Κάποια στιγμή χθες βράδυ με έπιασε νευρικό γέλιο. Αλλες φορές τσαντίζομαι, άλλες φρικάρω (γιά λίγο πάντα), χθες με έπιασε νευρικό γέλιο, που είναι και η πλέον συνηθισμένη αντίδρασή μου μετά από τόσα χρόνια. Χθες από το απόγευμα, πρέπει να είπα μέσα μου “μας δουλεύεις τώρα;” πάνω από εκατό φορές. Are you fucking kidding me;;;; Με δουλεύεις;;;; Γιατί πως αλλιώς να τα πάρω τα χθεσινά; Ξέρω πότε “πρέπει” να πληρωθώ, πότε έπαιξα σωστά, πότε έκανα λάθος, πότε ήμουν τυχερός ή πότε άτυχος.
Ε, χθες δεν ήμουν απλά άτυχος. Ημουν… μουτζωμένος. Κυριολεκτικά. Τι θέλετε να θυμηθώ; Το Χ της Μπρέντφορντ που σπάει στο 89;;; Την…Ινβερνές που κάνουμε την ανατροπή της χρονιάς, από 3-0 σε 3-4 στο 86'΄και ισοφαρίζει η Νταντί στο 92' με μαιμού πέναλτι;; Τα…άχαστα που έχανε ο Αλμέιδα και οι άλλοι στο ματς της Γκεντσλέρ με την Μπεσίκτας γιά να μην έρθει over; Μιλάμε για ευκαιρίες από μισό μέτρο! Ή τα δοκάρια της Ιντερ;; Πάει το ματς ακριβώς όπως το περίμενα, μα ακριβώς.
Η Ιντερ καρτέρι, καραούλι να περνάει η ώρα. Βάζει τον Παλάσιο, τους μπερδεύει τους λατσιάλι, ένα δοκάρι, δεύτερο δοκάρι, ένα ξυρίζει. Σε διάστημα επτά-οκτώ λεπτών. Ετσι ακριβώς κέρδισε πχ την Γιούβε. Ετσι την Νάπολι. Ετσι την Μίλαν. Ακριβώς με τον ίδιο τρόπο. Ε, χθες η μπάλα βάραγε στη βάση του δοκαριού σαδιστικά…. Αν θέλετε να μιλήσουμε με νούμερα, οπουδήποτε “έσκαγε” ένα σημείο, έβγαζα τη μέρα (με οποιαδήποτε δυάδα στα trixie και δυάδα στα Χ), πιθανότατα έβγαζα και καλά κέρδη (με τρία χινάρια πχ) και περίμενα άνετος και χαλαρός την Λεβάντε γιά ακόμα μεγαλύτερα, γιά καλή νίκη.
Και τώρα μπορώ να βγω από πάνω, γράφω στις 12.30, δεν ξέρω τι θα γίνει. Ξέρω ότι κερδισμένος θα βγω με την Λεβάντε, αλλά ΔΕΝ έπρεπε να γίνει έτσι. Γιατί αν σπάσει, θα είμαι μέσα. Χαμένος. Και αν περάσει, απλώς θα κερδίσω λίγα. Ενώ δεν το άξιζα. Επρεπε ήδη να είμαι “καβάλα στο άλογο”. Από όλα τα χθεσινά, μόνο η Λιλ με απογοήτευσε, πουθενά δεν έκανα λάθος, απλά είχα φάει μούτζα… Φυσικά το κερασάκι ήταν η Ινβερνές.
Ηθελα να μείνει διπλό γιά να καταλάβουν όλοι ότι ένα ματς δεν το ξεγράφεις ποτέ. Ούτε από 3-0. Μπάλα είναι. Από 3-0 στο 8΄, θα παίρναμε την απίστευτη ανατροπή. Και πάει και δίνει πέναλτι…πιθικάκι στο 92' ο διαιτητής. Κοίταγα την οθόνη αμίλητος. Γέλαγα. Ειρωνία. Ας έμενε 3-0 να μην με νοιάξει. Οχι έτσι όμως… Είχε να μου χτυπήσει η ατυχία την πόρτα από τις 10/11.
Τότε με την Μπράιτον. Ελπίζω να με…ξαναθυμηθεί η γκαντεμιά μετά τις 10 Γενάρη πάλι. Να βγάλουμε την εορταστική περίοδο “κανονικά”. Ή -ακόμα καλύτερα- να μου τα δώσει πίσω τα “δανεικά”. Γιατί από χθες μου χρωστάει… Πάμε στα φρέσκα. Περιμένοντας την Λεβάντε, δεν ξέρω πως να κινηθώ. Να ξανοιχτώ; Να πάιξω ψίχουλα; Να παίξω νορμάλ σαν να μην το περιμένω;; Επιλέγω την τελευταία λύση.
