Γιά να τα πάρουμε από την αρχή, η Κυριακή ήταν συνολικά…τραγική γιά τους παίκτες. Πέρα από τα σημεία που συζητήθηκαν εδώ, έσκασαν παντου νάρκες. Στο Βέλγιο έγινε…το έλα να δεις (και όχι και τόσο καθαρά). Η Τσέλσι γκέλα, η Παρί γκέλα, η Νάπολι γκέλα, η Ιντερ γκέλα, δεν ξέρω αν ξέχασα και κανένα. Πάντα μιλάμε γιά σημεία που δεν αναφέρθηκαν εδώ.
Γιά να το φέρουμε πιό κοντά μας: Ηταν λίγο από όλα. Και κακό δικό μου παιχνίδι και ατυχία και συνολικά κακή μέρα. Ολα μαζί. Μετανιώνω γιά σημεία (και δεν ειναι η Πάρμα, αλλά τα δύο μικρά φαβορί). Μετανιώνω γιά το άνοιγμα μου, έπρεπε να παίξω λιγότερα. Ατυχία υπήρχε, αλλά γενικά ήταν στραβό το κλίμα. Η ατυχία ήταν στο χινάρι της Σταντάρ.
Οποιος το είδε, ξέρει τι λέω, ειδικά εκεί στο 94'. Ξέρετε, ακούμε πολλές φορές έναν προπονητή να λέει “σημασία έχει που κερδίσαμε, παρότι είμαστε κακοί”. Κάπως έτσι θα μπορούσε να γίνει. Δεν μιλάω γιά κάτι φοβερό, η μπάλα μέσα αν πήγαινε σε Χαλ στο 89' και Γκενκ στο 94΄, ένα γκολ κάθε μέρα, αυτομάτως το ΣΚ θα είχε και…καλό κέρδος, ενώ μπάλα καλή δεν έπαιξα.
Με το “αν” όμως δουλειά δεν γίνεται. Οπως δουλειά δεν γίνεται και με κάποια ακόμα. Και εδώ είναι πιό σοβαρά τα πράγματα από ένα γκολ. Με ποιά δεν μπορείς να προχωρήσεις; Με τη μιζέρια. Με την ακατάσχετη χαζομάρα. Με την εύκολη λύση του “τα ρίχνω αλλού”. Με το μυαλό να'ναι θολωμένο. Με την κλάψα. Με την τυφλή έκρηξη. Με την ασχετοσύνη.
Με όλα αυτά είναι…βέβαιο ότι δουλειά δεν γίνεται. Γι αυτό λοιπόν, το κεφάλι κάτω ο καθένας ξεχωρίστα αν έχασε. Τα έγραψα στα σχόλια αναλυτικά σε διάφορες απαντήσεις. Το άθλημα θέλει στομάχι-πέτρα και θέλει και καθαρό μυαλό. Πάνω από όλα θέλει να γνωρίζεις γιατί κερδιζεις ή χάνεις. Είναι πανεύκολο να πεις “έχασα γιατί ακολούθησα τον (κάθε) Billara που έχασε κι αυτός”.
Και αστείο να το λες μετά τη λήξη ενός αγώνα. Αλλά όσο εύκολο είναι, άλλα τόσο και λάθος είναι. Κι εγώ έχω πάρει σημεία από άλλους. Πολλές φορές. Δεν θα τολμούσα ποτέ να τους ρίξω ευθύνη αν τα σημεία δεν έβγαιναν. Δεν πέρασε ποτέ καν από το μυαλό μου. Ξέρω τι μου αναλογεί. Γι αυτό καλό θα ήταν ο καθένας να μην υπεκφεύγει και να ξέρει τι του αναλογεί.
Αυτό λέγεται ωριμότητα (όχι μόνο στοιχηματική) αλλά και υπευθυνότητα. Χρήσιμο μάθημα σε όλο το φάσμα της ζωής μας… Πριν πάω στα φρέσκα, μιά καθαρά ποδοσφαιρική-αγωνιστική στάση. Με προβληματίζει πολύ το φαινόμενο του “ασανσέρ”. Τα up and down όταν δεν τα περιμένεις. Γιατί μετά στρέφεσαι στην… μαντεψιά. Ο τίτλος του Μάκη την Κυριακή έλεγε πολλά: Τα δεδομένα ΠΡΙΝ τα ματς.
Εχεις δει πχ την Μάντσεστερ με την Αρσεναλ, είναι γιά γέλια και κλάματα. Τραγωδία. Και λίγα 24ωρα μετά, πετάει. Ε, αυτό είναι ένα σοβαρό θέμα. Είναι κι άλλες τέτοιες, πολλές (πχ Αγιαξ), αλλά στέκομαι σε μιά δημοφιλή που ξέρω ότι πολλοί την έχετε δει στην τηλεόραση και δεν μπορείτε παρά να συμφωνήσετε εφ όσον έχετε την ίδια εικόνα με μένα.
