1156

Κώστας Ζαφείρης

Ούτε στον εχθρό σου…

Γεια χαρά σε όλους!

Σπουδαία και πολύ σημαντική η βραδιά της Παρασκευής που έρχεται.

Στις 19.45 στην «Ulker Sports Arena» θα γίνει το τζάμπολ στον εμφύλιο Φενέρμπαχτσε – Εφές και η αλήθεια είναι πως σ’ αυτή τη μάχη κρίνονται πολλά. Όχι στη θεωρία, αλλά στην πράξη. Με μία γρήγορη ματιά στη βαθμολογία αποδεικνύεται του λόγου το αληθές.

Με ρεκόρ 15-10 η Φενέρ, στο 14-10 η Εφές και οι δύο παλεύουν (σε πρώτη φάση) για μία θέση στον ήλιο της πρώτης οχτάδας και την συμμετοχή στα πλέι οφ της κορυφαίας ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης. Και όλα αυτά εννέα στροφές πριν το φινάλε της κανονικής περιόδου.

Το έχω γράψει ξανά και είναι ξεκάθαρο πλέον ότι η άφιξη του Γκούντουριτς μεταμόρφωσε την ομάδα του Κοκόσκοφ.

Ο Σέρβος γκαρντ με την ποιότητά του έδωσε την ώθηση που έψαχνε με αγωνία η Φενέρ όταν έτρωγε το ένα χαστούκι μετά το άλλο και βρισκόταν στα χαμηλά στρώματα του βαθμολογικού πίνακα. Αλλωστε το γεγονός ότι μετράει 10 σερί νίκες τα λέει όλα. Εν ολίγοις, από την κόλαση του οδυνηρού αποκλεισμού στη μάχη της τετράδας και του πλεονεκτήματος έδρας.

Την ίδια ώρα, ο Αταμάν δεν κοιμάται ήσυχος. Και δικαιολογημένα, αφού η Εφές είναι οριακά εντός 8άδας, ενώ ο στόχος της είναι το Φάιναλ – 4. Αυτό που έπαθε την προηγούμενη σεζόν η παρέα του Λάρκιν δεν το… εύχεσαι ούτε στον εχθρό σου.

Η πανδημία διέκοψε βίαια την Ευρωλίγκα και η φοβερή και τρομερή Εφές έμεινε με την όρεξη (έδειχνε ικανή να φτάσει μέχρι το τέλος της διαδρομής).

Τώρα, έχοντας κατά 95% το ίδιο ρόστερ με πέρυσι θέλει να διεκδικήσει αυτό που της αναλογεί κι αυτό θα το πράξει μόνο αν συνεχίσει το ταξίδι της στη διοργάνωση μέσω των πλέι οφ.

Τις τελευταίες εβδομάδες έχει γίνει ξεκάθαρο πως η Εφές αντιμετωπίζει όλα τα παιχνίδια σαν τελικό.

Δεν λέω ότι η ομάδα του Αταμάν θα μείνει εκτός 8άδας στην περίπτωση που χάσει από την Φενέρμπαχτσε, αλλά πιστεύω ότι αν μείνει όρθια στον τουρκικό εμφύλιο θα έχει κάνει μία ιδιαίτερα πειστική «δήλωση» εν όψει της τελικής ευθείας.

Σε τιμές αουτσάιντερ η Εφές και τουλάχιστον σε εμένα αυτό δεν πέρασε απαρατήρητο.

Παλαιότερα άρθρα του Κώστας Ζαφείρης