Από χθες το απόγευμα ένα πράγμα έλεγα μέσα μου: “Οχι έτσι”. Αυτές οι δύο λέξεις μου'χαν καρφωθεί. Οχι έτσι…. Δεν θα σταθώ στα λάθη της αρχικής ενδεκάδας, δεν θα κάτσω να σταθώ στην διαιτησία, δεν θα σταθώ στο….τραγικό (ξανά) ξεκίνημα μας, δεν θα σταθώ στον …γνωστό Χαλκιά, δεν θα σταθώ σε αυτά. Τα είδατε όλοι. Θα σταθώ σε ένα πράγμα που πραγματικά με εξόργισε.
Μας κάνει το δώρο ο Τσεχ, οκ. Είναι το ματς στο 53'. Και μειώνουμε. Εχουμε πάνω από μισή ώρα να παλέψουμε. Από εκεί και μετά θα σταθώ. Εχουμε μέσα στην περιοχή τους Γκέκα (που'χει μπει ορθώς στην θέση του Φωτάκη, όπως ορθώς δεν ξεκίνησε), Σαμαρά, Σαλπιγγίδη. Και κάθε λεπτό που περνάει, αντί να κλείνουμε την μέγγενη, τα κάνουμε….να μην πω.
Μετά το 70' πραγματικά μου'ρχεται να σπάσω την τηλεόραση. Βγάζεις Φορτούνη. Οκ. Και βάζεις Μήτρογλου; Δηλαδή, γιά να καταλάβω, τελευταίο 20λεπτο αποφασίζεις ένα περίεργο 4-2-4, με το “δύο” να ειναι ο (κόφτης) Μανιάτης και ο…σκασμένος Καραγκούνης; Εχεις τέσσερις επιθετικούς. Και…πως θα πάει η μπάλα εκεί μπροστά με δεδομένο ότι ο Κατσουράνης είναι σέντερ μπακ χθες; Ενας Φετφατζίδης δεν μπορούσε να μπει; Ενας Νίνης; Κάποιος τελος πάντων να μπορεί να κάνει ένα σουτ (δεν κάναμε κανένα), εναν διεμβολισμό (δεν κάναμε κανέναν), μιά κάθετη πάσα (δεν κάναμε καμία), μιά ντριπλα σε ατομική προσπάθεια (δεν κάναμε καμία).
Να πάρει μιά βοήθεια ο Καραγκούνης. Να παίξουμε ο-ρθο-λο-γι-κά! Και ξεκινάει το ξυλίκι. Γιόμα. Και γιόμα. Μπαλιές 40 μέτρα από την άμυνα. Από τον Κατσουράνη. Δεν κάνουμε φάση! Μα φάση! Ούτε μία!! Αυτό μου γύρισε τα μυαλά. Ποδόσφαιρο αλάνας. Ούτε μιά ενάλλαγή μπάλας. Μιά κίνηση. Τίποτα! Ολοι στέκονται στα υπόλοιπα, αυτά που έγραψα στην αρχή.
Οκ, όλα σωστά. Αλλά αυτό το τελευταίο 20λεπτο έδειξε σαν να μην είχαν παίξει αυτοί οι παίκτες ποτέ μαζί, σαν να μην είχαμε προπονητή, σαν να παίζαμε στο χωριό, στο ξερό γηπεδάκι. Καταλήγω: Γι αυτό είπα ότι μου καρφώθηκε το “όχι έτσι”. Γιατί το μπετ εξ'άρχής δεν ήταν λάθος!! Δεν το μετανοιώνω. Κόντραρα μιά κάκιστη ομάδα σε απόδοση αουτσάιντερ.
Ποιά Τσεχία; Ποιά; Που δεν μας έκανε φάση σε 70'; Που απλώς έκανε ότι με τη Ρωσία (ξεκίνησε δυνατά) και της βγήκε γιατί εμείς δεν είχαμε μπει στο χορτάρι; Το ματς χθες δεν το πήρε η Τσεχία. Εμείς το χάσαμε!! Και χάσαμε έστω τον βαθμό γιά όσα έγραψα. Και εξοργίστηκα. Παίξε με καλύτερο σου και χάσε, φάε και πέντε. Οχι έτσι. Οχι από αυτούς….
