Χαιρετώ! Την Τετάρτη όσο πλησίαζε η ώρα έναρξης του τελικού του Γιουρόπα Λιγκ, όλο και περισσότερο ψηνόμουν για την Αρσεναλ. Το προηγούμενο βράδυ βγήκε στο φως η κόντρα Ιγουαΐν με Νταβίντ Λουίς, το πρωί της Τετάρτης φωτογράφοι «έπιασαν» τον Σάρι να μιλάει με τον Ανέλι της Γιουβέντους σε καφέ στο Μπακού, ενώ το μεσημέρι ένας από τους πλέον αξιόπιστους ρεπόρτερ της Τσέλσι έγραψε στο twitter ότι ο Καντέ δεν είναι έτοιμος να ξεκινήσει βασικός.
Από την άλλη, η Αρσεναλ που ήταν στο Μπακού από το περασμένο Σάββατο (η Τσέλσι πριν από τον τελικό πήγε για φιλικό στην Αμερική!), έμοιαζε ήρεμη. Εμοιαζε πιο συγκεντρωμένη στο στόχο και με έξτρα κίνητρο την έξοδο στο Τσάμπιονς Λιγκ (η Τσέλσι το είχε ήδη εξασφαλισμένο μέσω Πρέμιερ Λιγκ).
Το τι έγινε το είδατε. Ο Καντέ βασικός, η Τσέλσι εντυπωσιακή στο δεύτερο ημίχρονο, μετέτρεψε τον τελικό σε περίπατο.
Με τον Αζάρ εξαιρετικό, να δηλώνει μετά το ματς ότι ο κύκλος έκλεισε και είναι έτοιμος για το επόμενο βήμα. Με όλα αυτά θέλω να πω πως ό,τι και να λέμε εμείς πριν από κάθε παιχνίδι, ειδικά όταν πρόκειται για τόσο σπουδαία ματς μεγάλων διοργανώσεων, την μπαλίτσα την παίζουν άλλοι. Εκείνοι διαμορφώνουν τα αποτελέσματα και τις καταστάσεις.
Τότεναμ – Λίβερπουλ
Αυτά με τα όσα έγιναν, πάμε στον έτερο αγγλικό ευρωπαϊκό εμφύλιο, αυτό του Τσάμπιονς Λιγκ. Για το πώς έφτασαν Τότεναμ και Λίβερπουλ μέχρι το τέλος δεν χρειάζεται να το ξαναπούμε. Γενικά η σεζόν προσέφερε τρομερές συγκινήσεις, ανατροπές και ματσάρες στο Τσάμπιονς Λιγκ. Και δεν θα μου προκαλέσει καμία εντύπωση αν κλείσει έτσι η φετινή διοργάνωση: με καλό ματς.
To θετικό για όλους τους ουδέτερους είναι ότι οι δύο ομάδες έφτασαν στη Μαδρίτη κομπλέ. Στην Τότεναμ αποθεραπεύτηκε ο Κέιν και πολύ πιθανό να είναι έτοιμος και ο Βερτόνχεν, στη Λίβερπουλ είναι κανονικά διαθέσιμος ο Φιρμίνο. Μόνο ο Κεϊτά θεωρείται απώλεια πρώτης γραμμής, έστω κι αν ο Αφρικανός δεν θεωρήθηκε αναντικατάστατο μέλος της Λίβερπουλ κατά τη διάρκεια της σεζόν.
Θα μου πεις «μα, η Τότεναμ πέρασε τον Αγιαξ χωρίς τον Κέιν και η Λίβερπουλ την Μπαρτσελόνα δίχως τον Φιρμίνο». Μιλάμε πλέον για έναν τελικό. Σε έναν τελικό μετράνε όλα. Η κάθε λεπτομέρεια. Ο Κέιν και ο Φιρμίνο είναι εκείνοι που δίνουν το κάτι παραπάνω στην επίθεση των ομάδων τους. Εκείνοι που με μία ενέργεια μπορούν να διαμορφώσουν καταστάσεις.
Ο Κέιν είναι ο πρώτος σκόρερ της Τότεναμ (και) φέτος με 24 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις. Ο Φιρμίνο ναι μεν έχει 16 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις, όμως έχει και 8 ασίστ, ενώ διαθέτει την προσωπική ενέργεια. Είναι παίκτες-κλειδιά όπως και να το κάνουμε.
