2148

Billaras

Τελικός και απολογισμός Αγγλίας!

Πάπαλα λοιπόν η σαιζόν και τυπικά. Η σαιζόν των…συλλόγων. Γιατί σε λίγο φυσικά έχουμε Μουντιάλ. Η Ρεάλ το πήρε (ξανά) και -λυπάμαι που θα το γράψω- η μεγαλύτερη διαπίστωση είναι ότι ο φίλαθλος κόσμος (και έξω αλλά κυρίως εδώ) έχει ξεφύγει. Το τι διάβασα μετά το ματς, είναι να γελάς και να κλαις ταυτόχρονα. Ο Ράμος έγινε κράμα… serial killer και χασάπη, υπογραφές λέει μαζεύτηκαν, μιλάμε γιά φοβερά πράγματα! Είναι λογικό ως ένα σημείο η συμπάθεια πάντα να πηγαίνει στον -θεωρητικά- αδύναμο, στο αουτσάιντερ -ή αν πάμε ατομικά-στον παίκτη που'ρχεται από την έρημο της Αιγύπτου και οργιάζει, κι όχι στον σαλονάτο και γεμάτο λεφτά και τρόπαια παίκτη.

Αυτό το νιώθω. Αλλά από αυτό ως το άκρο της ισοπέδωσης, είναι τεράστια απόσταση. Η φάση είναι βαριά γιά ένα φάουλ. Βαριά! Και μπορεί και…επιθετικό στην αρχή της, πρώτα ο Σαλάχ πιάνει τον Ράμος, ενώ ελάχιστοι βλέπουν ότι άλλο χέρι (δεξί) μπλέκεται-ή τραβιέται αν προτιμάτε- και το άλλο (αριστερό) βγαίνει από τον ώμο! Τέτοιες φάσεις γίνονται άπειρες σε κάθε ματς.

Και μετά είναι η κακιά στιγμή. Τίποτα άλλο. Η ατυχία (ευτυχώς το παλληκάρι, ο παιχταράς, θα παίξει όπως όλα δείχνουν στο Μουντιάλ). Παρ' όλα αυτά, διάβασα ότι θέλετε. Τρόμαξα να σας πω την αλήθεια. Κυριώς από αυτό που έχει πλέον ο κόσμος μέσα του. Ψάχνει να μισήσει. Να βγάλει το μένος του. Κάνει μπαμ αυτό. Εχουμε δει κι έχουμε δει δρεπανοφόρα.

Και φυσικά ο Ράμος δεν είναι κανένας άγιος, παμπόνηρος είναι και κάνει και τις μαϊμουνιές του (όπως μετά με τον Κάριους αλλα και στη Ισπανία που έχει άφθονες κόκκινες). Αλλά στην φάση με τον Σαλάχ, μέχρι απλό φάουλ και τέλος. Αγωνιστικά, νομίζω ήταν προφανές ότι είδαμε δύο ματς. Με Σαλάχ-χωρίς Σαλάχ. Και εκεί κρίθηκε. Ακριβώς αυτό έγραφα pre game: "Σωστά λοιπόν η Ρεάλ είναι φαβορί.

Και γιά να εμβαθύνω, η τεράστια διαφορά της είναι οι εναλλακτικές από τον πάγκο. Ο Κλοπ κοιτάει πάγκο και τι να βάλει αν χάνει ας πούμε; Ο Ζιντάν κοιτάει πάγκο και συνήθως εκεί έχει Μπενζεμά και Μπέιλ! Αν με ρωτάτε λοιπόν, εκεί θα κριθεί. Θα το πάρει η Ρεάλ (αν και θα ήθελα Λίβερπουλ να σπάσει η μονοτονία) επειδή έχει μεγαλύτερο οπλοστάσιο.

Και εμπειρία”. Ο Κλοπ βάζει τον Λαλάνα. Απ το ίδιο “εργοστάσιο” βγήκε, αυτό της Σαουθάμπτον, περίπου τα ίδια χρόνια με τον Μπέιλ. Ε, ο Λαλάνα…απλώς γράφτηκε στο φύλλο αγώνα. Ο Μπέιλ όμως, έδειξε γιατί… κάνει όσα κάνει. Και είναι αμαρτία που ασχολούμαστε με τον Ράμος ή με τον Κάριους και όχι με το απίθανο γκολ του ουαλλού, μόλις είχε μπει! Λες και γίνονται κάθε μέρα (ειδικά σε τελικούς).

