Και τελικά….το'πε το'πε ο πορτογάλος! Πως το τραγουδάει ο ΛεΠα στην νέα διαφήμιση της Vistabet; Ετσι ακριβώς. “Δήλωση” έκανε χθες ο Μουρίνιο. Με αποδέκτες…όλους απέναντί του. Και δήλωση έκανε με το παιχνίδι της Τσέλσι, όχι με όσα είπε μετά! Μετά…αποφάσισε να “παίξει” λίγο. Γιά άλογα και αλογάκια είπε, γιά φαβορί άλλους και όχι την ομάδα του, γιά ομιλία από τον μασέρ είπε, και…τι δεν είπε, απολαυστικά όλα.
Αλλά η πραγματική δήλωση του ήταν στο ματς! Εκεί που είδαμε μιά Τσέλσι….ο-μά-δα. Φέτος ήταν η δεύτερη φορά που είδα τακτικά μιά ομάδα τόσο καλή. Εξαιρετική (η προηγούμενη ήταν στο Ρεάλ-Ατλέτικο 0-1). Ποιά Σίτι με 11-0-0 και τέτοια; Χαμπάρι δεν πήρε η Τσέλσι. Εμφάνιση που την βιντεοσκοπείς και την δείχνεις είτε σε νεόκοπους προπονητές είτε σε παίκτες.
Ετσι παίζεται το σύγχρονο ποδόσφαιρο. Περιμέναν …λεωφορείο στο τέρμα; Πάρτε διπλάσια on target από το “πολυβόλο” Σίτι, παρτε και 3 δοκάρια, πάρτε και διπλό. Μιλάγαν όλοι γιά την πώληση Μάτα; Τον…ξέχασαν ήδη. Απορούσαν γιά την μεταγραφή Μάτιτς; Χθες λύθηκε κι αυτή η απορία. Γενικά νομίζω ότι αυτή η χθεσινή Τσέλσι άγγιζε την τελειότητα σε ότι αφορά στην τακτική, την προσήλωση στον στόχο και την εφαρμογή συστήματος.
Και η Σίτι; Η Σίτι είχε…Ντεμικέλις τα χαφ. Πάει να πει “αντίο ζωή”. Και Νάσταζιτς στο κέντρο άμυνας. Πάει να πει “χαιρετίσματα στις φασκομηλιές”. Μόλις πέρασε το 10λεπτο της κλασικής φούριας της γηπεδούχου, μιά ομάδα ήταν στο τερέν. Νίκη κατά κράτος και -πάμε στα δικά μας- πληρωμή! Και καλή πληρωμή. Γενναία. Το χάρηκα αυτό το Σαββατοκύριακο.
Οσο λίγα. Το έχω ξαναγράψει, είναι το καλύτερο μου όταν όχι απλά πληρώνομαι, αλλά “διαβάζω” σωστά ένα ματς, το “βλέπω πριν γίνει” και χτυπάω εκεί που είναι το λάθος. Κάποιοι απόρησαν με τα under. “Μα under ο Billaras;”. Μα…πάντα τα κοιτάω. Σημείο είναι. Και μάλιστα under βγαίνουν πιό συχνά από over παγκοσμίως. Απλώς είναι θέμα ψυχολογίας να μην παίζει ο παίκτης under, να παρακαλάει να μην μπει γκολ.
Η ψυχολογία πάει περίπατο όμως αν δω κάτι καλό. Και είδα. Στην Αρσεναλ ήρθε το ματς ακριβώς όπως έγραφα τα προηγούμενα. Χ ημίχρονο, 1 τελικό, σκορ 2-0. Καρμπόν κανονικό. Και στην Τσέλσι, βοήθησαν λίγο τα δοκάρια, αλλά κι αυτό μέσα στο πρόγραμμα είναι. Η ουσία ήταν ότι περίμενα να φρενάρει η -πολυβόλο ως χθες- Σίτι. Μόνο ο Μουρίνιο μπορούσε να την φρενάρει έτσι.
Και βέβαια, όλα είχαν ανοίξει ιδανικά. Με τη Σάντερλαντ. Σβηστό 0-3 που λέμε. Πασπαλίστηκε με μιά Τορκί, εμπλουτίστηκε με μιά Νυρεμβέργη, κερασάκι το διπλό της Τσέλσι, ήρθαν και τα under, ήρθε και το Σάββατο η δυάδα των φαβορί, τι άλλο να ζητήσω; Αν όλα τα παραπάνω τα βάλει κάποιος σε αντιδιαστολή με όσα φαβόρια έσπασαν, πιάνει το νόημα.
Σε επτά “μεγάλα” πρωταθλήματα, έσπασαν…αμέτρητα. Μπάρτσα; Μάντσεστερ; Νάπολι; Φιορεντίνα; PSV; Φενέρ; Πόρτο; Μπενφίκα; ΠΑΟΚ; Τότεναμ; Λίβερπουλ; Χάθηκε το μέτρημα στο τέλος, δεν ξέρω και πόσες ξέχασα… Και εδώ ακριβώς μεγαλώνει η ικανοποίησή μου. Λυσσάω όλο το Γενάρη, “κάντε κράτη, έχει ζόρια ο μήνας”. Θυμηθείτε τι (και πόσα) έπαιζα.