Παίζω σαν να μην υπάρχει το ματς που ξεκινάει σε λίγο. Τι μου αρέσει; Κατ' αρχάς τρεις ισοπαλίες. Σε Νανσί, Λεβαδειακό και Πάσος Φερέιρα. Δείτε ειδήσεις, δείτε στατιστική, δείτε φόρμα, δείτε και…καλές σχέσεις στο πορτογαλικό. Και διαλέχτε. Μετά, μου κάνουν μερικά φαβορί. Η Ρόμα. Ο ΠΑΟ. Η Πάρμα. Και κάποια over και g/g, όπως στο Μπάρτσα-Ατλέτικο (το g/g) και στο αυριανό Θέλτα-Μπέτις (το over, που είναι και καλοπληρωμένο).
Και τέλος, πέρα από τη Λεβάντε, μου αρέσουν και κάποια μεγάλα. Η Γουέστ Χαμ, η η Λοριάν, η Λας Πάλμας, η Βαγιαδολίδ αύριο. Αυτά είναι όλα. Τα μικρομεσαία δε θέλουν επεξήγηση. Στα μεγάλα, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί η φορμαρισμένη Λοριάν (και σκοράρει γιά πλάκα και γύρισε ο Τραορέ και μπάλα καλή παίζει και γκολ δεν τρώει) πληρώνει τόσο μέσα στην εσχάτως ντεφορμέ (ή μάλλον “μπουκωμένη”) Σεντ Ετιέν που δεν βρίσκει δίχτυα με τίποτα.
Ούτε γιατί αύριο η Βαγιαδολίδ που είναι μιά χαρούλα πληρώνει τόσο μέσα στο ψοφίμι που λέγεται Λα Κορούνια (όποτε την έχω δει, πονάνε τα μάτια μου). Ούτε γιατί η Γουέστ Χαμ του “ύπουλου” Αλαρντάις (που τον βολεύουν τέτοια ματς) δίνει τόσο μέσα στην Γουέστ Μπρομ που έχει απανωτές ήττες και λογικά “διορθώνει” την θέση της.
Ε την Λας Πάλμας την φοβάμαι λίγο, έχει και κάμποσο Χ το ματς. Αλλά σαφώς συζητιέται, οκτώ ματς αήττητη είναι… Μην το παιδέψω πολύ. Ανεξάρτητα από το σπανιόλικο που παίζει σε λίγα λεπτά, εφ όσον χθες έπαιξα κάμποσα, σήμερα θα μαζευτώ, αυτό είναι δεδομένο. Θα παίξω μιά τριάδα με Ρόμα, ΠΑΟ και το αυριανό over της Θέλτα (αν κάποιος θέλει, μπορεί να βάλει κάπου και το g/g της Μπάρτσα, εγώ αυτό και την Πάρμα θα τα αφήσω ήσυχα, κάνοντας 2η διαλογή).
Και θα πάρω και Λοριάν, Γουέστ Χαμ, Βαγιαδολίδ (επίσης αυριανό αυτό) να τα κάνω ένα trixie. Μαζί με ακόμα ένα με τις ισοπαλίες. Δηλαδή, δύο trixie (το ένα…λόττο με Χ) και ένα παρολί σήμερα. Και τέλος. ΑΡΧΙΚΗ ΚΑΒΑ: 20.000 μονάδες. Κέρδη από 15/12: 268 μονάδες. Νέο υπόλοιπο: 21.008 μονάδες. Ανοιχτά μπετ: Μαρσέιγ 2 (2.80, πιασμένο)-Λεβάντε 2 (3.70) με 70 μονάδες.
Σαραγόσα-Λεβάντε 2 (3.70) με 150 μονάδες. Ποντάρισμα 16/12: Παρολί: Ρόμα 2 -ΠΑΟ 2 -Θέλτα over (6.38), με 128 μονάδες. Τrixie ισοπαλιών: Νανσί Χ (3.00)-Λεβαδειακός Χ (3.25)-Πάσος Φερέιρα Χ (3.10) με 35 μονάδες σε κάθε δυάδα και 15 στην τριάδα, σύνολο 120 μονάδες. Trixie: Λοριαν 2 (5.00)-Βαγιαδολίδ 2 (3.10)-Γουέστ Χαμ 2 (3.75), με 40 μονάδες σε κάθε δυάδα και 10 στην τριάδα, σύνολο 130 μονάδες.
Ανοιχτά μπετ: 378 μονάδες. Νέο υπόλοιπο: 20.630 μονάδες. Βλέπετε αυτό που σας έγραψα και χθες και παραπάνω σήμερα. Πολύ μικρότερο ποντάρισμα, γιά να “ισορροπήσω” με τα χθεσινά. Οπουδήποτε τους πετύχω σήμερα, παίρνω όλο το μπετ πίσω ή κερδίζω. Η ώρα πήγε 13.10, ξεκίνησε η Λεβάντε, κλείνω τη στήλη και κάθομαι να το δω. Ραντεβού από εδώ με νέα στήλη (χαλαρότατη, σαν το κουπόνι που έρχεται) την Τρίτη.
Και ράδιο φυσικά 6-8. Και το βραδάκι απόψε και στο chat.
