Γεια χαρά σε όλους.
Ξημερώνει η Κυριακή των τελικών στα Final-4 και Final-8 ανά την Ευρώπη και μετά από πολλή σκέψη κατέληξα στην απόφαση να μην ασχοληθώ με Ελλάδα (Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός), Ιταλία (Μιλάνο-Νάπολι/δεν νομίζω ότι θα το χάσει και αυτό ο Μεσίνα, με την Αρμάνι να είναι πλέον «γεμάτη» και σε καλή κατάσταση), Γερμανία (Μπάγερν-Ουλμ/δεν είναι για 1,20 η νίκη των Βαυαρών), Γαλλία (έσκασαν εκπλήξεις στο Leaders Cup, που διεξάγεται στη Ντίσνεϋλαντ, Ναντέρ-Παρί ο τελικός, η ομάδα του Τόμας Ισαλο είναι σωστά το φαβορί/πέταξε εκτός τη Μονακό), Ισπανία (Ρεάλ Μ.
– Μπαρτσελόνα στη Μάλαγα, τιτανομαχία, ωραίο ματς για χάζι), οπότε τι έμεινε; Η μονομαχία της Εφές με τη Φενερμπαχτσέ στην πόλη Κόνια της κεντρικής Τουρκίας σε κάτι λιγότερο από 10 ώρες.
Στον τελικό του τουρκικού Κυπέλλου, λοιπόν, κοντράρονται δύο ομάδες με τις οποίες έχουμε ασχοληθεί στην πορεία της σεζόν και οι οποίες πλέον πορεύονται με άλλους προπονητές σε σχέση με την έναρξη της αγωνιστικής περιόδου.
Στα προημιτελικά, η Εφές νίκησε στην έδρα της την Μανίσα (94-85), ενώ στα ημιτελικά του Final-4 ζορίστηκε πολύ απέναντι στην Καρσίγιακα (81-77).
Την ίδια ώρα, η Φενέρ έφυγε νικήτρια από το σπίτι της Πέτκιμσπορ στους «8» (68-81), ενώ κατάπιε την Μπεσίκτας στον ημιτελικό (99-68), με την συνέχεια να δίνεται εκτός γηπέδου από τους οπαδούς των δύο ομάδων (έγιναν επεισόδια/πεδίο μάχης οι γύρω δρόμοι…).
Φέτος, οι δύο ομάδες έχουν από μία νίκη στο ενεργητικό τους στα μεταξύ τους παιχνίδια:
Για το πρωτάθλημα Εφές-Φενέρ 81-80 (στις 11 Δεκεμβρίου του ‘23) και για την Ευρωλίγκα Εφές-Φενέρ 84-89 (στις 28 του ίδιου μήνα).
Εν κατακλείδι, η αλήθεια είναι πως η Φενέρ δείχνει να βρίσκεται σε καλύτερη κατάσταση από την Εφές, που έχει στον πάγκο της τον πρωτάρη σε τέτοιου τύπου… ραντεβού Τόμισλαβ Μιγιάτοβιτς.
Ο Γιασικεβίτσιους θέλει σαν… τρελός να κατακτήσει τον πρώτο του τίτλο ως προπονητής της Φενέρ και γνωρίζει πολύ καλά ότι αν αυτό συμβεί θα είναι το πρώτο παράσημο στο πέτο του, σε έναν ιδιαίτερα απαιτητικό οργανισμό.
Καλό ξημέρωμα.
