Εδώ και λίγα λεπτά (11 ώρα Αγγλίας, 1 το μεσημέρι δική μας) έχει ξεκινήσει το…γλέντι στο νησί. Τώρα που μιλάμε, ανοίγουν οι πόρτες των καταστημάτων, ξεκινάνε οι εκπτώσεις και…αν δεν σε ποδοπατήσουν είσαι τυχερός, ειδικά αν μιλάμε γιά μεγάλα εμπορικά κέντρα. Μιλιούνια κόσμου, απερίγραπτο αν δεν το ζήσεις. Κι αυτή είναι η μιά εικόνα της Boxing Day… Η άλλη είναι στα γήπεδα του νησιού.
Ο..δεύτερος πανικός. Το χω ζήσει και ήταν απολαυστικό. Γιορτή. Παράδοση. Και πραγματικά, επειδή είμαστε στα Χριστούγεννα, μιά άλλη ατμόσφαιρα… Καλημέρα, χρόνια πολλά σε όλους και όλες. Εδώ είμαστε, κλασικά τέτοια μέρα κι εμείς. Αλλά εμείς μιλάμε γιά…στοίχημα, όχι γιά shopping (αν ξέρεις που θα πας, έχει απίθανες ευκαιρίες πάντως σήμερα στο νησί).
Τις μέρες που πέρασαν, στοιχηματικά μιλώντας, κάπως κουνήσαμε το δίχτακι, πήγε να γίνει μιά ψιλομαγκίτσα, αλλά μας έφαγε το κοράκι και η ατυχία στο Μπιλμπάο. Με δύο στο χέρι (Σάντερλαντ στο 90', Κορτράικ στο 85' τα νικητήρια γκολ), φάνηκε σαν να αλλάζει το φεγγάρι. Αμ δε. Η (εντελώς ανύπαρκτη γιά ένα ημίχρονο, χωρίς καν υποψία φάσης) Ατλέτικο βρήκε γκολ στα…40'' του 2ου μέρους, βρήκε και δεύτερο λίγα λεπτά μετά με πέναλτι-μαϊμουδάκι, πάπαλα, άλλαξαν όλα.
Never mind, καλά ήταν και τα δύο (και καλό ήταν γιά όσους το έπιασαν κι ένα…πονηρούτσικο, της Οσασούνα). Εκτοτε ξεκουραστήκαμε, φάγαμε, διασκεδάσαμε, και σήμερα επί το έργον από το πρωί (πριν λίγο έστειλα την στήλη στην Kingbet γιά τα ματς της Κυριακής, η εφημερίδα εκτάκτως θα βγει αύριο). Σήμερα λοιπόν, η διάθεση γιά κουμάρι ανεβαίνει. Ελα όμως που το μενού δεν είναι καλό.
Στις Boxing Day τα έχω δει όλα, από το απόλυτο κάποτε (που μου το στέρησε τυπικά μιά Καρλάιλ η οποία είχε αναβληθεί ελέω χιονιού), ως το…απόλυτο μηδεν (παντελής αστοχία στις 26 και καπάκι μετά από 48 ώρες απόλυτη ευστοχία), γενικώς…δεν με εκπλήσσει τίποτα. Το πρόγραμμα πάντως δεν είναι καλό. Σε σχέση με την εφημερίδα δεν πρόσθεσα κανένα.
Μπέρνλι και Στόουκ από Premier League, Ιπσουίτς, Ρέντινγκ, Φούλαμ, Γουλβς από Championship, Τζίλιγχαμ, Κόβεντρι, Κρου από 1η και Ακριγκτον, Χάρτλπουλ από 2η. Αυτή ήταν η αρχική διαλογή μου. Μου πέρασε ελαφρώς από το μυαλό να κάνω καμιά…μαγκίτσα (σ.σ γιά τον φίλο που ρώτησε προχθες τι εννοούσα με το “αντισυμβατικό παιχνίδι”, φυσικά και δεν εννοούσα να πάω να παίξω φαβοράκια του 1.