Μπαίνοντας στον Μάρτιο, οι ομάδες πρέπει να είναι “στρωμένες”. Κι όμως δεν είναι. Κι αυτό με προβληματίζει…. Στα φρέσκα τώρα. Θα είμαι λιτός, το πρόγραμμα είναι ψιλοψόφιο κι ας έχει τόσα ματς. Πολλά φαβορί στο νησί, εκεί από 1.80 ως 2.30. Και τέτοια σπάνια παίζω. Καλά, γιά Champions League ούτε λόγος. Ας διαβάσει κάποιος σήμερα στην εφημερίδα τι έχω γράψει γιά την Μονακό.
Δυό χρόνια, 41 ματς εντός, μόλις…4 φορές έφαγε δύο γκολ. Και ποτέ παραπάνω. Σε αυτές τις αποδόσεις, δεν αγγίζω, όπως δεν αγγίζω φυσικά και Ατλέτικο. Ούτε τα αυριανά. Καθαρό πάσο. Τι λέω να κρατήσω; Αρχικά είχα Μπόλτον, Λιντς (αύριο) από Championship. Τζίλιγχαμ, Κρόουλι, Μπάρνσλει, Κρόουλι από 1η. Και Χάρτλπουλ από 2η. Αυτά τα λίγα (με τελευταίες σκέψεις που…έμειναν σκέψεις, γιά Πιτέρμπορο και Κόβεντρι).
Αντε και δυό over σε Κάρντιφ και Χάτερσφιλντ. Φινίτο. Δεν έχω και ιδιαίτερη διάθεση γιά αναλύσεις, η φόρμα μιλάει μόνη της, όλες αυτές σε συνδυασμό με τις αποδόσεις “έχουν κάτι”. Θα σβήσω Μπόλτον γιατί δεν πείθει εκτός. Θα σβήσω και Χάρτλπουλ, δεν αποκλείω να είναι αναλαμπή αυτό που έγινε το Σάββατο. Ποιές έμειναν; Η Λιντς, η Μπάρνσλει, η Τζίλιγχαμ, η Κροουλι.
Μιά τετράδα. Εδώ, να πω έναν ακόμα αγωνιστικό προβληματισμό. Αν προσέξετε το πρόγραμμα, όσες ήταν εντός το Σάββατο, παρέμειναν εντός. Και οι εκτός…ξαναπαίζουν εκτός. Επιβάρυνση δηλαδή. Η Τζίλιγχαμ ας πούμε, κατανάλωσε ενέργεια στο μάξιμουμ γιά να πάρει το 0-0 στο Μπρίστολ. Μήπως της βγει κούραση; Θα το ρισκάρω. Αλλιώς δεν θα έπαιζα τίποτα απολύτως! Θα πάω σε ένα trixie.
Θα αφήσω και την Κρόουλι. Kαι θα μείνω με ένα…ταπεινό trixie με Λιντς, Μπάρνσλει, Τζίλιγχαμ. Κι ενα επίσης ταπεινό παρολί με over, τα δύο που ανέφερα συν την Ιντερ από την Πέμπτη. Ετσι, θα έχω μέσα και ματς αυριανό (Λιντς) και της Πέμπτης. Μάλλον δεν θα ξανανεβάσω στήλη, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου. Προτιμώ να ηρεμήσω, να μελετήσω, να αδειάσω λίγο το μυαλό μου.
Είναι πιό χρήσιμο στην παρούσα φάση. ΑΡΧΙΚΗ ΚΑΒΑ: 8.000 μονάδες. Προηγούμενο υπόλοιπο: 2.650 μονάδες. Ποντάρισμα 17-18-19/3: Trixie: Τζίλιγχαμ 2 (4.20)-Λιντς 2 (3.20)-Μπάρνσλεϊ 2 (3.40) (Netbet). Με 50 μονάδες σε κάθε δυάδα, 20 στην τριάδα, όλο μαζί 170 μονάδες. Παρολί με over: Κάρντιφ over-Χάτερσφιλντ over-Ιντερ over (5.35) (NetBet). Με 80 μονάδες. Ανοιχτά μπετ: 250 μονάδες. Νέο υπόλοιπο: 2.
400 μονάδες. Καθαρά κατεβάζω δραστικά ποντάρισμα, 250 μονάδες γιά όλο το τριήμερο. Θα ξανακάνω δυνατό χτύπημα, όταν κρίνω σωστή τη στιγμή. Η “πολιτική μου” δεν αλλάζει. Καρτέρι. Εχω…πολλά (ψυχικά) αποθέματα, αυτό το ξέρουν όλοι και πρώτος ο μπουκ. Εκτός απροόπτου, τα ξαναλέμε το Σάββατο.