Στοιχηματικά, αν έκανα ένα λάθος, ήταν στο άλλο ματς. Οχι σε κάτι που πόνταρα (δεν πόνταρα τίποτα), αλλά σε κάτι που…δεν πόνταρα. Αφού το βλέπω να έρχεται, το γράφω, το αναλύω, γιατί δεν παίζω το Χ; Αυτό ναι, ήταν λάθος μου. Και μετανοιώνω…. Αυτά με το χθες. Πάμε στο σήμερα. Από χθες έχω καταλήξει σε μιά καλή δυάδα. Και σε ένα μονό αποδεκτό.
Η δυάδα είναι Πορτογαλία και Ιταλία. Το βασικό μου σκεπτικό είναι να κοντράρω τις δύο πιό τυχερές ομάδες της 1ης αγωνιστικής (γλύτωσε από….28 τελικές η Δανία, χωρίς να παίξει ταμπούρι, αυτό το μετράω πολύ, η δε Κροατία σκόραρε σε ότι έστελνε μέσα και σε καθοριστικά λεπτά). Και να τις κοντράρω με δύο ομάδες που έδειξαν πολλά καλά, παρότι δεν κέρδισαν.
Πορτογαλία και Ιταλία. Οι πορτογάλοι, το ξαναγράφω, εμένα μου άρεσαν. Εχασαν εντελώς συγκυριακά.Οι γερμανοί κοίταγαν τον…πωπό τους, δεν έδειχναν ότι μπορούν να σκοράρουν και τελικά το έβαλαν με τον….μόνο τρόπο που (κανονικά) δεν έπρεπε να μπει! Γιόμα και κεφαλιά Γκόμεζ ενώ η Πορτογαλία πίσω είχε Μπρούνο Αλβες και Πέπε!! Αυτή είναι η μπάλα.
Αν ήμουν Μπέντο, θα είχα σπάσει τον πάγκο από τα νεύρα, γιατί θα τα έχω κάνει όλα σωστά και μένω με άδεια χέρια. Απόψε -αν η Δανία έφαγε 28 τελικές από τους ολλανδούς -θα “φάει” 15. Ε, αν είναι πάλι τόσο τυχερή, ας μην χάσει. Στη μπάλα όλα γίνονται, αλλά θα φοβόμουν -το έγραψα και παραπάνω- αν έβλεπα δανούς αλά Αγγλία, με καμιά διπλή ζώνη άμυνας.
Αφού παίζουν κανονικά το παιχνίδι τους, περιμένω να λυγίσουν. Και αυτή το φορά είναι διαθέσιμος, έστω και από τον πάγκο, ο Αλμέιδα. Ενα όπλο παραπάνω στην επίθεση των πορτογάλων. Από σκορ; Ισως ξανά 1-2 που αρχίζει να εμφανίζεται, ίσως και 0-2 που δεν έχει έρθει ακόμα και…είναι η ώρα του. Δεν αποκλείω να μην σκοράρουν οι δανοί έτσι όπως είδα αμυντικά τους πορτογάλους (ειδικά τα χαφ των πορτογάλων, πρεσσάρουν και κλείνουν χώρους εξαιρετικά).
Οι δε Ιταλοί, έδειξαν…ιταλοί. Αρκεί αύριο να ξεκινήσει (που έτσι νομίζω) ο Ντι Νατάλε. Δεν θέλω κάτι παραπάνω. Οι κροάτες σαφώς έχουν δόντια, αλλά ταυτόχρονα είναι και κλασικοί αφερέγγυοι. Και η απόδοση ειναι σωστή στον άσο, αυτό μετράω πάνω από όλα. Η Ιταλία μου έδειξε πολλά θετικά, κυρίως στην ανάπτυξη της, πως “διαχειρίστηκε” τον Πίρλο, πως άλλαζε τις κινήσεις ο Πραντέλι από τον πάγκο.
Κι εδώ από σκορ, το 2-1 και το 2-0 είναι πιθανά. Και θα τα ποντάρω και αυτά. Πριν πάω στο μονό αποδεκτό μου, να σημειώσετε κάτι: ΑΝ κερδίσει η Πορτογαλία, αύριο ΔΕΝ θα έχω νέα στήλη. Θα περιμένω σκοράκια αυριανά, θα περιμένω Ιταλία, έχω καθαρίσει. Και το ματς της Ισπανίας είναι σαν…να μην υπάρχει (αν αποφασίσω κάτι, έχουμε το chat να τα πούμε).
Αρα, νέα στήλη αύριο μόνο αν “στραβώσει” η Πορτογαλία απόψε. Ειδάλλως, πάμε γιά Παρασκεύη. Πάμε τώρα στο άλλο αποψινό… Ολλανδία-Γερμανία. Ξέρετε όλοι την αρχική εκτίμηση μου και γιά τις δύο. Τις έχω ποντάρει γιά…ζευγάρι τελικού, και εκεί “ψήφισα” Ολλανδία. Αρα, πριν τα ματς τις εκτιμούσα ως τις δύο καλύτερες. Και ακόμα το πιστεύω, παρά τα όσα μας έδειξαν.
