Μάλιστα. Το είδαμε κι αυτό. Μετά από 27 παιχνίδια, μας πήρε ο ύπνος. Και οκ, μας πήρε ο ύπνος. Δεν ήταν έκπληξη αυτό. Γράφω χθες: “Δεν ξέρω, ψυχανεμίζομαι ότι ίσως και να είναι λίγο βαρετό. Τι εννοώ; Ως τώρα, Ισπανοί και Γάλλοι μοιάζουν. Τσουκου τσούκου, 100.000 πάσες κοντινές, να βρούμε την τρύπα της βελόνας και να την περάσουμε από εκεί.
Φυσικά και οι ισπανοί αυτό το κάνουν καλύτερα (από όλους) και γι αυτό είναι οι κορυφαίοι. Αλλά αν δεν συμβεί κάτι συγκλονιστικό νωρίς, ίσως δούμε βαρετό ματς. Υπομονής ματς.”. Και το ματς δεν ήταν απλά βαρετό και της υπομονής, αλλά ήταν να μασάς και να φτύνεις. Η στατιστική “έγραψε” 5-1 on target γιά την Ισπανία. Ούτε αυτή λέει την αλήθεια.
Μετράνε και κάτι σουτ στην αγκαλιά του Γιορίς ας πούμε. Η “κανονική” στατιστική έπρεπε να είναι… 1-0. Ενα! Η κεφαλία του Τσάμπι Αλόνσο που πήγε γκολ. Τίποτα άλλο. Απολύτως τίποτα. Κι όμως, σε αυτό το ματς, δεν πληρώνομαι. Γιατι; Σάμπως παίζω…over; Σάμπως παίζω g/g; Σάμπως παίζω Γαλλία; Οχι. Παίζω Χ/1 και Χ/Χ και σκορ 0-0 και 1-0 και 1-1.
Και…χάνω! Χάνω! Μα τον Θεό, από τα 27 ματς, σε κανένα δεν τσαντίστηκα τόσο πολύ που έχασα. Οκ, δεν έπαιξα πολλά, αλλά δεν έχει σημασία. Οταν “δικαιούμαι” να πληρωθώ, ας πληρωθώ! Δηλαδή, έπαιξα over την Πορτογαλία και ήρθε 1-0 με…δύο δοκάρια και άλλες έξι-επτά κραγμένες φάσεις. Και με αδικεί μιά φορά. Χθες που παίζω αυτά που παίζω, γιατί μου γελάει στα μούτρα; Πέναλτι στο 91' (και μούφα μάλιστα) γιά να χάσω ακόμα και το σκορ; Μιά επίθεση, μιά φάση σε 45' κι από τους δύο κι αυτή… πάει μέσα γιά να χάσω το ημίχρονο; Αν ΑΥΤΟ το ματς δεν ήρθε Χ/1 ή Χ/Χ και 0-0 ή 1-0, ποιό θα έρθει; Κανένα με 20 τελικές μήπως; Μπορεί.
Μπάλα είναι, κάνει τα δικά της. Μην τα ξαναλέμε. Απλά μου τη δίνει να έχω ζυγίσει μέχρι κεραίας ένα ματς και να χαλάει το στοίχημα μου έτσι…. Δεν έχω να γράψω κάτι άλλο γιά χθες. Και έχω την άισθηση ότι θα συμφωνήσετε όλοι μα όλοι μαζί μου. Γιατί το ίδιο άνοστο ματς είδαμε όλοι.Γιά την συνέχεια, γιά την Τετάρτη, μιά απορεία έχω αυτή τη στιγμή.
Θα φύγει από το…ρελαντί η Ισπανία; Γιατί αν δεν φύγει, έμπλεξε άσχημα. Πολύ άσχημα. Οψόμεθα. Θα τα ξαναπούμε σε λίγα 24ωρα αυτά. Προς το παρόν κρατάω ότι το ζευγάρι τελικού Ισπανία-Γερμανία που είχα παίξει στο 9.00, έχει πέσει στο 2.28. Και αναρωτιέμαι αν πρέπει να κάνω trading. Θα το σκεφτώ κι αυτό ως την Τετάρτη… Πάμε στα φρέσκα. Αγγλία-Ιταλία.
Ο τελευταίος προημιτελικός. Η τάση των περισσότερων είναι προς την ισοπαλία. Δεν νομίζω άλλο ματς από τα 27 ως τώρα να έχει πάρει στο ανταλλακτήριο 35% πάνω στο Χ το μεσημέρι πριν τον αγώνα. Και μάλιστα, η τάση δεν είναι απλά προς το Χ, αλλά και προς τα…κουλουράκια. Φαβορί στις αποδόσεις των σκορ είναι τα κουλουράκια του 0-0, άντε και το 1-1 “παλέυει” κι αυτό δίπλα του.
