Καλά περάσαμε. Ετσι νοιώθω. Τώρα που έκατσε η “σκόνη” του Μουντιάλ, που…έριξε και την καταιγίδα του στις απονομές και ξεπλύθηκαν όλα, νοιώθω ότι καλά περάσαμε. Ο μήνας πλέον ειναι 17, άλλοι κάνετε ήδη μπάνια, άλλοι τα προγραμματίζετε (όπως εγώ), γενικώς…χαλαρώνουμε πλέον. Και είναι καλή στιγμή να κάνουμε έναν συνολικό απολογισμό Μουντιάλ.
Οχι μόνο αγωνιστικό ή μόνο στοιχηματικό. Ολα μαζί. Ας τα διαχωρίσουμε να μην τα μπλέξουμε. Αρχικά, η συνολική εικόνα. Μετά, οι ομάδες, με βάρος σε συγκεκριμένες. Και τέλος, το στοιχηματικό κομμάτι. Συνολική εικόνα Στη συνολική εικόνα, εκτιμώ πως είδαμε καλό (ως πολύ καλό) Μουντιάλ. Με 169 γκολ (μέσος όρος 2.64), με μόλις ένα 0-0, πάντα είχαμε γκολ.
Και το γκολ είναι η πεμπτουσία. Σπάσανε και 2 ρεκόρ. Ρεκόρ αυτογκόλ (12!) όταν το προηγούμενο ήταν μόλις τα μισά, έξι, στο 1998. Εσπασε και το ρεκόρ των πέναλτι, δώθηκαν 29 (!), εύστοχα τα 22. Εδώ φυσικά έπαιξε ρόλο το VAR. Αν θέλετε τη γνώμη μου, βοήθησε. Αρκετά. Οκ, υπήρχαν και φάλτσα σφυρίγματα και λάθη (κραυγαλέο ο μη καταλογισμός πέναλτι στον Μίτροβιτς στο Ελβετια-Σερβια, μετά η μη αποβολή Μπόατενγκ στο Γερμανια-Σουηδία, μετά ο μη καταλογισμός πέναλτι στο Βραζιλία-Βέλγιο).
Πάντα θα υπάρχουν. Ομως, οι διαιτητές γενικά δείχνουν να προσαρμόζονται, ο κόσμος σιγά σιγά το ίδιο, αν και πρέπει όλοι να μάθουν ΠΟΥ χρησιμοποιείται το VAR (πχ πολλοί είπαν γιατί δεν το είδαν στο μη-φαουλ του τελικού απ' όπου προήλθε το 1-0 της Γαλλίας, ο Γκριεσμάν έκανε θέατρο σαφώς, αλλά ….έλα που το VAR δεν χρησιμοποιείται σε φάουλ παρά μόνο γιά να ελεγχθεί αν είναι εντός ή εκτός περιοχής)! Οι κάρτες ήταν λίγες (219, άρα μέσος όρος 3.
42 ανα μάτς), οι κόκκινες μόλις 4, και εδώ έπαιξε ρόλο το VAR, οι παίκτες πρόσεχαν παραπάνω. All and all, η παλάτζα νομίζω γέρνει στο θετικό, όχι στο αρνητικό πρόσημο. Απο εκεί και πέρα, σημειώστε ότι μπήκαν πάνω από 65 γκολ στο τελευταίο μισάωρο των αγώνων, τα περισσότερα ειδικά στο διάστημα 75-λήξη (νομίζω 38), άρα είχαμε σασπένς. Πολύ σασπένς και αγωνία.
Που πάντα είναι καλό. Το παράδοξο; Τα under πάλι κέρδισαν τα over, 35 έναντι 29 (κι αυτό γιατί σε κάποια ματς μπήκαν πολλά και ανέβηκε ο μέσος όρος). Ισοπαλία στο goal/no goal (32-32), ενώ σημειώθηκαν ΟΛΑ τα σκορ εκτός του 4-0! Και το 4-2 που έλειπε ήρθε στον τελικό! Είδαμε και 3-2 και 3-3 και 4-2 και 4-3 και 5-0 και 5-2, είχαμε…απ'όλα. Μεγαλύτερη έκπληξη σε ματς, φυσικά το Κορέα-Γερμανία, με την αποκλεισμένη να κερδίζει με 2-0 σε απόδοση άνω του 15.
