Καλημέρα και από μένα ! Ονομάζομαι Νίκος Αστερής, είμαι 19 χρονών και σπουδάζω Διοίκηση Επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο Πατρών-2ο έτος . Ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Η ενασχόληση μου με το ποδόσφαιρο είχε ξεκινήσει από τα παιδικά χρόνια. Ακαδημίες ποδοσφαίρου, ματς την Κυριακή με την ομάδα, άλλοτε νίκες άλλοτε ήττες και μετά ποδόσφαιρο στην τηλεόραση.
Κάπως έτσι μπορώ να περιγράψω την παιδική μου καθημερινότητα. Έχοντας τον πατέρα μου ως ποδοσφαιρικό πρότυπο μιας και είχε ζήσει αρκετές μεγάλες στιγμές με την ομάδα του Παναθηναϊκού καθόμουν και εγώ και έβλεπα τα ματς αλλά πάντα μου έλεγε πως η καλή ομάδα έχει “σβήσει” πολλά χρόνια τώρα. Το μόνο που θα θυμάμαι από αυτή την ομάδα είναι το νταμπλ και η νίκη-πρόκριση κόντρα στην Ρόμα.
. Μια μέρα καθώς είχε γυρίσει από την δουλειά τον βλέπω να κρατάει ένα περιοδικό που είχε σχέση με το στοίχημα. Το άνοιξα για να δω τι αναφέρει αλλά ειλικρινά δεν κατάλαβα τίποτα. Έβλεπα μόνο αριθμούς είτε ακέραιους είτε δεκαδικούς. Στην ηλικία των 13-14 δεν σκάμπαζα τίποτα αλλά και όταν κράτησα κουπόνι πρώτη φορά στα χέρια μου δεν ασχολήθηκα με αποδόσεις του 1,10-1,30 γιατί είχα ήδη πάρει διαφορετικά ερεθίσματα.
Θυμάμαι ,μόνο, την ένδοξη Ραούφος(!) που με ένα γκολ στο 90+ μας έκανε να πανηγυρίζουμε στο σπίτι σαν τρελλούς. Μία μέρα λοιπόν και συγκεκριμένα 31 Δεκεμβρίου 2011 λέω στον πατέρα μου να δούμε το ματς Μάνστεστερ Γιουνάιτεντ-Μπλακμπερν. Να του λέω πριν το παιχνίδι ότι δεν παίζει να χάσει η Γιουνάιτεντ, ότι έχει ομαδάρα και ότι δεν υπάρχει Μπλάκμπερν στον χάρτη.
Το τελικό σκορ 2-3 ! Σε κάθε γκολ της Μπλάκμπερν να του λέω “ τώρα αν είχα πολλά λεφτά θα τα έπαιζα στον άσο”. Για να μην τα πολυλογώ αν το κάναμε αυτό πολύ πιθανό να μπαίναμε οικογενειακώς φυλακή(γέλια).. Το κεφάλαιο Betsellers ήρθε για μένα την κατάλληλη στιγμή. Πάνω που είχα αρχίσει να ασχολούμαι σαν παιδί και εγώ με το στοίχημα , μια μέρα μου λέει ο πατέρας μου ότι βρήκε έναν άνθρωπο διαφορετικό από τους άλλους.
Διαφορετική φιλοσοφία από την μάζα και τον “γνώριζε” από άλλες εφημερίδες. Και κάπως έτσι το Betsellers μπήκε στην καθημερινότητα μου . Δεν δελεάστηκα από χαμηλές αποδόσεις και ουσιαστικά το site μου έδωσε από την αρχή ερεθίσματα τα οποία με έχουν κάνει να έχω διαφορετική στοιχηματική προσέγγιση από την πλειονότητα των παικτών.
Νιώθω ικανοποίηση που δεν ανήκω στην κατηγορία παικτών που βρίζουν την τύχη τους και γενικά που βλασφημούν για ένα γκολ κατά τους στα τελευταία λεπτά της αναμέτρησης. Θεωρώ ότι εμείς είμαστε υπεύθυνοι των πράξεων μας και ότι αν βλέπουμε κάποιο παιχνίδι να μην πατάει καλά η ομάδα που ποντάραμε τότε πολύ απλά μπορούμε να κάνουμε κάτι για αυτό.
Είτε λέγεται cash-out, είτε λέγεται next goal της αντίπαλης ομάδας. Αυτό το αναφέρω ,γιατί θυμάμαι χαρακτηριστικά κάθε φορά που έμπαινα σε πρακτορείο να υπάρχουν οι κλασσικοί άνθρωποι που βρίζουν μία ομάδα μέχρι αηδίας που ακόμη και οι ίδιοι τους οι φίλοι να τους λένε να σταματήσουν. Θεωρώ την υπομονή αρετή και ότι αν μέσα μας τα έχουμε καλά με τον εαυτό μας τότε θα έχουμε ψυχραιμία για να αντιμετωπίσουμε το οτιδήποτε.
Ο παρορμητισμός και τα νεύρα δεν βοηθάνε πουθενά. Αυτός ήταν ένας μικρός πρόλογος από εμένα ! Αύριο,λογικά, θα γράψω ένα κειμένακι για την αγαπημένη μου Τότεναμ !!