Το να μιλήσουμε για την αγωνιστική κατάσταση των δύο ομάδων νομίζω πως δεν έχει νόημα.
Αφενός γιατί είναι χωρίς επίσημες υποχρεώσεις για περισσότερες από 15 ημέρες (συγκεκριμένα από τις 12 Μαΐου, όταν διεξήχθη η τελευταία αγωνιστική της Πρέμιερ Λιγκ), αφετέρου επειδή μιλάμε για έναν τελικό. Και ως γνωστόν, σ’ αυτά τα παιχνίδια μετράει περισσότερο σε τι μέρα θα βρεθεί η κάθε ομάδα. Επιπλέον ιδιαιτερότητα ότι πρόκειται για εμφύλιο, οι δύο ομάδες γνωρίζονται πολύ καλά, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Τα φετινά τους ματς
Στα δύο μεταξύ τους ματς στο πρωτάθλημα φέτος, η Λίβερπουλ πέτυχε ισάριθμες νίκες με το ίδιο σκορ (2-1). Στο ματς του «Ανφιλντ» το νικητήριο ήρθε με αυτογκόλ στις καθυστερήσεις. Και στο άλλο σημειώθηκε γκολ στις καθυστερήσεις, η Τότεναμ μείωσε σε 2-1 με τον Λαμέλα. Γενικά στα μεταξύ τους συνήθως βλέπουμε γκολ: τα 7 από τα 8 πιο πρόσφατα ήταν goal/goal.
Εντυπωσιακό ότι το μοναδικό από τα «νορμάλ» σκορ που δεν έχει εμφανιστεί στα μεταξύ τους ματς από το 2006 και μετά, 13 χρόνια δηλαδή, είναι το 1-0!
Να δούμε λίγο τι είδαμε στα δύο φετινά τους ματς; Στο παιχνίδι του Λονδίνου τον Σεπτέμβρη, η Τότεναμ κατέβηκε με 4-3-3 και τους Αλντερβάιρελντ-Βερτόνχεν στα στόπερ. Αυτό είναι πολύ πιθανό να το δούμε και το Σάββατο.
Ντάιερ-Ντεμπελέ-Γουίνκς ήταν τα χαφ και μπροστά οι Ερικσεν-Μόουρα-Κέιν. Ελειπε λόγω τραυματισμού ο Ντέλε Αλι. Κλασικά με 4-3-3 και η Λίβερπουλ και αυτή τη φορά στα χαφ τους Μίλνερ-Βαϊνάλντουμ και Κεϊτά.
Στο παιχνίδι του δεύτερου γύρου στο «Ανφιλντ» η Τότεναμ κατέβηκε με τρεις στην άμυνα, Αλντερβάιρελντ-Σάντσες-Βερτόνχεν. Ηταν ένα 3-5-2.
Τα τρία χαφ ήταν Σισοκό-Ερικσεν-Αλι. Στο 69’ ο Ποκετίνο το γύρισε σε 4-3-3 (βγάζοντας Σάντσες και βάζοντας Σον) και η Τότεναμ σκόραρε ένα λεπτό αργότερα. Η Λίβερπουλ αγωνίστηκε με το κλασικό της 4-3-3 και τους Μίλνερ-Χέντερσον-Βαϊνάλντουμ στα χαφ.
Σε ό,τι αφορά τις ενδεκάδες του τελικού, από πλευράς Τότεναμ λογικά θα δούμε ένα 4-3-3 με Γιορίς – Τρίπιερ, Αλντερβάιρελντ, Βερτόνχεν, Ρόους – Σισοκό, Ντάιερ, Αλι – Σον ή Μόουρα, Ερικσεν, Κέιν.
Ερωτηματικά προφανώς υπάρχουν. Αν οι Κέιν και Βερτόνχεν είναι έτοιμοι να παίξουν από την αρχή, αν ο Ντάιερ θα προτιμηθεί από τον Γουανιάμα και αν θα παίξει ο Μόουρα ή ο Σον από την αρχή. Πιθανότατα θα τους δούμε και τους δύο αν ο Κέιν δεν ξεκινήσει.
