Είναι κάτι μέρες σαν κι αυτές που ζούμε που η αλήθεια είναι ότι το χέρι δεν πάει στο πληκτρολόγιο…
Πολύς κόσμος περνάει δύσκολα, βλέπει το σπίτι του να χάνεται, ό,τι υπήρχε γύρω του από φύση, πράσινο και ζωάκια να γίνεται στάχτη, τη ζωή του να αλλάζει μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα.
Δεν ξέρω τι μπορεί να πει κάποιος σ’ αυτήν την περίπτωση, όταν δηλαδή τα λόγια δεν φτάνουν για να μετριάσει κάπως την θλίψη που βλέπει στα μάτια ενός δικού του ανθρώπου που περνάει αυτή την δοκιμασία.
Όμως, ίσως αυτό που μπορεί να «απαλύνει» σε έναν βαθμό αυτή την θλίψη που πλανάται στον αέρα μαζί με τα αποκαΐδια είναι η αλληλεγγύη. Από… σχεδιασμό, «χορτάσαμε».
Προχωράμε.
Σιγά – σιγά μπαίνουμε σε διαδικασία έναρξης της αντίστροφης μέτρησης για το πρώτο τζάμπολ της Euroleague (30 Σεπτμεβρίου), με την συμμετοχή 18 ομάδων και μέχρι εκείνη τη μέρα θα ασχοληθούμε με κάποια πονταρίσματα διαρκείας.
Δύο εβδομάδες αργότερα θα ξεκινήσει και το ανανεωμένο – σούπερ ανταγωνιστικό – Γιούροκαπ των 20 ομάδων, μεταξύ των οποίων και η Παρτιζάν του Ζ. Ομπράντοβιτς που βρήκε και έριξε πολύ χρήμα κατά την διάρκεια των τελευταίων μηνών με μοναδικό στόχο την επιστροφή της στην Ευρωλίγκα.
Όμως και με το Γιούροκαπ θα ασχοληθούμε πολύ ζεστά όλη τη σεζόν, όπως επίσης και με κάποια long term στοιχήματα από την δεύτερη τη τάξει ευρωπαϊκή διοργάνωση.
Αυτό που περιμένω είναι τις τελευταίες «πινελιές» στα ρόστερ των ομάδων.
Το πρώτο της σεζόν είναι από την Ευρωλίγκα.
Η Εφές (με τα μέχρι τώρα δεδομένα) θα μπει στην αρένα αγριεμένη και με φόρα για τον τίτλο και το ριπίτ, έχοντας μπροστά της (μεταξύ άλλων ομάδων) το σοβαρό «εμπόδιο» της Μπαρτσελόνα, την οποία νίκησε στον τελικό του Final 4 της Κολωνίας, σηκώνοντας την πρώτη κούπα – Euroleague της ιστορίας της.
Για τον Εργκίν Αταμάν και γι’ αυτό που έχει δημιουργήσει στους πρωταθλητές Τουρκίας τα τελευταία χρόνια έχω γράψει χιλιάδες λέξεις στο betsellers και η αλήθεια είναι ότι η Εφές αποδείχθηκε άξιο στήριγμα.
Ο κόουτς Αταμάν έχει την ικανότητα να δίνει στους παίκτες του το κίνητρο που ψάχνουν, με αποτέλεσμα η Εφές να είναι τις τελευταίες σεζόν σχεδόν ίδια ομάδα, με τρομερή χημεία, πολλή ποιότητα και «πείνα» για μεγάλα πράγματα.
Θα μου πείτε τα… φράγκα από πίσω είναι πολλά, όμως αυτό ισχύει για αρκετές ομάδες στην Ευρωλίγκα. Δεν πρέπει να το ξεχνάμε αυτό.
Στην περίπτωση της Εφές δεν είναι μόνο τα χρήματα. Το σημαντικότερο είναι αυτό που έχει οικοδομηθεί με πολύ προσεκτικές κινήσεις, το οποίο ως μόνο στόχο θέτει την κορυφή.
Οι Τούρκοι κράτησαν με χρυσό συμβόλαιο τον MVP του τελευταίου Final 4, τον Σέρβο γκαρντ Βασίλιε Μίσιτς, ενώ αν δεν αλλάξει κάτι θεαματικά κάτοικος Κωνσταντινούπολης θα παραμείνει και ο Σέιν Λάρκιν.
Όμως και τα υπόλοιπα βασικά «εργαλεία» (Σιμόν, Σίνγκλετον, Μπομπουά, Μόερμαν, Πλάις, Αντερσον και Ντάνστον) παραμένουν στη θέση τους, με μοναδική εξαίρεση τον πολύτιμο ψηλό Σανλί (του «έφτιαξε» την καριέρα ο Αταμάν) που μετακόμισε στην Βαρκελώνη.
Παράλληλα, πριν λίγα 24ωρα, η Εφές έβαλε στη μηχανή της και τον Φίλιπ Πετρούσεφ.
Ο 21χρονος Σέρβος πάουερ φόργουορντ/σέντερ (2.
11 μ.) είναι ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα του ευρωπαϊκού μπάσκετμπολ και έρχεται από μία εξαιρετική σεζόν με την Μέγκα Μπάσκετ (23.6 π., 7.6 ρ., 1.6 ασίστ κατά μέσο όρο στην Αδριατική Λίγκα).
Για όλα τα παραπάνω και με την προϋπόθεση φυσικά η ομάδα του Αταμάν να μην πάθει κάποια χοντρή ζημιά από τους… καταραμένους (για όλους τους μονομάχους) τραυματισμούς, ασχολήθηκα σοβαρά με το να κάνει το ριπίτ.
Υ.Γ. Εντός των επόμενων ημερών θα ανεβεί νέα στήλη και με δεύτερη πρόταση για τον νικητή της νέας Euroleague. Είμαι ανάμεσα σε άλλες δύο ομάδες (πλην της Εφές), περιμένω να δω κάποια πράγματα για να καταλήξω σε ποια από τις δύο θα στραφώ ως… μπακ απ.
