1776

Editorials

Το έγκλημα πληρώνεται μιά πενταετία…

Ηταν τέλη Οκτώβρη όταν στην Kingbet έγραψα τα παρακάτω:

“Ο Αναστασιάδης αντί Σκίμπε στην Εθνική! Πάγωσε το πληκτρολόγιο. Ενας προπονητής παλαιάς κοπής (δύο χρόνια άνεργος, 5 μήνες στην Λάρισα ως τον Οκτώβρη του 2016), στα ηνία της Ελλάδος. Μάλιστα. Συσκέφθηκαν στην ΕΠΟ λέει (μόνος του ο Γραμμένος δηλαδή), και αποφάσισαν το….

καλύτερο. Μετά από 17 χρόνια ξανά Ελληνας στον πάγκο μας, θα βάλουμε και μερικά εικονίσματα στα αποδυτήρια και θα πορευθούμε με τη βοήθεια του Θεού.

Συγγνώμη, αλλά…έχω ελαφρώς σοκαριστεί. Κι έγω έγραψα ότι ο Σκίμπε πρέπει να φύγει. Δεκτόν. Δεν είναι εκεί η ένστασή μου. Καιρό διάβαζα περί Αναστασιάδη, αλλά δεν περίμενα ότι θα το διαπράξουν.

Ο Αναστασιάδης είναι ένας καλός άνθρωπος. Αυτό δεν χωράει αμφισβήτησης. Ταπεινός, σεμνός, κύριος, έχει κύρος. Ούτε εδώ είναι η ένσταση μου, αντίθετα σου εμπνέει σεβασμό ως προσωπικότητα. Αλλά άλλο αυτό και άλλο στον πάγκο να κοουτσάρει! Γιά (σύγχρονο) ποδόσφαιρο μιλάμε. Πάμε δηλαδή 17 χρόνια πίσω, στις εποχές Δανιήλ, έτσι στεγνά. Να το κάνω λιανά; Αναχρονιστικός.

Αυτή είναι η σωστή λέξη”.

Είναι 9 Ιουνίου και χθες ξεφτιλιστήκαμε από την Ιταλία. Προσέξτε, ξεφτιλιστήκαμε από την εικόνα, όχι από τα τρία γκολ. Μπορείς να φας τρία και να είσαι μιά χαρα (πχ Μπάρτσα-Λίβερπουλ στο Καμπ Νου φέτος γιά το Champions League). Η Ιταλία το ξέραμε ότι είναι καλύτερη ομάδα, πιθανότατα θα χάναμε, δεν έχει καμιά σημασία το σκορ, στέκομαι λοιπόν ΜΟΝΟ στην εικόνα.

Και επειδή όλα τα γραπτά μένουν, ξεκίνησα με το copy του κειμένου από τότε που προσλήφθηκε ο Αγγελος Αναστασιάδης. Χθες λέξη-λέξη επιβεβαιώθηκαν (δυστυχώς).

Δεν θα σταθώ ατομικά σε παίκτες που έπαιξαν, δεν έχει να κάνει πρόσωπα. Δικαιολογίες άπειρες, σαφώς θα βρούμε (αγωνιστική απραξία το βασικότερο).

Θα σταθώ όμως στις αλχημείες του Αναστάσιάδη. Σιόβας κόφτης-Ζέκα δεξί μπακ- Φορτούνης φορ. Χαίρετε. Παράλληλα, μη κλήση Τοροσίδη (ενώ δεν έχεις καθαρόαιμο δεξί μπακ), μη χρησιμοποίηση Κουλούρη (ενώ δεν έχεις φορ). Σαν να είπαμε στην Ιταλία “ελα να δούμε πόσα θα μας βάλεις”! Και όταν σου βάζει η Βοσνία δύο σε 10 λεπτά, η Τουρκία ακόμα δύο σε 10 λεπτά, ε να μην σου βάλει η Ιταλία τρία σε 15 λεπτά; Αυτό που λέμε λαικά “οι παίκτες κουτούλαγαν μεταξύ τους”.