Εν όλιγοις, άπαξ και βγήκε ο Σαλάχ, φινίτο λα μούσικα. Οπως όταν βγήκε ο Παγιέ στον άλλο τελικό. Μάντης δεν είμαι γιά να ξέρω τι θα γινόταν αν ήταν μέσα ο αιγύπτιος, όσο έπαιζε η Λίβερπουλ ήταν μιά χαρά. Αλλά αυτά ειναι μέσα στο ματς. Σε κάθε ματς. Και ήταν πρόβλημα της Λίβερπουλ, όχι της Ρεάλ. Και ο Ρονάλντο έφυγε στον τελικό του Euro, αλλά εκεί είδατε τι έκανε ο Σάντος.

Η Λίβερπουλ πλήρωσε την τραγική έλλειψη εναλλακτικών, την παντελή απειρία της και κάποια λάθη του Κλοπ. Που κάνει πολλά σωστά (τα περισσότερα), αλλά ρε Γιούργκεν, κάποτε σκέψου ότι τα θηρία χτίζονται από το….νουμερο 1. Από το τέρμα. Δηλαδή ο Πεπ που έσκασε 35 το καλοκαίρι γιά τον Εντερσον, χαζός είναι; Του πήρε μιά σαιζόν αλλά το κατάλαβε.

Ο Μουρίνιο που δεν δίνει τον Ντε Χέα με τίποτα, χαζός είναι; Εντερσον-Ντε Χέα-Κουρτουά-Γιορίς-Τσεχ είχαν φέτος στο Νησί οι άλλοι πέντε της εξάδας. Εσυ με τερματοφυλακα αξίας 5 εκατ. ευρω (πασατέμπος γιά την Premier League), κάποτε θα την πάταγες. Δυστυχώς συνέβη τώρα… Το κλείνω το αγωνιστικό όπως το ξεκινησα: Οι εδώ φίλαθλοι της Λίβερπουλ, ας…καταλάβουν ότι το μοτό “you''ll never walk alone” δεν είναι απλά να το τραγουδάμε.

Είναι φιλοσοφία. Τρόπος σκέψης. Γιατί αυτά που γράφατε στα social media γιά τον Κάριους, μου λένε ότι…είστε γιά να λέτε ότι…κάτι είστε. Οχι όλοι φυσικά, αλλά (δυστυχώς) πολλοί. Τα λάθη είναι ανθρώπινα. Του τερματοφύλακα φαίνονται κιόλας. Δεν τον κρεμάμε. Τον αγκαλιάζουμε. Δεν τον καταριόμαστε. Τον συμπονάμε, τον στηρίζουμε. Ναι, δεν κάνει γιά τη Λίβερπουλ, αλλά αυτό το αποφασίζει ο Κλοπ και κυρίως, αυτός φόραγε τη φανέλα προχθές.

Απαξ και τη φόραγε, τον στηρίζεις, δεν τον αναθεματίζεις. Στοιχηματικα, οκ, δεν βγηκε το…λόττο του 2-2 ή 3-2 αν και κοντά ήταν. Αν άξιζε η απόδοση, θα παίζαμε αυτό που…φωναζε και επίσης ανέφερα: “Αν κάποιος μου πει “Ρεάλ και over 3.5” (που δίνει σε combo 4.5) θα συμφωνήσω αγωνιστικα, αλλά όχι στοιχηματικά γιατί δεν έχει αξία. Οταν έχουμε 2.

20 (ο άσος) Χ 2.10 (το over 3.5) μας κάνει 4.62 και όχι 4.5. Κλείνω και με g/g. Ακου…1.45! Από το 2004 (Πόρτο-Μονακό 3-0) ως και φέτος, μόνο ένας τελικός δεν ήταν g/g. Αυτός του Μουρίνιο, Ιντερ-Μπάγερν 2-0 το 2010. Οι άλλοι 12 ήταν όλοι g/g αλλά η απόδοση είναι απαγορευτική. Το ξαναγράφω: Προφανώς και δίνω τύχη σε Ρεάλ/over/g.g αλλά δεν φτουράνε. Και στοίχημα παίζουμε με τις αποδόσεις, όχι κουτουρού”.

Αυτά με τον τελικό και το φινάλε. Γιά το Μουντιάλ από την άλλη Τρίτη. Στις 5 του μήνα. Προς το παρόν, όλη αυτη την εβδομάδα έχει δύο πράγματα. Μελέτη Μουντιάλ άφθονη (πολλές ώρες) και απολογισμό. Σήμερα το 1ο μέρος. Το εγγλέζικο. Το Νησί. Βάζω πρώτα ΟΛΕΣ τις φωτό: Είναι εννιά μήνες και το σύνολο στο τέλος. Οποιος θέλει, τις σώζει στο desktop του και τις μεγενθύνει να τις δει καλύτερα.