00… Ομάδες Θα…μείνω με τον καημό, εδώ μπαίνει και το προσωπικό στοιχείο πλέον. Ημουνα σίγουρος ότι το Μουντιάλ θα πάει σε ομάδα σφιχτή-αν προτιμάτε συντηρητική- με καλή άμυνα. Και γι αυτό πήγα στην Βραζιλία, ακριβώς γι αυτό. Και το είχα αναλύσει. Η Γαλλία που το πήρε, είχε μέχρι…κεραίας, το ίδιο πλάνο. Σε ακρίβεια χιλιοστού. Ομάδα του “τόσο-όσο”.
Πάρτε την κατοχή, απαξιώ (σημειώστε, το 34.2% κατοχή της Γαλλίας στον τελικο είναι ρεκόρ από το 1966). Θα βάλω ένα, ελάτε να μου βάλετε εσείς αν μπορείτε, θα παίζω κόντρα και θα βάζω και 2ο. Κάπως έτσι. Οι θέλοντες σκορ και θέαμα, ας δούνε άλλες ομάδες. Γιατί και Βραζιλία και Γαλλία είχαν…πάθει και είχαν μάθει (η μιά το 2014, η άλλη το 2016). Οι διαφορές Γαλλίας-Βραζιλίας; Πρωτον, ο παράγοντας τύχη.
Καθόλου υποτιμητικό, ίσα-ίσα υπεραπαραίτητο. Η Γαλλία την είχε. Πρώτη επίθεση; Γκολ από στημένο. Το έκανε στον τελικό, το έκανε με την Ουρουγουάη, το έκανε συνέχεια. Και μετά όλα δούλευαν βάση του πλάνου Ντεσάν. Η Βραζιλία δεν την είχε. Στο δικό της στημένο με το Βέλγιο, δοκάρι. Και μετά, στο…μονότερμα, οι μπάλες σφύριζαν ξυστά. Μετά, το λεγόμενο adapted.
Εδώ η Γαλλία παίρνει καλύτερο βαθμό. Προσαρμοστικότητα. Οταν βρέθηκε πίσω κατά τύχη με την Αργεντινή, πάτησε τσίτα το γκάζι και την έπνιξε. Αλλαζε δηλαδή ταχύτητα και πλάνο άμεσα και αυτό απέδιδε. Και αναποδα, στον τελικό όταν το έπνιξε ο Γιορίς, άμεσα ξανακατέβασε τέμπο, πασούλες, προσεκτικά. Και η Κροατια αν θυμάστε δεν…έκανε φάση! Ούτε καν! Η Βραζιλία αυτό δεν το είχε.
Δείγμα το 0-2 του Βελγίου. Οκ, ατυχία, τρώς ένα με αυτογκόλ, αλλά μετά δεν προσαρμόζεσαι. Ή μάλλον το κάνεις, αλλά…αργά, περνάει ένα ημίχρονο και έχεις φάει και 2ο. All and all, η Γαλλία δικαιότατα το σήκωσε. Το πιό ακριβό ρόστερ, συνάμα από τα πιό νεανικά, οι παίκτες όλοι στις προσταγές του Ντεσάν (από Γκριεζμάν ως Πογκμπά), εκτελούσαν κατά γράμμα.
Με παίκτη -αστέρι (Μπαπέ), με κόφτη…..πυρηνοκίνητο (αυτός ο Καντέ, τι πνευμονια μπορεί να έχει;) με στιβαρή και σταθερή άμυνα, με Πογκμπά πολύ μυαλωμένο και πιό ώριμο, με εργάτες στυλ Ζιρού, με τερματοφύλακα αξιόπιστο. Και έχοντας μάθει καλά το μάθημά της από το 2016. Και με …λαό από πίσω, εννοώ υποδομές και ταλέντα άφθονα. Πριν πάω στις άλλες, θυμίζω ότι είχα Γαλλία ως και τελικό.
Περίμενα ημιτελικό με Βραζιλία και εκεί ήταν το μόνο ματς που πραγματικά φοβόμουν. Εκανα ένα λάθος, στοιχηματικό, θα το δούμε παρακάτω… Η Κροατία είναι…η μπάλα η ίδια. Υποδομές; Τίποτα. Πρωτάθλημα; Τρίχες. Πληθυσμός; Τέσσερα μύρια. Και παρελθον εξω-ποδοσφαιρικό; Τα ξέρετε. Πόλεμο είχαν πριν όχι πολλά χρόνια. Και αγωνιστικά; Χωρίς πλάνο καθαρό.
Το Βέλγιο είχε πλάνο. Η Γαλλία είχε. Η Αγγλία είχε. Η Κροατία…δεν είχε. Ούτε βάρος στην άμυνα, ούτε στην επίθεση, ούτε στα στημένα. Αλλά είπαμε, είναι η…μπάλα η ίδια. Μπορεί να σε τρελλάνει. Ταλέντο, πίστη, τόλμη και πάμε. Πολύ ταλέντο όμως, πολλά καντάρια. Αξίζει υπόκλισης. Οπως αξίζει υπόκλισης και η Αγγλία! Τα'χουμε ξαναπεί.