Χτυπάω πιό ψηλά με το στρίψιμο του μήνα. Κέντρο. Είχα σταθερά τον μπουκ εκεί που ήθελα, σε απόσταση βολής. Διαχείριση λέγεται. Περίμενα. Τα μεγάλα σημεία ήταν το όπλο μου όλο αυτόν τον καιρό. Η δεύτερη μεγάλη (μεγαλύτερη μάλιστα) ικανοποίησή μου. Οτι αλλάξατε. Εσεις. Ως παίκτες. Κοιτάτε πλέον σημεία του 3.00 και σας…φαίνονται μικρά.
Αυτό είναι πίστη. Πίστη στον τρόπο παιχνιδιού. Στην φιλοσοφία. Και επίσης είναι δύναμη εσωτερική. Πάψατε να φοβάστε τον μπουκ και τις αποδόσεις. Βλέπετε το λάθος. Και αυτό δεν έρχεται μέσα σε μιά μέρα. Κουπόνι με κουπόνι, εβδομάδα με εβδομάδα, μήνα με μήνα, χρόνο με χρόνο. Δουλεύεται μέσα σας. Το βλέπω στο φόρουμ. Στο chat, στα e-mail. Ολα τα παραπάνω, μην γελαστεί κανείς, δεν είναι κάτι σαν “βγάλαμε γλώσσα”.
Αν κάποιος το πιστέψει, απλώς…δεν με ξέρει. Είναι η χαρά μου, την μοιράζομαι. Η μπάλα παραμένει χαμηλά. Γιατί ούτε τέλειωσε η σαιζόν, ούτε θα εξαφανιστούν και οι σφαλιάρες, ούτε “σκίσαμε τον μπουκ” και άλλα τέτοια χαζά. Θα έρθουν φάπες, να'στε σίγουροι. Η μάχη δεν τέλειωσε, ουσιαστικά δεν τελειώνει ποτέ. Θέλει καθαρό μυαλό, πίστη, υπομονή και γερό στομάχι.
Και…σωστή διαχείριση. Και μιάς είπα διαχείριση, έρχομαι στα φρέσκα. Τι περιμένετε από μένα σήμερα και αύριο; Οσοι με ξέρετε καλά, μπορείτε να μαντέψετε! Η απάντηση είναι απλή: ΤΙΠΟΤΑ! Τα πήρα; Ωραία. Εχει κουπόνι της πλάκας; Εχει. Ωραία, adios amigos, τα λέμε το Σάββατο. Ποιός με υποχρεώνει να παίξω; Κανείς. Να αρχίσω να λέω γιά τις πιθανότητες της Σέφιλντ; Μα…την “έφαγα”, με την Αστον Βίλα πριν ένα μήνα (γέλια).
Να πω γιά της Τσέστερφιλντ; Αμα ήταν λίγο ψηλότερα η απόδοση μπορεί. Να πω αύριο γιά καμιά Χέρενφεν; Με τις ευχές μου. Τα έγραψα στην εφημερίδα. Αυτά τα τρία, συν κάποια φαβορί (Ρόμα; Εργοτέλης; Μπριστολ;) μπορεί να έρθουν. Ας έρθουν! ΟΛΑ. Απαξιώ παντελώς. Τη…δουλειά μου την έκανα. Τώρα θα κλείσω το λαπτοπ, θα παώ το γυμναστήριο μου, μετά στο γραφείο μου, το βράδυ θα δω καμιά ταινία, αύριο θα δω και μπαλίτσα, καθημερινότητα.
Που ΔΕΝ περιλαμβάνει στοίχημα γιά ένα 24ωρο. Γιατί γιά ένα; Γιατί αύριο θα πάρω το επόμενο κουπόνι στα χέρια μου και …η ζωή θα συνεχιστέι. Θα μελετήσω, θα ασχοληθώ, θα προετοιμαστώ γιά το Σάββατο. Θα κάνω όοοοοολα τα παραπάνω, αλλά δεν θα δώσω φράγκο πίσω στον μπουκ. Σας βεβαιώνω γιά ένα πράγμα: Αν ο άπειρος παίκτης που κέρδισε “τρελλαίνεται” μιά φορά που δεν θα ξαναχώσει φράγκα στο καπάκι, ο μπουκ τρελλαίνεται δέκα αν ο έμπειρος παίκτης τον κερδίσει καλά και μετά του πει “άντε γειά”.
Θα μπούμε ξανά στο ρινγκ να παλέψουμε; Ναι, αλλά όποτε θέλω εγώ, όταν δω ότι με ευνοούν οι συνθήκες, όχι καπάκι μετά από μιά μάχη χθες βράδυ. Τα λέμε λοιπόν το Σάββατο ξανά από εδώ. Πιό πριν, κλασικά, την Παρασκευή στην εφημερίδα και στο Betradio. Αλλά και στο chat. Και απόψε και αύριο. ΑΡΧΙΚΗ ΚΑΒΑ: 10.000 μονάδες. Κέρδη από 2-3/2: 1576 μονάδες. Νέο υπόλοιπο: 11.
076 μονάδες.