40, αντίθετα εννοούσα να κάνω παιχνίδι καθαρά με ένστικτο και εμπειρία, χωρίς να κοιτάζω φόρμα, γιά παράδειγμα σήμερα στραβοκοίταξα τις Μπλάκπουλ και Μίλγουολ που δεν προκύπτουν από πουθενά), αλλά το άφησα πίσω μου γρήγορα. Κι άρχισα το ξεσκαρτάρισμα από τις παραπάνω αρχικές επιλογές… Με τσάντισε η παραίτηση Χίπια στην Μπράιτον.
Κάτσε βρε ανθρωπέ μου ένα ματς ακόμα. “Εκραζε” η Ρέντινγκ, ήταν επιλογή, πήγε ο φινλανδός και παραιτήθηκε προχθές, πάει το διπλό. Εσβησα και Ιπσουϊτς που είναι νωρίς (και στο 3.10 πλέον δεν είχε και αξία), έσβησα και Ακριγκτον γιατί η Γιόρκ έδειξε χαρακτήρα στο τελευταίο της ματς με την Μπέρι (από 2-0 σε 2-2). Ηταν τα πρώτα τρία που σβήστηκαν.
Στα υπόλοιπα οκτώ, ζύγιασα πολύ ώρα τα δύο της Premier. Γιατί στα μάτια μου και οι δύο ομάδες του Λίβερπουλ σηκώνουν κόντρα. Κυρίως ελέω της άμυνάς τους. Διάβασα παντού γιά “ψυχή και χαρακτήρα Λίβερπουλ με Αρσεναλ, άπειρες τελικές κλπ κλπ”. Καλά όλα αυτά και σωστά. Γιά τον Τουρέ όμως που είναι…όνομα και πράγμα (Κόλο) και δεν στρίβει ούτε με υδραυλικό τιμόνι, δεν διάβασα! Τελικά αποφάσισα να την αφήσω ήσυχη και να περιμένω…στη γωνία την Δευτέρα με τη Σουόνσι (θέλω εκδίκηση γιά το ίδιο ματς του Λιγκ Καπ, χεχεχεχε).
Σβήνω και την Τζίλιγχαμ, με χάλασε αυτό το 2-3 προ ημερών, έχει ακόμα πολλά θέματα να λύσει και επέστρεψε η γκρίνια της. Οπότε, έχω φτάσει στα έξι. Στόουκ, Φούλαμ, Γουλβς, Κόβεντρι, Κρου και Χάρτλπουλ. Αν τα κοιτάξετε, ένα κάνει μπαμ ότι…είναι ξεκουκούδουνο. Η Φούλαμ. Πως στο καλό θέλω να κοντράρω το…τραίνο; Η Μπόρνεμουθ τρομάζει ώρες ώρες.
“Φτύνει” γκολ, δικαίως πρώτη. Ελα όμως που μου..έχει κάτσει ρε παιδιά. Κάπου θα την “κάνει”, δεν γίνεται σερί τέτοιο, ακόμα κι αν είσαι η Τσέλσι. Και η Φούλαμ…τρελλή κι αδέσποτη, αν δείτε φέρνει εναλλάξ απότελέσματα, ικανή να φάει τρία, αλλά…να βάλει και τρία. Μην το ψειρίζω. Εμπνευση το διπλό του 5.50 γιά μονό, θα παίξω κι ένα σκοράκι 2-3 στο 34.
00, έτσι γιά…καθαρό τζόγο, σαν να αγοράζω λαχείο! Και μένουν τα άλλα πέντε. Boxing Day είναι, “ισοϋψή” είναι στα μάτια μου, θα σβήσω αυτό με τη μικρότερη απόδοση. Δηλαδή την Κόβεντρι. Και τι έχω πλέον; Στόουκ στο 4.75, Γουλβς στο 3.70, Κρου στο 5.50, Χάρτλπουλ στο 4.00. Αυτά είναι τα ματσάκια… Να πάω σε yankee; Εντεκα στήλες; Οχι. Θα κάνω κάτι άλλο.
