Γεια χαρά σε όλους.
Το μυαλό βρίσκεται ήδη στην Ευρωλίγκα (έναρξη την ερχόμενη Πέμπτη), όμως μέχρι τότε μεσολαβούν ενδιαφέροντα παιχνίδια, όπως το κυριακάτικο clasico στη Μαδρίτη ανάμεσα στην πρωταθλήτρια Ευρώπης, Ρεάλ και την περσινή πρωταθλήτρια της ACB, Μπαρτσελόνα.
Και οι δύο έχουν μπει στη φετινή Liga Endesa με δύο νίκες: η ομάδα του Τσους Ματέο κέρδισε εύκολα στην πρεμιέρα εντός έδρας την Σαραγόσα (101-70), ενώ μεσοβδόμαδα πέρασε από την Μανρέσα με 94-88, την ίδια στιγμή που η Μπάρτσα έβαλε κάτω Μπανταλόνα (95-79, εντός) και την Παλένθια (με περιπετειώδη τρόπο και μεγάλη δόση τύχης) στην παράταση (84-83 εκτός έδρας).
Η Ρεάλ στην πονηρή αποστολή που είχε στη Μανρέσα έπαιξε χωρίς τους Εντι Ταβάρες και Γκράμπριελ Ντεκ (παραμένουν εκτός και οι δύο/ο σέντερ από το Πράσινο Ακρωτήρι ταλαιπωρείται από λοίμωξη του αναπνευστικού).
Μια Ρεάλ που κράτησε τον βασικό της κορμό (Γιουλ, Γιαμπουσέλε, Σέρχιο, Πουαριέ, Μούσα, Χεζόνια, Κοζέρ), προσθέτοντας βέβαια στο ρόστερ της την πολύ δυνατή «πινελιά» με τον Φακούντο Καμπάτσο.
Από την άλλη πλευρά, οι Καταλανοί στη μετά Σάρας εποχή και με τον πρωτάρη Ρότζερ Γκριμάου στον πάγκο τους. Χωρίς ιδιαίτερες αλλαγές στο ρόστερ τους και οι «μπλαουγκράνα»: έμειναν οι Βέσελι, Γιοκουμπάιτις, Λαπροβίτολα, Σατοράνσκι, Αμπρίνες, Κάλινιτς και αποκτήθηκαν ο φρέσκος στην Ευρώπη, Τζαμπάρι Πάρκερ (βγήκε πρώτη φορά από τη… γυάλα του ΝΒΑ), ο ποιοτικός ψηλός Γουίλι Ερνανγκόμεθ και ο πρώην ηγέτης της Μάλαγα, Μπριθουέλα.
Δεν κρύβομαι πίσω από το δάχτυλό μου όσον αφορά τον Ταβάρες και εννοώ ότι ο βασικός σέντερ της Ρεάλ ανήκει στην κατηγορία των παικτών που στις ομάδες τους δεν έχουν ισάξιο αντικαταστάτη, όμως από την άλλη η Μπαρτσελόνα δείχνει (απόλυτα αναμενόμενο αυτό) ότι χρειάζεται χρόνο για να ρολάρει στα χέρια του Γκριμάου.
Υπενθυμίζω – χωρίς στα μάτια μου να έχει τόσο μεγάλη σημασία αυτό στην παρούσα φάση – ότι στις 16/9 η Ρεάλ είχε κερδίσει την Μπαρτσελόνα με 90-80, στα ημιτελικά του ισπανικού Σούπερ Καπ.
Όμως δεν τελειώσαμε με την Ισπανία γι’ αυτό το σαββατοκύριακο, αφού στο παιχνίδι μου μπήκε και κάτι ακόμα.
Στο ζευγάρι Μπρέογκαν – Μανρέσα, στήριξα τους φιλοξενούμενους, που δείχνουν πιο «γεμάτοι» από πέρυσι, ωστόσο έχουν μπει στο πρωτάθλημα με δύο ήττες (στα Κανάρια Νησιά από την ομάδα του Γιάκα Λάκοβιτς με 97-92 και μεσοβδόμαδα εντός από τη Ρεάλ με 88-94).
Από την άλλη πλευρά, η Μπρέογκαν ζόρισε την Μπασκόνια στην πρεμιέρα, αλλά έχασε (79-88 εντός) και νίκησε λίγα εικοσιτετράωρα αργότερα τη νεοφώτιστη Ανδόρα (εκτός έδρας με 69-63).
Καλή δουλειά από τον Βέλικο Μρσιτς στον πάγκο της Μπρέογκαν (από το 2021), βρίσκεται σε… αγαστή συνεργασία με τον ατζέντη Μίσκο Ραζντάνοβιτς, όμως φέτος το ρόστερ της δείχνει ένα κλικ χειρότερο σε σχέση με πέρυσι (τα βασικά της εργαλεία βρήκαν καλύτερο συμβόλαιο σε Τουρκία, Ισπανία και Ιταλία).
Πήγα με τη Μανρέσα του κόουτς Πέδρο Μαρτίνεθ (από το 2019 στον πάγκο της/το 2017 οδήγησε τη Βαλένθια στο πρώτο και μοναδικό πρωτάθλημα της ιστορίας της) κι αυτό γιατί νομίζω ότι δεν θέλει – αλλά και δεν αξίζει βάσει ρόστερ – να περάσει το περσινό ζόρι, όπου σχεδόν μέχρι την τελευταία στιγμή πάλευε για την παραμονή της στην ACB.
