Κατ’ αρχάς, να ευχαριστήσω τους χιλιάδες (κυριολεκτικά) φίλους που μας είδαν χθες στο πρώτο Betsellers Live στη σελίδα μας στο Facebook. Ηταν καλή ιδεά τελικά, μέρες που ζούμε κλεισμένοι στο σπίτι είναι καλό να “εφευρίσκουμε” και νέους τρόπους επικοινωνίας. Μας κάνατε καλή παρέα, σας κάναμε καλή παρέα, είπαμε πολλά (αθλητικά-στοιχηματικά και όχι μόνο), θα πούμε κι άλλα την άλλη Τρίτη 21 του μήνα, στις 8 το απόγευμα.
Τότε θα είναι το επόμενο.
Σήμερα, Μεγάλη Τετάρτη, έσπαγα το κεφάλι μου τι να γράψω. Αρχικά θα μπορούσα να γράψω γιά το Χίλσμπορο. Σαν σήμερα πριν 31 χρόνια σε έναν ημιτελικό Λίβερπουλ-Νότιγχαμ 96 φίλαθλοι της Λίβερπουλ έχασαν τόσο μα τόσο άδικα τη ζωή τους. Μαύρη μέρα. Ομως, μετά από όλα, αν πρέπει όλοι να κρατήσουμε κάτι από εκείνη την τραγωδία και τι ακολούθησε, ξέρετε ποιό πιστεύω ότι είναι; Να μην τρώμε αμάσητα ότι μας σερβίρουν, να ψάχνουμε την αλήθεια, να κυνηγάμε την δικαίωση.
Αυτό είναι. Γιατί λίγοι γνωρίζουν ή δίνουν σημασία στο τι έγινε αμέσως μετά τον χαμό των 96 φιλάθλων. Επιγραμματικά; Η απόλυτη σπίλωσή τους. Η Θάτσερ μίλησε για μεθύστακες οπαδούς, η Αστυνομία το ίδιο, ο πρώτος εισαγγελέας το ίδιο, τα Μέσα το ίδιο (ειδικά η SUN), σκέφτηκαν πως “οι νεκροί δεν μιλάνε” και με εύκολο τρόπο πήγαν να ξεφύγουν.
Η απόλυτη ντροπή. Ομως, οι συγγενείς δεν το άφησαν έτσι, το πάλεψαν. Τα χρόνια πέρασαν, έρευνες, καταθέσεις, δικαστήρια, τελικά η δικαιοσύνη και οι ευθύνες αποδώθηκαν και η ψυχή των 96 γαλήνεψε…
Αυτό όμως δεν είναι το σήμερα. Δίνει διδάγματα αλλα δεν είναι το σήμερα. Το σήμερα, 15/4/2020 έχει στον τίτλο των ειδήσεων ένα όνομα.
Ντόναλντ Τραμπ. Ο ορισμός του κάφρου. Γιατί περί κάφρου πρόκειται. Οταν σήμερα εν μέσω πανδημίας αποφασίζεις να κόψει την χρηματοδότηση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, είσαι ένας επικίνδυνος κάφρος. Είναι μιά απόφαση-σοκ, όπως έγραψε ένας γνωστός μου είναι σαν να αποφασίζεις να καταργήσεις τον αναισθησιολόγο πριν από μιά εγχείρηση.
Αυτός ο άνθρωπος, ο Ντόναλντ Τραμπ ήταν γνωστό τι κουμάσι είναι. Τα “διαπιστευτήριά του” τα είχε δώσει από το μακρινό 1989, όταν πιάσανε και καταδικάσανε τόσο άδικα πέντε μαύρους γιά τον φόνο μιάς κοπέλας στο Σέντραλ Παρκ της Νέας Υόρκης. Οσοι δεν έχετε δει την απίστευτη σειρά “When they see us”, δείτε την απόψε κιόλας.
Θα σπάσετε την τηλεόραση στο τέλος απ’ το μέγεθος της αδικίας. Τι είχε κάνει τότε ο Τραμπ; Είχε πληρώσει 85,000 δολάρια γιά ολοσέλιδες καταχωρήσεις στις τοπικές εφημερίδες ζητώντας την εκτέλεση των πέντε! “BRING BACK THE DEATH PENALTY. BRING BACK OUR POLICE” ήταν το μοτό της “διαφήμισης”. Δηλαδή από τότε όχι μόνο είχε εμετικά πιστεύω, αλλά τα…λάνσαρε-διαφήμιζε κιόλας με το χρήμα που διέθετε.
Εμετός. Ευτυχώς-όπως έγραψα και γιά το Χίλσμπορο- η δικαιοσύνη τελικά έλαμψε. Εστω και αργά..
Ο Τραμπ ρωτήθηκε μόλις πέρυσι αν θα έπαιρνε πίσω όσα έκανε-έλεγε τότε. Ουδεμία έκπληξη όταν απάντησε αρνητικά. Και όμως, αυτός ο άνθρωπος είναι πρόεδρος των ΗΠΑ. Ψηφίστηκε. Και κάνει κουμάντο. Πως πείστηκαν οι αμερικάνοι να δώσουν ψήφο στον τραμπούκο; Πάλι σύνδεση με όσα έγραφα παραπάνω γιά το Χίλσμπορο.
Να μην τρώμε αμάσητα ότι μας σερβίρουν, να ψάχνουμε την αλήθεια. Τώρα που ήρθε η πανδημία, οι περισσότεροι αμερικάνοι κατάλαβαν τι έγκλημα (κατά της χώρας και της ανθρωπότητας) έκαναν. Οποιος είδε τι συνέβη χθες σε 2,5 ώρες συνέντευξη του Τραμπ, τι επίθεση δέχθηκε και τι του καταλογίζουν κατάλαβε…
Αυτή ήταν η σημερινή στήλη-ημερολόγιο καραντίνας.
Εντελώς διαφορετική, αλλά με διδάγματα. Και αν σε αθλητικό επίπεδο σταθήκαμε στο Χιλσμπορο και σε πολιτικό επίπεδο στον Τραμπ, η εικόνα, η φωτογραφία της ημέρας μας έρχεται απ’ την Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ. Εκεί που βρίσκεται το πασίγνωστο άγαλμα του Ρόκι, μπροστά απ΄το μουσείο Tέχνης. Δείτε την, είναι ο απόλυτος συμβολισμός των ημερών…