Ομάδα φτιαγμένη από το πουθενά και…τυχαία (έμεινε υπηρεσιακός ο Σαουθγκέιτ μετά το σκάνδαλο Αλαρντάις, μόλις 1,5 χρόνο πριν). Νέο αιμα, απειρία (και του προπονητή), αλλαγή συστήματος (πρωτοφανές γιά Αγγλία). Και πήγε 4αδα. Ηταν ταβάνι. Και λίγο συγκυριακό, βατός όμιλος και σταυρώματα. Χωρίς το τεράστιο ταλέντο, τα κατάφερε. Μην της το “κλέψουμε”.
Και μην της κλέψουμε και το μέλλον. Αν αποβάλλουν κάποτε (που αμφιβάλλω) οι άγγλοι αυτό το “it'scoming home” (λες και τους..χρωστάει τίποτα η ιστορία), θα πάνε ξανά ψηλά. Και όσο δεν το μουρμουράγαν, όλα πήγαιναν πρίμα. Μέρα-μέρα τους λύγισε. Οσο γιά το Βέλγιο; Εκανε μπαμ και το περίμεναν όλοι ότι έχει πυρηνικά μπροστά, ότι μπορεί να σε χαζέψει, αλλά…αλλά! Εγραφα εδώ πόσες τελικές “ετρωγε”.
Σε κάθε ματς. Ωραία στο μάτι (τι ωραία, χάρμα οφθαλμών) ήταν και η Βραζιλία του 1982. Αλλά οι ιταλοί το πήραν! Ναι, σε open space οι Βέλγοι οργίαζαν. Αλλά αυτό πρέπει να στο δώσει ο αντίπαλος. Τους το έδωσε στο 94' η Ιαπωνία (δεν στεκόμα στις…προπονήσεις με τους Παναμάδες). Τους το έδωσε στο διάστημα 15-35 γιά 20' μόλις λεπτά η Βραζιλία. Πάπαλα.
Μετά πουθενά. Ειδικά με Γαλλία που πήρε κεφάλι. Αλλά και με Βραζιλία σε όλο το β' μέρος, μιά επίθεση-κόντρα έβγαλαν! Μολις μία. Δεν μπορεί να τα πιάνει όλα ο Κουρτουά. Ηταν η καλύτερη επίθεση 16 γκολ (+10 η διαφορά) αλλά….η καλύτερη άμυνα (Γαλλία , 4 φορές παρθένα) το πήρε. Μετά την 4αδα; Γιά την Βραζιλία τα είπαμε, ένα κλικ ήθελε. Οι άλλες μεγάλες δυνάμεις (Ισπανία-Γερμανία-Αργεντινή) ήταν κακές.
Οι δύο άναρχες. Η τρίτη (Ισπανία) βαρετή και αργή. Επι μέρους μπορώ να γράψω κάτι για όλες, αλλά και ήδη έχουμε πει πολλά (πχ γιά την τραγική Αργεντινή) και δεν υπάρχει πιά λόγος. Συνολικά, δίκαιη κατά 99.9% η καταταξη του Μουντιάλ. Θα την έλεγα 1000000% δίκαιη αν ο ημιτελικός ο ένας ηταν Γαλλία-Βραζιλία (και ας πέρναγε η Γαλλία). Στοίχημα Παμε και στα δικά μας.
Εντοπίζω τα λάθη μου σε 2 σημεία. Το ένα το έχω αναλύσει καιρό τώρα. Πως σκατά είχα Αργεντινή γιά ψηλά; Τι κουτουλιά έφαγα; Θυμίζω είχα ζευγάρι(α) τελικού Βραζιλία-Αργεντινή και Γαλλία-Αργεντινή. Αυτό το λάθος είναι διπλό. Και λάθος εκτίμηση περί Αργεντινής και λάθος παίξιμο. Πάω σε ζευγάρι κάλυψης, αντί να πάω σε κάτοχο κάλυψης! Δηλαδή τη Γαλλία! Ολα εκεί οδηγούσαν, Βραζιλία ή Γαλλία.
Τώρα θα με ενοχλούσε πολύ λιγότερο το λάθος μου με την Αργεντινή. Θα είχα πάρει λεφτά από την Γαλλία. Γιά όλα τα υπόλοιπα αποδείχθηκα σωστός. Και προ έναρξης και κατά τη διάρκεια. Στους σκόρερς κανένα παράπονο. Περίμενα Γαλλία ψηλά, πήγε….κορυφή. Ο Γκριεζμάν είχε και τα στημένα (3 πέναλτι). Ε, θέλει και λίγη εύνοια. Ο μέσος όρος ήταν το “5”.