                                                                                                                Τα πρώτα συμπεράσματα: Δεν έχασα! Δεν κέρδισα-δεν έχασα. Ισοπαλία. Αν είναι θετικό ή αρνητικό αυτό, ο καθένας έχει την οπτική του, το βλέπεις μισογεμάτο-μισοάδειο το ποτήρι.

Πήρα ένα τεράστιο ρίσκο, δεν πιστεύω ότι έχει ξαναγίνει στην Ελλάδα να παίζεις με μέσο όρο 4.495, δηλαδή το 4.50! Αυτός ήταν ο μέσος όρος σε 9 μήνες παιχνιδιού και σε 171 παιχνίδια που πόνταρα. Το ROI είναι 99.75, η…ισοπαλία που λέγαμε. Και 101, 01 να ήταν, το ιδιο θα έλεγα, δεν θα μίλαγα γιά νίκη. Είναι…το μισό του μισού ενός σημείου ακόμα. Επαιξα 228 μονάδες, τις πήρα όλες πίσω ουσιαστικά.

Εξάλλου δεν φαίνονται εδώ και τα Αυγουστιάτικα πειράματα (που έπιασα ακόμα 4 σημεία σε 19 μπετ αλλά με συστήματα και χωρίς μονάδες), ούτε το live παιχνίδι (όποιος ήταν chat θυμάται ας πουμε μια Μπρίστολ Ρόβερς). Το ζουμί, η κατακλείδα, είναι οτι στο νησι, ακόμα κι αν το….ξεχειλώσω, το τραβηξω το ρίσκο στα όρια, δεν θα χάσω. Στα 171 παιχνίδια ευστόχησα στα 40 και είχα 4 “ισοπαλίες” (από draw no bet ή αναβολές).

Τα επι μέρους στατιστικά που μπορείτε να δείτε κι εσείς: Είχα ακόμα…45 ισοπαλίες! Εληξαν στο Χ. Δηλαδή, έπαιξα 171 σημεία με μέσο όρο 4.5 και τα μισά ακριβώς (μα…ακριβώς 40+45) δεν έχασαν οι ομάδες, τα τεραστια αουτσάιντερ. Πως μπορεί να αξιοποιηθεί αυτό; Μεγάλη κουβέντα και σηκώνει σκέψη. Γι αυτό γίνεται ο απολογισμός. Οχι γιά το πόσα έχασε-κέρδισε ο (κάθε) Billaras.

Γίνεται γιά να βγουν συμπεράσματα και κυρίως σκέψεις-τροφή. Από τους 9 μηνες, τέσσερις χαμένοι (χειρότεροι Δεκεμβριος και Απριλιος), τρεις κερδισμένοι (μακράν καλύτεροι Μάρτης-Απρίλης) και δύο…ισόπαλοι. Στα 40 εύστοχα, είχα ανα μήνα: 5 Σεπτέμβρη-4 Οκτώβρη-3 Νοεμβρη-3 Δεκέμβρη-6 Γενάρη-8 Φλεβάρη-7 Μάρτη-3 Απρίλη-1 Μάη. Μεγαλύτερες ευστοχίες ήταν δύο 7αρια, περιέργως στην Premier League.

Τότεναμ-Γουέστ Χαμ 2-3 και Σαουθάμπτον-Μπέρνλι 0-1. Ανα κατηγορία, 9 εύστοχα η Premier, 5 η Championship, 9 η 1η, 10 η 2η, 6 η Κόνφερενς, 1 στο Κύπελλο (εδώ, το ανεφερε και ο Μακης, περίμενα καλύτερα, φέτος δεν είχαμε καλές εκπλήξεις σε Κύπελλο και Λιγκ Καπ). Οι…αγαπημένες μου (ή αν προτιμάτε τα μεγάλα λάθη των μπουκ) η Μπέρνλι και η Πλίμουθ. Καθώς και η κόντρα της Λέιτον στις αρχές.

Απο εκεί και πέρα: Ευστόχησα 13 φορές με 2 μονάδες. Και έπαιξα μονάχα μία φορά 3 μονάδες. Ηταν εύστοχη (Μέιντστόουν-Ιστλί 2-3). Αυτό είναι το 2ο θέμα σκέψης. Το ποντάρισμα. Αναρωτιέμαι τι θα γινόταν αν έπαιζα όλα φλατ, ή αν έπαιζα όλα με…2 μονάδες, ή αν έκανα ακόμα μεγαλυτερο “ανεβοκατέβασμα” μίζας με περισσότερα ματς των 3 μονάδων (και…όχι ένα) ή και των 4 μονάδων ακόμα! Οταν στα 40 εύστοχα τα 26 είναι με μία μονάδα, μου χτυπάνε καμπανάκια.

