να βάλει από ένα ευρώ και στα τρία σημεία και όποιο σημείο έρθει να του δώσει πίσω ακριβώς το κεφάλαιό του.
Προσέξτε τώρα: ας πάρουμε θεωρητικά ότι ένα ματς έχει αποδόσεις 1.70 στον άσο, 3.20 στο Χ και 4.00 στο διπλό, για να βρείτε «πρόχειρα» την γκανιότα, διαιρέστε το 100 (που είναι το απόλυτο) με την κάθε απόδοση. Και μετά προσθέστε τα τρία πηλίκα. Ο,τι παραπάνω από το 100, είναι η γκανιότα. Για να το εξειδικεύσουμε και να βρούμε την ακριβή γκανιότα: διαιρέστε το 3 με την κάθε απόδοση, 3 διά 1.
70, 3 διά 3.20 και 3 διά 4.00· προσθέστε τα τρία πηλίκα, μας κάνουν 3,44· Διαιρέστε το 3.44 διά του (αρχικού) 3 και μας κάνει 1,146. Αν μεταφέρετε την υποδιαστολή, πάτε στο 114,6. ΑΥΤΟ το 14,6 που είναι πάνω από το 100, είναι η γκανιότα. Με τον «εύκολο» τρόπο θα βρίσκατε 115,07, με τον δύσκολο τρόπο (που είναι όμως ακριβής) βρίσκεται 14,6. Με γκανιότα 14,6 ένας μπουκ δεν… χάνει ποτέ.
Γιατί μιλάμε για ένα ματς. Αν κάποιος παίξει τριάδα, τότε προσθέστε τρία 14,6 (ανά παιχνίδι) και θα πάτε στο 43,8. Ξέρετε τι σημαίνει πρακτικά το 43,8; Οτι αν π.χ. βάλετε 10 ευρώ σε μια τριάδα, τότε εσείς παίζετε τα… 5,62 ευρώ. Τα άλλα… πάνε υπέρ πίστεως. Δεν έχει κανείς παίκτης, μα κανείς στον πλανήτη, καμιά τύχη. Μακροχρόνια θα είναι 1000% χαμένος… Βάλτε τώρα και τις πιθανότητες να σπάσουν και 2-3 βαρβάτα φαβορί-στηρίγματα μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο με φουλ αγώνες, βάλτε και… πόσες τριάδες μπορεί να παίξει ένας παίκτης μέσα σε ένα διήμερο και βγάλτε συμπέρασμα.
Πώς γλιτώνεις; Ποιος είναι ο τρόπος να… γλιτώσει κάποιος από τις δαγκάνες τις γκανιότας; Ο πρώτος είναι η… απλή αριθμητική. Ποντάρεις σε όσο το δυνατόν λιγότερα ματς. Αντί να παίζεις με πιθανότητες επαλήθευσης 1 προς 27 (στην τριάδα, αφού έχουμε 3Χ3Χ3), παίζεις με 1 στις 3 (σε μονό αποδεκτό) ή 1 στις 9 (σε δυάδα). Ταυτόχρονα, η γκανιότα θα είναι, ακόμα και σε «κακό» μπουκ, το πολύ 15%.
Και όχι 45% σε τριάδα. Ο δεύτερος τρόπος (που δεν αναιρεί επ' ουδενί τον πρώτο, ίσα ίσα, συνδυάζονται) είναι να παίζεις με παικτικές αξίες. Με value bets. Να «αντιστρέψεις» την γκανιότα υπέρ σου. Ο μπουκ δεν βάζει ισόποση γκανιότα σε όλα τα σημεία. Συνήθως, σε ποσοστό 95%, «φορτώνει» την γκανιότα στο φαβορί σημείο. Αρα, ψάχνεις να βρεις το λάθος του.
Και κάνει λάθη. Και πολλά”. Αυτό ήταν το κείμενό μου πριν κάποια χρόνια. Θα ήθελα να το…εμπεδώσετε. Καλό ένα έτοιμο σημείο-ταμείο (ένα ψάρι), αλλά καλύτερα να μάθεις να (ψαρευείς) κερδίζεις μόνος σου. Τίποτα άλλο, ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ, ραντεβού το Σάββατο, να περάσετε καλά, ολόθερμα σας το εύχομαι. ΑΡΧΙΚΗ ΚΑΒΑ: 8.000 μονάδες. Επιστροφές από 19/12: 462 μονάδες.
Νέο υπόλοιπο: 12.962 μονάδες.