Ενα ματς δεν είναι ασφαλές κριτήριο γιά καμιά ομάδα. Περιμένω λοιπόν μιά γιγαντομαχία. Να κριθεί το ματς σε λεπτομέρειες. Και θα παίξω Ολλανδία. Σαν να ήταν ο τελικός. Εκει δεν κατέληγα στα άντε ποστ; Τελικός αυτές οι δύο, αλλά με ένα κλικ πάνω οι “οράνιε”. Ε, εκεί είμαι και απόψε. Στο φινάλε, το “ένα κλικ” διαφορά δεν αντικατοπτρίζεται στο 3.
00+ της Ολλανδίας! Αρα, στην απόδοση είμαι οκ, έχω παικτική αξία. Αν είναι δύσκολο; Θέλει και ρώτημα; Αν μπορεί να σπάσει; Θέλει και ρώτημα; Απλώς, “οφείλω” να στηρίξω την αρχική μου επιλογή. Την Ολλανδία. Θετικό ότι γυρίζει ο Ματάισεν πίσω, πολύ θετικό. Το κενό του “φώναζε” κυρίως στο… μπουρδούκλωμα που επικρατούσε. Περιμένω εγωισμό, περιμένω πάθος, περιμένω “κάτι” να μου δείξουν αυτοί που πίστεψα και πιστεύω.
Μπάλα είναι, κόλαση θα γίνει, αν στραβώσει το ματς, ας στραβώσει ως γιγαντομαχία. Θα δεχθώ οποιοδήποτε αποτέλεσμα αρκεί η Ολλανδία να παίξει καλά. Γιά την Γερμανία δεν έχω να πω πολλά, έχει μιά σχετική άνεση και στην ισοπαλία, δεν αποκλείω πάλι να την δούμε κλειστή πίσω, όπως με τους πορτογάλους. Και δεν θα ακουμπήσω κανένα σκορ. Ενα γκολ νωρίς μπορεί να το ανοίξει απίστευτα το ματς και να δούμε ρουλέτα, αλλά αν δεν μπει νωρίς, θα δούμε κάτι σαν Πορτογαλία-Γερμανία.
Οπότε, δεν αγγίζω κανένα σκορ. Κλείσαμε. Μιά καλή δυάδα διημέρου (Πορτογαλία-Ιταλία), ένα καλό μονό αποδεκτό (Ολλανδία) και τα σκορ σε Πορτογαλία και Ιταλία, μόνα τους και συνδυαστικά. Και ΠΑΝΤΑ οπλισμένο το live, είτε αν δω ότι προκύπτει κάτι στην εξέλιξη, είτε γιά να καλυφθώ σε σημείο ή σκοράκι. Ποντάρισμα 13/6: Δυάδα διημέρου: Πορτογαλία 2-Ιταλία 1 (4.
16). Πιθανά σκορ: 1-2 (8.5)και 0-2 (8.5) Πορτογαλία με 2-1 (9.5) και 2-0 (11.00) Ιταλία. Τέσσερα μονά και τέσσερις πιθανές δυάδες. Βάρος στα μονά, με ένα να είμαστε και κερδισμένοι. Μονό αποδεκτό: Ολλανδία-Γερμανία 1 (3.10). Αυτά ήταν. Ξαναλέω, αν περάσει η Πορτογαλία, δεν ανανεώνω στήλη αύριο. Και κάτι ακόμα: Γιά όσους ψάχνουν fun bets, αύριο το “σκόρερ οποιαδήποτε στιγμή Ντι Νατάλε και νίκη Ιταλίας” δίνει 4.
00, ενώ και γιά το ματς της Πορτογαλίας και το ματς της Ιταλίας ψάχνω να βρω μπετ ότι θα μπει -καιρός είναι, δεν έχει μπει κανένα- γκολ από στημένο (πέναλτι ή απ' ευθείας φάουλ). Στην Ολλανδία, το έγραψα και στο κείμενο, η κάλυψη μου θα είναι μέσω trading αν προηγηθούν ως το 70' οι “οράνιε”. Μακάρι να το κάνουν! Υ.Γ: Η φωτό είναι ρετρό φυσικά, αλλά δεν νομίζω ότι χρειάζεται λεζάντα….