Προφανώς και κάποιοι ήταν αρνητικοί, αλλά με αυτό που “κατέβασε” ο Αναστασιάδης, και σε μεγάλη μέρα να ήταν πάλι θα χάναμε εύκολα.

Δεν ξέρω τι όνειρο είδε. Ξέρω ότι κάνει ακαταλαβίστικα (είναι κι άλλα, πχ δεν γίνεται να παίζει τρία ματς η Εθνική με τρεις διαφορετικούς τερματοφύλακες, σε όλες τις ομάδες του πλανήτη ένας είναι ο βασικός).

Ξέρω ότι τρώμε γκολ γιά πλάκα μέσα σε λίγο διάστημα (άρα όχι τυχαία). Ξέρω ότι ο Σιόβας κόφτης πρέπει να έχει παίξει μιά φορά σε όλη του την καριέρα, ο Ζέκα…ακόμα μιά, ο Φορτούνης φορ νομίζω ποτέ.

Αλλά γιά να το κλείσουμε πηγαίνοντας λίγο πιό βαθιά; Το έγκλημα δεν ήταν η πρόσληψη Αναστασιάδη τέλη Οκτώβρη.

Το έγκλημα δεν ήταν η πρόσληψη Σκίμπε. Το έγκλημα δεν ήταν η πρόσληψη Ρανιέρι. Ή μάλλον, αν ήταν αυτά αδικήματα, ήταν στην κατηγορία “πταίσματος”. Το “κακούργημα” με ποινή ισόβιας κάθειρξης ήταν ένα και μοναδικό. Ιούνιος 2014, Μουντιάλ, χάνουμε στα πέναλτι από την Κόστα Ρίκα. Και ο ΦΕΡΝΑΝΤΟ ΣΑΝΤΟΣ φεύγει μόνος του, κύριος, με το κεφάλι ψηλά.

Την συνέχεια του Σάντος την ξέρετε. Και της Εθνικής μας την ξέρετε. Τότε έγινε το εγκλημα λοιπόν. Διώξαμε (γιατί τον διώξαμε και μην αρχίσω να γράφω πως και τι έγινε εκείνο τον καιρό με τον Σαρρή και τα οπαδικά και τις τρικλοποδιές που βάζαμε στον πορτογάλο) τον ΑΞΙΟ, το ΣΟΒΑΡΟ, τον πραγματικά μεγάλο Φερνάντο Σάντος. Δεν μας άρεσε ο “καρπουζάς από το Εστορίλ”.

Προτιμήσαμε να διαλύσουμε τα πάντα ΚΑΙ για οπαδικούς λόγους (θυμίζω το πογκρόμ που ακολούθησε) γιά να έρθουμε πέντε χρονάκια μετά στό σήμερα, εμείς να βλέπουμε απιθανιές και ο Σάντος απόψε μάλλον να σηκώνει κι άλλη κούπα με την Πορτογαλία…

Σοκ

Μιά είδηση που πέρασε στα “ψιλά”, ίσως να μην την είδατε καν, είναι ο άδικος χαμός του προπονητή της Λέιτον Όριεντ.

Του Τζάστιν ‘Εντιμπουργκ. Εντελώς ξαφνικά, ανακοπή καρδιάς στις αρχές τις εβδομάδας, πέντε μέρες νοσηλείας και τελικά στα 49 του έφυγε από τη ζωή χθες. Ηταν στη Λέιτον από τον Νοέμβρη του 2017, την οδήγησε πριν έναμισι μήνα πίσω στην Football League αλλά η καρδιά πρόδωσε τον πρώην παίκτη της Τότεναμ. Δείτε την φωτογραφία γιά να νοιώσετε πόσο μικρή, πόσο εφήμερη είναι η ζωή.

Σαν μικρό παιδί πανηγυρίζει την άνοδο. Η καρδιά του όμως τον πρόδωσε ξαφνικά και μας άφησε….

Παλαιότερα Editorials