Πήγε στα τέσσερα. Την ίδια ώρα ο Κέιν είχε…άφθονη εύνοια. Του Γκριεζμάν πχ το γκολ που βρήκε με την Ουρουγουάη, ήταν δική του ενέργεια-σουτ και πήγαινε on target. Εκείνο το…”φεύγω μην με πετύχει αλλά βρίσκει στο τακούνι μου και πάει μέσα από του διαόλου του μάνα” του Κέιν, είναι καθαρή ρέντα. Πάλι Γκριεζμάν θα έπαιζα. Το άλλος λάθος μου; Τώρα, μετά τους “16”, στα νοκ άουτ, έπρεπε να πάω σε “ξερά” σημεία.
Πχ στο Βέλγιο-Αγγλία έγραψα “σωστός ο άσος, καμιά αντίρρηση σε όσους τον ποντάρουν στο 2.25”. Πήγα σε άσο+g/g και έχασα. Ομοίως τα ίδια έγραψα στο Γαλλία-Βέλγιο! “Καλός ο άσος του 2.50, σωστός, παίξτε τον”. Πήγα πάλι σε άσο+g/g και εχασα. Δεν θέλει πολλά, 2-3 σημεία κάνουν διαφορά. Γενικά όμως, παρότι ξεκίνησα από τα λάθη μου (όπως…όλοι πρέπει να κάνουν), είχαμε και πολλά θετικά.
Κατ'αρχήν, στην 1η αγωνιστική, όταν έπεφταν οι φάπες, τρελλες φάπες και χανόντουσαν…μύρια (κανονικά, όχι κουμπιά), εγώ φυλαγόμουν. Κατά δεύτερον, είδα σωστά (πλέον με εικόνα τριών αγώνων) το μέλλον. Και πόνταρα σωστά και έξυπνα στα “δεύτερα” μακροχρόνια. Και Κροατία τελικό και Αγγλία ως την 4αδα. Ας πάμε λίγο αναλυτικά τώρα.
Επαιξα (τζίράρισα) 806 μονάδες pre game. Πήρα πίσω 657. (-149). Επαιξα (τζιράρισα) 168 μονάδες στο live. Πήρα πίσω 146. (-22). Επαιξα (τζιράρισα) 594 μονάδες μακροχρόνια (410 αρχικα, 90 μετά, 94 σε καλύψεις). Πήρα πίσω 405. (-189). Η κάβα έκλεισε στις 940 μονάδες, με τα κερδη από τον τελικό. Απώλειες 360 μονάδες στο σύνολο. Αυτή είναι η πλήρης ανάλυση. Να ανοίξω μιά παρένθεση: Ανάφερθηκα στα δύο μου λάθη.
Ωρα να αναφερθώ και σε μερικές ατυχίες. Στο live betting (οπου ΠΟΤΕ δεν βάρεσα κουτουρού απλά γιά να πάιξω), η μεγαλύτερη (που θα έδινε και μεγάλο κέρδος) ήταν αυτή που…δεν έπαιξα. Οσοι ήταν chat (και ήταν 200 άνθρωποι, όσα γράφω δεν αμφισβητούνται), ξέρουν και θυμούνται. Γράφω “ετοιμάζω μπετ next goal Μαρόκο+next goal Ιραν μονά και δυάδα”. Ηταν στα ματς με Ισπανία και Πορτογαλία.
Εδινε 9.5 το Μαρόκο και 5.00 το Ιράν. Για… δευτερόλεπτα κυριολεκτικά, δεν πρόλαβα. Και ψίχουλα να έπαιζα, χαλαρά 150 μονάδες θα έπαιρνα. Μόνο η δυάδα έδινε 47.5 φορές. Κάποια παιδιά πρόλαβαν. Ηταν το βράδυ της χαρμολύπης. Δεν ήξερα αν έπρεπε να γελάσω ή να σκάσω. Θα ήταν μεγάλη νίκη αυτή. Πέρα από το live, είχα ατυχία στο άστοχο πέναλτι του Μέσι (με μπετ να σκοράρει η Αργεντινή με πέναλτι), στο Χ/1 της Αγγλίας με Κολομβία (1-1 στο 94'), και δύο φορές με την Ουρουγουάη.