Θα σβήσω και την Στόουκ (ένστικτο) και θα πάω σε patent με τα άλλα τρία, να πέσω στις επτά στήλες. Ενα patent κι ένα μονό (με σκοράκι μαζί). Και τέλος. ΔΕΝ το “αγριεύω” και γιατί το πρόγραμμα δεν είναι καλό και ελέω …φεγγαριού και ελέω σωστής διαχείρισης. Την Κυριακή ξανά μπάλα θα έχουμε, ξανά στήλη εδώ, ξανά ποντάρισμα. Και την πρωτοχρονιά.
Και στις 3/1. Οπότε…με μέτρο. ΑΡΧΙΚΗ ΚΑΒΑ: 8.000 μονάδες. Κέρδη από 21/12: 551 μονάδες. Νέο υπόλοιπο: 5.451 μονάδες. Πονταρισμα 26/12: Μονό αποδεκτό: Φούλαμ 2 (5.50) με 40 μονάδες. Μονό αποδεκτό: Μπόρνεμουθ-Φούλαμ 2-3 ακριβές σκορ (34.00) με 11 μονάδες. Patent (μονά-δυάδες-τριάδα): Γουλβς 2 (3.70)-Κρου 2 (5.50)-Χάρτλπουλ 2 (4.00), με 60 μονάδες στην Γουλβς, 40 στην Κρου και 55 στην Χάρτλπουλ.
Ακολούθως, 30 σε κάθε δυάδα (ακόμα 90) και 5 στην τριάδα. Ολο μαζί 250 μονάδες. Ανοιχτά μπετ: 301 μονάδες. Νέο υπόλοιπο: 5.150 μονάδες. Βλέπετε, με ένα μονό παίρνω το 80% του παιχνιδιού μου. Χαλαρά. Αν τυχόν “διπλώσω”, έρχονται καλά κέρδη. Ας πάμε γιά το ένα στα τέσσερα και βλέπουμε. Δεν είναι εύκολο. Ο καθένας, ας αλλάξει τη χημεία ή τον τρόπο, εγώ έτσι αποφάσισα σήμερα.
Τα λέμε με νέα στήλη Κυριακή μεσημέρι, ίδια ώρα, αλλά και…ΑΥΡΙΟ. Που; Το έγραψε ο Μάκης ήδη. Στο ράδιο! Το είχαμε υποσχεθεί, το κάνουμε. ΑΥΡΙΟ ΣΤΙΣ 3, ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΌ BETSELLERS μετά από…μήνες. Να πούμε γιά τα σημερινά, τα κυριακάτικα, να ξαναβρεθούμε με εσάς, να παίξουμε μουσικούλα, να κάνουμε χαβαλέ, να χαλαρώσουμε όλοι μαζί. Οπότε…αύριο στις 3 συντονιστείτε στο www.
betradio.com! Υ.Γ: Επί προσωπικού: Πήγα στην άλλοτε κραταιά Ελευθεροτυπία το Μάιο του 1996… Με προσέλαβε ο Φίλιππος Συρίγος. Και με πήγε μετά να με συστήσει στο big boss, τον Σεραφείμ Φυντανίδη. Με “έκοψε” από πάνω μέχρι κάτω και μου είπε “δεν με νοιάζει τι πιστεύεις, τι πρεσβεύεις, δεν με νοιάζει τίποτα. Θέλω απλά εδώ μέσα στη δουλειά να έχεις καθαρό μυαλό”.
Αυτός ήταν ο Φυντανίδης, αυτή ηταν η Ελευθεροτυπία του τότε. Περάσαμε πολλά, όσα ζήσαμε είναι ανεκτίμητα και μοναδικά γιά τον χώρο του Τύπου. Εφυγε ο Φίλιππος πέρυσι, έφυγε και ο “Σερ” χθες, ανήμερα Χριστουγέννων… Δεν έχει να κάνει με συμπάθειες, με ιδεολογίες, με τίποτα. Εχει να κάνει με καθημερινή συναναστροφή στο -ουσιαστικά- σπίτι μας.
Και έχω να πω μόνο ένα: Ότι “εφημεριδάδες” με τέτοια αρχίδια σπάνια βγαίνουν. Μάλλον ήταν οι τελευταίοι. Καλό ταξίδι Σερ..
