Γεια χαρά σε όλους.
Σε λίγες ώρες, το πρωί της Παρασκευής (καλό μήνα σε όλους), αρχίζουμε να μπαίνουμε στις πιο κρίσιμες στροφές του Μουντομπάσκετ.
Οι ομάδες που προκρίθηκαν στους «16» δημιούργησαν τέσσερα νέα γκρουπ (κουβαλώντας μαζί τους όλα τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου) από τα οποία οι δύο πρώτοι θα πάρουν το εισιτήριο για τα προημιτελικά.
Η Εθνική μας είναι μαζί με ΗΠΑ (δεν θα παίξει ξανά κόντρα στους Αμερικανούς), τη Λιθουανία και το Μαυροβούνιο και καλείται να νικήσει τις δύο τελευταίες για να μπει… σφήνα στους «8» της διοργάνωσης. Σημείωση εδώ ότι ο όμιλός μας διασταυρώνεται με το γκρουπ Σερβία, Δομινικανή Δημοκρατία, Ιταλία, Πουέρτο Ρίκο.
Δύσκολα τα πράγματα γιατί ο πρώτος μας αντίπαλος, η Λιθουανία, παρότι (και αυτή) έχει σημαντικές απουσίες, σ’ αυτό το τουρνουά βγάζει ένα πολύ σοβαρό πρόσωπο, κάνοντας με άνεση και στυλ το 3Χ3 στον όμιλό της (με Αίγυπτο, Μεξικό και Μαυροβούνιο).
Η ομάδα του κόουτς Μακσβίτις (από πέρυσι προπονητής της Ζαλγκίρις, κάθεται στον πάγκο της Εθνικής ομάδας της χώρας του από το περσινό Ευρωμπάσκετ) έχει ως ηγέτη τον μπαρουτοκαπνισμένο σέντερ των Πέλικανς, Γιόνας Βαλαντσιούνας, ο οποίος λειτουργεί στο παρκέ κάτι ως… πάτερ φαμίλιας για τους Λιθουανούς.
Από ‘κει και πέρα, στην περιφέρεια το κουμάντο κάνει ο γκαρντ της Μπαρτσελόνα, Ρόκας Γιοκουμπάιτις, επιπλέον δίνει έξτρα βοήθειες με το καλό του τρίποντο ο σούτινγκ γκαρντ της Ζαλγκίρις, Ντίμσα.
Η ουσία, λοιπόν, είναι ότι η Λιθουανία είναι σε καλή κατάσταση και η Εθνική μας θα πρέπει να βρει πρωταγωνιστές από την περιφέρεια για να τη ζορίσει.
Από τη στιγμή που η ομάδα του Μακσβίτις έχει την υπεροπλία στη ρακέτα, δύσκολα θα «δώσει» κάτι εύκολα στην επίσημη αγαπημένη.
Από ‘κει και πέρα, η Γερμανία (3/3 στην πρώτη φάση/εξακολουθεί να είναι ερωτηματικό η παρουσία του παιχταρά των Ορλάντο Μάτζικ, Φραντς Βάγκνερ, ο οποίος λόγω διαστρέμματος έχασε τα δύο τελευταία ματς) βρίσκει μπροστά της στην πρεμιέρα των «16» την Γεωργία (ρεκόρ 2-1 στην πρώτη φάση).
Στο… Θεό το χάντικαπ, οπότε ασχολήθηκα με τους πόντους και το under τσιμπημένο προς τα πάνω, αφού πιστεύω ότι οι παίκτες του Ηλία Ζούρου θα το παλέψουν όσο τους παίρνει, τουλάχιστον στο πίσω μέρος του παρκέ.