Λέω να…πάω κόντρα στο ρεύμα. Οκ, κι εγώ ξέρω τι σημαίνει -διαχρονικά- Ιταλία στα νοκ αουτ. Κι εγώ ξέρω τι σημαίνει Χότζον και πόσο συντηρητικός είναι. Και το έδειξε κιόλας, στο ματς με την Γαλλία, τότε που οι άγγλοι έπαιξαν ταμπούρι και διπλή ζώνη άμυνας. Γιατί τότε θα πάω…κόντρα στο ρεύμα; Θα σας πω το γιατί: Γιατί η αίσθηση μου είναι ότι αυτή η Ιταλία δεν μοιάζει με την “παλιά” Ιταλία, αλλά και η Αγγλία δεν μοιάζει με την “παλιά” Αγγλία.
Τι εννοω; Η Ιταλία πάντα στηριζόταν στην άμυνα της. Εφτυνες αίμα να πατήσεις περιοχή. Σαν ναρκοπέδιο ήταν κάποτε. Και στηριζόταν και σε αμυντικούς παίκτες-κολώνες που πλέον δεν υπάρχουν. Παρότι ο Πραντέλι σε δύο από τα τρία ματς δοκίμασε το 3-5-2, φάσεις “έφαγε” η Ιταλία και μάλιστα πολλές. Θυμηθείτε το ματς με την Κροατία. Τέτοιο γκολ (γιόμα στο 2ο δοκάρι και αμαρκάριστος ο Μάτζουκιτς, περνώντας η μπάλα πάνω από τον Κιέλίνι) η “παλιά” Ιταλία δεν θα έτρωγε.
Και σήμερα θα λείπει και ο Κιελίνι!! Ο Πίρλο που παίρνει μπροστά από την ιταλίκη περιοχή την μπάλα να κάνει παιχνίδι, απόψε θα βρει Ρούνεϊ μπροστά του. Η Αγγλία ήταν εξ' αρχής δομημένη έτσι, δεν χρειάζεται να αλλάξει κάτι. Παίζει 4-4-2, αλλά από τους δύο μπροστά, ο ένας (εν προκειμένω ο Ρούνεϊ), είναι πιό πίσω και κάνει την λεγόμενη “πρώτη άμυνα”.
Κι αν εδώ ο Ρούνεϊ καταφέρει να φρενάρει τον Πίρλο, η Ιταλία…έμπλεξε και στην αναπτυξή της, όχι μόνο στην άμυνα της. Στα πλάγια, τα ίδια. Η Αγγλία βγαίνει από εκεί, η Ιταλία δεν έχει αξιόπιστα ακραία μπακ. Και κλείνω το αγωνιστικό κομμάτι με τα τρεξίματα. Η Ιταλία έχει ένα αρνητικό που παράλληλα έιναι και….κουφό. Πολύ κουφό. Ο Πραντέλι στηρίζεται στην Γιούβε.
Εξι-επτά βασικοί της είναι στην 11αδα. Και η Γιούβε δεν έπαιζε Ευρώπη φέτος. Δεν (θα έπρεπε να) είναι κουρασμένοι. Να όμως που…είναι! Και το παραδέχθηκε ο ίδιος ο Πραντέλι, δεν το λέω εγώ. Η Ιταλία μετά το 60' κάνει κοιλιά. Δεν έχει αντοχές. Παράξενο, κουφό. Την ίδια ώρα βλέπεις παίκτες με 60 ματς στα πόδια τους φέτος, να..πετάνε (ειδικά οι περισσότεροι της Ρεάλ Μαδρίτης, είναι…στα κόκκινα).
Με λίγα λόγια; Η Αγγλία κερδίζει και σε φυσική κατάσταση. Πάω στα εξωαγωνιστικά και στέκομαι στην Αγγλία. Ο Χότζον κατάφερε μέσα σε λίγο διάστημα να πετύχει κάτι τρομερά (μα…τρομερά γιά όποιον ξέρει από Αγγλία) σημαντικό. Να αποβάλει κάθε άγχος από τους παίκτες του. Να τους πετάξει τον τίτλο του φαβορί. Να τους αποβάλλει τα κόμπλεξ.
Χρόνια τώρα, η Αγγλία πήγαινε με…χίλια. Και καλά να το πάρει, να διδάξει μπάλα, να σκίσει. Και τι έκανε; Μπλουμ. Γιατί ποτέ δεν πάταγε στα (πραγματικά) πόδια της. Οι προσδοκίες ήταν ψεύτικες. Κατασκευασμένες από τον Τύπο. Και η πίεση των οπαδών τρομακτική. Τώρα τι είδαμε; Ο Χότζον κατέβασε τον πήχη. Πάμε σιγά σιγά, βήμα-βήμα. Δεν είμαστε ομαδάρα, δεν θα πάμε με το μοτό “make the world England”, θα παίξουμε και ταμπούρι, θα παίρνουμε αποτέλεσμα.