“Μπετό” την είχα με Ρωσία, κακώς δεν παίχθηκε μόνη της (ίσως το 3ο μου λάθος), στο 2.90 είχε πάει, δύο φορές έγινε δυάδα και χάθηκε το άλλο. Αυτά είναι λεπτομέρειες. Αλλα ΠΑΝΤΑ αυτές κάνουν την διαφορά. Κοιτάξτε τώρα τα επι μέρους που ανέλυσα. Βλέπετε ότι η “τρύπα” είναι τα μακροχρόνια. Να τζιράρω 806+168= 974 (pre game + live) και να πάρω πίσω 803, είναι….
ψείρες. 173 μονάδες ήττας σε ΟΛΟ το Μουντιάλ (που θυμίζω, κλάψανε μανούλες). Οι λεπτομέρειες που λέγαμε. Δυο σημεία, ένα live, τα'χεις πάρει αυτά. Αλλά αυτά τα…τζιράρω. Τα παλεύω ανήμερα ή την ώρα που παίζουν. Τα άλλα τα υποθηκεύω. Και μάλιστα τα 410 υποθηκεύτηκαν πριν καν δούμε τις ομάδες. Οκ, αν δεν έκανα καλύψεις στον ημιτελικό, θα είχα ακόμα 94 μονάδες.
Αλλά καλώς τις έκανα, δεν τις μετανοιώνω. Αυτό που θέλω να πω είναι οτι όοοοολη η διαφορά, πέρα από λάθη-ατυχίες κλπ, είναι τα μακροχρόνια. Βγήκε έστω και ένα αρχικό; Κέρδος. Τώρα με μιά Βραζιλία που έδινε 550 μονάδες, τι θα λέγαμε; Νομίζω ότι καλώς τα ονομάζω χρονια “αναγκαίο κακό”. Σπάνια βγάζουν σε καλό… Τέλος, γιά να το κλείσω, όχι τυχαία, οι καλές νίκες έγιναν με την…Γαλλία (καλά κέρδη στο Χ/Χ με Δανία, καλά κέρδη στο Χ/1 με Αργεντινή, καλά κέρδη στον τελικό), ενώ στο live η καλύτερη νικη ήρθε με το over 1,5 στο Κορέα-Γερμανία, όταν ηταν 0-0 στο 80'! Και βέβαια, στα μακροχρονια το “δίδυμο” Κροατίας τελικό-Αγγλίας τετράδα.
Συνοψίζω: Οι 360 μονάδες χασούρας δεν είναι κάτι τρομερό. Είναι αποδεκτό. Μοιάζει λίγο με την φετινή σαιζόν. Δεν είναι καν το 1/3 του κεφαλαίου μου που ειχα να διαθέσω. Δεν με ενόχλησε. Ούτε πόνεσα. Ούτε μετανοιώνω γιά το πως διαχειρίστηκα το Μουντιάλ. Κάθε άλλο. Εκανα τα λάθη μου, τα είδατε, αλλά οκ, μέσα στο πρόγραμμα όλα. Ευχαριστώ ΟΛΟΥΣ όσους μου κάνατε παρέα αυτό το μήνα.
Και είσαστε ….πολλοί. Στο chat είδατε πράγματα, ίσως και να μάθατε πράγματα (το ελπίζω), μαζί είδαμε τα …63 από τα 64 ματς. Η μπάλα εξάλλου…ενώνει. Και μας ένωσε ξανά, έστω και διαδικτυακά (γέλια). Επέλεξα να βάλω μιά φωτό λίγο διαφορετική. Ακριβώς γιατί η μπάλα ενώνει και δεν έχει σύνορα. Συρία, όλα βομβαρδισμένα, αλλά οι ανθρωποι βρήκαν ρεύμα, βρήκαν τηλεόραση και μέσα στον πόνο τους ξεχάστηκαν λίγο.
Είναι συγκλονιστική η φωτογραφία… Υ.Γ: ΔΕΝ εύχομαι καλό καλοκαίρι ακόμα! Γιατί…κάτι χρωστάω. ΕΝΑ ΑΚΟΜΑ κείμενο. Που θα αφορά στο site και μονο σε αυτό, όπου θα έχουμε πολλές εξελίξεις. Εγραψα ήδη πολλά σήμερα, ας μην τα μπλέξουμε. Οπότε, νέο κείμενο Παρασκευή ή Σάββατο. Θα σας αφορά όλους, οπότε…stay tuned! Προς το παρόν, “αγρανάπαυση” στοιχηματική, ως τις 10/8 απο εμένα (μην απογοητεύεστε, ο Μάκης επιστρέφει δριμύτερος απο 24 του μήνα σε μιά εβδομάδα και θα σας…φτιάξει με τις μικρές Αγγλίας που ξεκινάνε 4/8).