Θα θυμάστε την “συζήτηση” μας τον Δεκέμβρη. Συνολικά έπαιξα 58 ματς με μπετ άνω της μιάς μονάδας (από τα 171). Είναι το 1/3 ουσιαστικά. Θα μου πει κάποιος “ναι αλλά μπορει να έχανες και περισσότερα ματς από αυτά των διπλών μονάδων”. Σαφώς. Είπαμε, σηκώνει σκέψη και κουβέντα και κυρίως…βελτίωση όλο αυτό. Οπως και οι ισοπαλίες, πως μπορούν να αξιοποιηθούν, γιατί οι 45 είναι πολλές, στη σούμα μας λένε τα νούμερα ότι 1 στα 2 αουτσάιντερ απόδοσης 4.

5 δεν θα χάσει! Μεγάλες ατυχίες (σαν την…περσινή με εκείνο το 5-5 σε σημείο του 9.00, απο 2-4 και 3-5) δεν υπήρχαν. Ούτε μεγάλες εύνοιες. Σε αυτόν τον τομέα ήταν μιά σαιζόν “νορμάλ”. Το τρίτο θέμα που γυρίζει στο νου μου, είναι ο κάθε μήνας ξεχωριστά. Δεύτερη σερί σαιζόν, κακοί μήνες Οκτώβρης-Νοέμβρης-Δεκέμβρης. Και ανάποδα, τρομεροί μήνες από τα μέσα Γενάρη ως τέλη Μάρτη, εκείνοι οι 2,5 φύσαγαν! Με προβληματιζει.

Συνέβη και πέρυσι. Γιά χρόνια Οκτώβρης-Νοέμβρης με πληρωναν. Δευτερη σερί σαιζόν όμως δεν συνέβη αυτό. Και εδώ, είναι το σημείο να εξομολογηθώ και ένα λάθος μου. Δεν το έκανα τόσο καιρό γιατι η σαιζόν ζύγωνε στο φινάλε και θα τα λέγαμε όλα τώρα. Το λάθος ήταν ο Απρίλης. Παρασύρθηκα από το προηγούμενο περίπου τρίμηνο και δεν μαζεύτηκα.

Κι όμως, Απρίλη πλέον το νησί φθίνει σε σημεία και το ξέρω. Μάζεψαν και οι αποδόσεις αν δείτε, γιατί είχαν ξεκινήσει οι μπουκ να μετράνε το κίνητρο. Γκάφα εδώ. Λίιιιγο να πρόσεχα, θα είχα κέρδος. Δεν χρειάζεται πολλά. Είτε 4-5 μπετ λιγότερα, είτε 1-2 εύστοχα. Σημειώθηκε, να μην ξαναγίνει. Αυτό ήταν το Νησί. Στο..πιάτο. Και θετικά και αρνητικά, και μπόλικη τροφή γιά σκέψη και χώρος γιά βελτίωση.

Δεν μετανοιώνω σε καμιά περίπτωση που το δοκίμασα αυτό φέτος. Μιλάω για το Νησί και μόνο. Πήγα πολύ-πολύ ψηλά τον πήχη να δω τι θα συμβεί. Το βλέπετε πλέον συνοπτικά όλοι. Και -ανοίγω παρένθεση- καλό θα ήταν όοοοοοολο αυτό που είδατε σήμερα και θα ξαναδείτε το Σάββατο ή αυτά που είδατε από τον Μάκη τα τελευταία 24ωρα να τα κάνετε γιά τον εαυτό σας.

Και-να το πάω και παραπέρα- να διαβάζετε ανθρώπους που δεν ντρέπονται ούτε να ρισκάρουν, ούτε να χάσουν, ούτε να τα δώσουν όλα “στο φως”. Εξάλλου ότι διαβάζετε γιά…εσάς είναι, εγώ τα κιτάπια μου τα έχω έτσι κι αλλιώς μπροστά μου χρόνια τώρα. Τα λέμε Σάββατο (ίσως και Παρασκευή απόγευμα) με το γενικό σύνολο και τα εκτός Αγγλίας.

Ποντάρισμα πάλι θα έχουμε…μουντιαλικό (θυμίζω, με νέα κάβα και μπετ που θα περιλαμβάνει και δυάδες και συστήματα και μακροχρόνια).Α και Blog of the week με…αλογάκια θα έχουμε μέσα στον Ιούνιο!

Παλαιότερα άρθρα του Billaras