Και χωρίς άγχος όπου μας βγει. Αυτό είναι τεράστιο όπλο γιά την φετινή Αγγλία. Τα “κίτρινα ταμπλόιντ” δεν κράζουν. Η φωτιά από το θέμα Φέρντιναντ έσβησε άμεσα. Οι οπαδοί έμαθαν να είναι καρτερικοί. Να μην περιμένουν… 6-0 σε κάθε ματς και τρόπαια. Ταπεινά. Και σεμνά. Ο Χότζον το έχει ξανακάνει. Με την Φούλαμ. Και πήγε τελικό Europa League.
Οταν πήγε στην Λίβερπουλ και οι προσδοκίες έγιναν οι…γνωστές, έχασε τη μπάλα γρήγορα. Αυτές εδώ όμως οι συνθήκες, είναι βούτυρο στο ψωμί του. Κοιτάξτε τις συμπεριφορές των παικτών. Ο Τζεραρντ από ηγέτης έχει γίνει εργάτης, χαμάλης. Και παίζει…πολύ καλύτερα! Τέρμα οι πριμαντόνες. Ομάδα. Με ταβάνι μεν, αλλά ομάδα. Καταλήγω: Σαφώς και η Αγγλία δεν είναι κάτι…αμάν-αμάν.
Το γράφω κιόλας. Αλλά έχει όπλα που δεν είχε!! Και η Ιταλία στον αντίποδα, δεν έχει όπλα που…είχε. Σαφώς αυτή είναι η…κωλοπετσωμένη, αλλά εκτιμώ ότι η Αγγλία δεν θα πιαστεί σε καμιά φάκα να ορμήσει, να “καταπιεί” την αντίπαλο. Ο Χότζον θα προσέξει πολύ. Τι θα παίξω; Αρχικά, το έχετε καταλάβει, θα παίξω Αγγλία. Νίκη της Αγγλίας στο 2.
98. Και κόντρα στο…80% των παικτών του στοιχήματος, θα παίξω over!! Το βρίσκω στο 2.86. Συγγνώμη, αλλά με όσα έχουμε δεί, δεν αποκλείω να πάει…ανάποδα από τις προσδοκίες των περισσότερων. ΔΕΝ περιμένω εν ολίγοις “σούπα” σαν τη χθεσινή. Περιμένω μεν μεγάλες μάχες, αλλά περιμένω και φάσεις. Ειδικά μετά το 60', δεν αποκλείω να βγει “ψωμάκι” και στο live.
Χθες…ροχαλίζαμε, έκλεινες το live και ξάπλωνες στον καναπέ. Δεν θα γίνει κάτι τέτοιο απόψε, έτσι πιστεύω. Και το live θα είναι οπλισμένο γιά -ενδεχομένως- καλό ποντάρισμα. Από σκορ, ας μην έχει έρθει το 0-0, δεν θα το παίξω. Θα παίξω τα 2-1, 1-1 (ως κάλυψη στο over και το διπλό) και το…2-2! Αυτό είναι “μέσα” στο over, αλλά καλύπτει και το διπλό ταυτόχρονα.
Και στο κάτω-κάτω, ούτε αυτό έχει έρθει ως σήμερα!!! Ξέρω ότι ρισκάρω. Πάω “κόντρα στο ρεύμα”. Αλλά ανέλυσα το γιατί. Και στο κάτω-κάτω, είδα και στο Πορτογαλία-Τσεχία και στο Ισπανία-Γαλλία πως με αδίκησε. Ε, ας το κάνω..ανάποδα σήμερα. Κάτι μου χρωστάει… Και γιά να κλείσω, θα επιμείνω στον Τζέραρντ, κι αυτός…μου χρωστάει. Θα τον ποντάρω any time σκόρερ, στο 6.
6… Ποντάρισμα 24/6: Αγγλία-Ιταλία 1 (2.98). Αγγλία-Ιταλία over (2.86). Ακριβή σκορ: 1-1 (6.8), 2-1 (12.5) και 2-2 (27.00). Any time σκόρερ: Τζέραρντ (6.6). Κλείσαμε. Σαφώς ρισκάρω, αλλά…επιμένω. Θα δούμε αν θα πέσω μέσα. Θυμίζω, στο live θα…έχουμε ίσως καλό παιχνίδι, ειδικά μετά το 60'. Νέο ραντεβού από εδώ, όχι αύριο. Αλλά μεθαύριο. Την Τρίτη. Να “κουβεντιάσουμε” τι έγινε στα νοκ άουτ και να κάνουμε μιά πρώτη προσέγγιση στα ημιτελικά.