Στη Λίβερπουλ τα ερωτηματικά είναι λιγότερα. Και εδώ 4-3-3, με τους Αλισον – Αρνολντ, Μάτιπ, Φαν Ντάικ, Ρόμπερτσον στην άμυνα, τους Βαϊνάλντουμ, Χέντερσον, Φαμπίνιο στα χαφ και τους Σαλάχ, Μανέ και Φιρμίνο μπροστά.
Ισως στα χαφ να προτιμηθεί ο πιο έμπειρος Μίλνερ, αντί του Χέντερσον ή του Φαμπίνιο.
Στοίχημα
Με τους μπουκ θα συμφωνήσω στο γεγονός ότι είναι πιθανό να σκοράρουν και οι δύο ομάδες. Εξάλλου και οι 8 τελευταίοι τελικοί ήταν goal/goal. Η τελευταία ομάδα που δεν σκόραρε σε τελικό Τσάμπιονς Λιγκ ήταν η Μπάγερν, στο 0-2 από την Ιντερ του Μουρίνιο.
Από ‘κει και πέρα, όμως, αμφιβάλλω αν θα δούμε τόσο ανοιχτό ματς όσο πιστεύουν οι περισσότεροι. Η Λίβερπουλ δεν είναι η φουλ επιθετική ομάδα των προηγούμενων ετών, έχει στρώσει την άμυνά της, ρίχνει μεγάλο βάρος σ’ αυτήν. Η Τότεναμ τρέχει πολύ, δεν σε αφήνει να βρεις ρυθμό εύκολα.
Νομίζω ότι η Λίβερπουλ θα προτιμούσε στον τελικό τον Αγιαξ από την Τότεναμ.
Μια ομάδα δηλαδή που παίζει πάντα ανοιχτά. Σ’ αυτό το στυλ, το επιθετικό, το γρήγορο, η Λίβερπουλ έχει προβάδισμα κόντρα σε οποιαδήποτε ομάδα. Η Τότεναμ, όμως, είναι καλή και τακτικά, ξέρει να προσαρμόζεται και θεωρώ ότι αυτό θα επιχειρήσει να κάνει και το Σάββατο το βράδυ.
Από το 2004 και μετά, 15 χρόνια δηλαδή, μόνο ένα αουτσάιντερ κέρδισε στο 90λεπτο! Ηταν η Μπαρτσελόνα, στο 2-0 επί της Γιουνάιτεντ το 2009.
Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις που είχαμε νικητή στο 90λεπτο επικράτησε το φαβορί! Είχαμε άλλες δύο περιπτώσεις βέβαια στο διάστημα αυτό, που το αουτσάιντερ επικράτησε στα πέναλτι: η Λίβερπουλ κόντρα στη Μίλαν το 2005 και η Τσέλσι απέναντι στην Μπάγερν το 2012. Στα 15 αυτά χρόνια είχαμε 5 φορές ισοπαλία, άρα παράταση και πέναλτι. Οι τέσσερις από τις πέντε ισοπαλίες ήταν με σκορ 1-1.
Εξαίρεση το 3-3 στο Μίλαν – Γιουβέντους.
Λοιπόν, στον τελικό του Γιουρόπα Λιγκ πήγαμε με σημείο, τώρα νομίζω ήρθε η ώρα για ειδικά στοιχήματα. Επιλέγω λοιπόν δύο fun bets. Το ένα είναι το σκορ 1-1, που όπως είπαμε είναι αρκετά συχνό στους τελευταίους τελικούς του Τσάμπιονς Λιγκ (απόδοση 6,50). Επίσης επιλέγω ένα combo στοίχημα που προσφέρει ο stoiximan: Ακριβές σκορ 1-1, να παραμείνει το ίδιο σκορ στην παράταση (1-1) και να το πάρει η Τότεναμ στα πέναλτι.
Δίνει 28.00. Και ακριβώς το ίδιο με νικήτρια τη Λίβερπουλ στα πέναλτι, στην ίδια απόδοση. Από μία μονάδα στο καθένα!
Όπως βλέπετε είναι εμπνεύσεις. Η έμπνευση δεν χρειάζεται πολλές επεξηγήσεις. Ή την ακολουθείς ή την αφήνεις να περάσει. Και αν «κάτσει» αρχίζεις τα… μπινελίκια (γέλια!).
