Οταν τελειώνει μιά μεγάλη διοργάνωση, ο πιό σίγουρος τρόπος γιά να βεβαιωθείς αν ήταν δυνατή ή …χλιαρή, είναι ένας. Να αναρωτηθείς: “Τι θυμάμαι;”. “Τι μου έμεινε;”. Αυτός είναι. Να κάνεις flash back. Αν αναπηδήσουν πολλές και δυνατές εικόνες, έχεις δει μιά αντίστοιχη διοργάνωση. Αν αναπηδήσουν λίγες και χλιαρές, τότε…δεν χόρτασες.
Τι θυμάμαι λοιπόν εγώ από αυτό το EURO; Μιά απολαυστική εμφάνιση από τη Ρωσία στο ματς με την Τσεχία. Την έκπληξη της Δανίας επί της Ολλανδίας. Την ανατροπή της Αγγλίας με την Σουηδία δεν έγινε κι άλλη ανατροπή σκορ, μιά και μοναδική σε 31 αγώνες). Την Ιταλία κόντρα στους γερμανούς. Και τα 60' λεπτά μπάλας των πρωταθλητών της Ισπανίας στον τελικό.
Επίσης, θα θυμάμαι τρία γκολ. Του Γουέλμπεκ το τακουνάκι, του Αλμπα στον τελικό και το κορυφαίο, το βολ-πλανέ-ψαλιδάκι του Ζλάταν, στο ματς με την Γαλλία. Επίτηδες δεν αναφέρω οτιδήποτε ελληνικό, γιατί…δεν μετράει. Ελληνας είμαι, φυσικό να τα θυμάμαι πιό έντονα τα…εθνικά ματς, πήγα και ως το Γκντανσκ. Αλλά εδώ μιλάμε αντικειμενικά γιά το σύνολο των ματς.
Συνολικά λοιπόν, αυτά θυμάμαι, αυτά κράτησα. Τα οποία, γιά 25 μέρες μπάλας είναι…ψίχουλα. Τίποτα. Ελάχιστα. Και σε σχέση με τα…αρνητικά που θυμάμαι, είναι πολύ λιγότερα. Γιατί και πολλές…σούπες θυμάμαι και ταμπούρι θυμάμαι και εντελώς άνευρες ομάδες θυμάμαι. Απο πλευράς προσώπων, τα ίδια. Δεν περίμενα το EURO να μάθω τον Πίρλο.
Ούτε τον Ινιέστα. Περίμενα να δω να ξεπετάγεται ένα νέο ταλέντο. Να δω κάποιον και να πω “ωπ, ποιός είναι τούτος;”. Αμ δε το είπα. Λίγο…Κρον Ντέλι, λίγο Μάτζουκιτς, κλείσαμε. Από πλευράς “χρώματος”; Τίποτα. Ματς με κερκίδες…χλιαρές. Είδαμε και φιλάθλους να κοιμούνται. Λίγο το χρώμα, λίγη η ένταση, λίγες οι φωνές. Με λίγα λόγια: Τo ΕURO αυτό κινήθηκε σε….
πολύ ρηχά νερά. Σε όλα σχεδόν τα επίπεδα. Ηταν πως να το πω, πολύ…flat. Επίπεδο. Ελάχιστες φορές σε σήκωνε από την καρέκλα. Ισως τις λιγότερες που θυμάμαι ποτέ και δόξα τω Θεώ, στα 43 μου και με την δουλειά που κάνω, έχω δει πολλές μεγάλες διοργανώσεις. Αγωνιστικά, δεν ξέρω αν έχει νόημα να (ξανα)ασχοληθώ με τον τελικό. Η Ισπανία αποφάσισε να παίξει μπάλα, η Ιταλία…όχι.
Η Ισπανία έπαιξε κάθετα (καιρός ήταν), η Ιταλία αντί να φυλαχθεί πήγε να παίξει στα ίσια. Αντίο ζωή. Το ματς δεν χάθηκε στο 14' και το 1-0, ούτε στο 41' και το 2-0, ούτε στο 61' που έμειναν με 10 οι ιταλοί. Είχε χαθεί πριν τη σέντρα. Με το 4-4-2 του Πραντέλι, με τον Πίρλο να είναι στην πίσω μεριά του ρόμβου. Πάπαλα. Μπλόκαραν και δημιουργικά και στην ανάσχεση.
Δείτε πως έπαιξε (τακτικά) η Πορτογαλία την Ισπανία και πως η Ιταλία. Εκεί τα βλέπετε και τα καταλαβαίνετε όλα. Οι Ισπανοί το πήραν δίκαια, πανάξιοι, γέμισαν ρεκόρ, αλλά όπως έγραψα και στην KingΒet σήμερα, τα 360' μέτριας μπάλας (με Ιταλία, Κροατία, Γαλλία, Πορτογαλία) δεν υπερκαλύπτουν τα 60' καλής μπάλας. Εχω απαιτήσεις από τους κορυφαίους.
Και οι στιγμές που τους βαρέθηκα ήταν περισσότερες από όσες τους θαύμασα… Στοιχηματικά, τα έχω ήδη γράψει. Είμαι με τους χαμένους. Επαιξα ας πούμε συνολικά 10 ευρώ και πήρα πίσω τα 7. Εχασα τα 3. Και μάλλον οι περισσότεροι έχασαν. Μπορώ να σταθώ σε χίλιαδύο δεδομένα (λάθος επιλογές, ατυχίες, ότι θέλετε), αλλά θα χαθεί το δάσος κοιτώντας το δέντρο.
Το δάσος είναι το εξής: Παίζοντας σχεδόν κάθε μέρα, παίζοντας πολλά ειδικά, παίζοντας πολλά άντε ποστ, και χωρίς να υπάρχει φόρμα, οι πιθανότητες να χάσεις αυξάνονται δρα-μα-τι-κά. Ας ξέρεις τις ομάδες, ας βλέπεις τα ματς. Δεν έχει καμιά σημασία. Εχω κερδίσει σε άλλες μεγάλες διοργανώσεις. Αλλά ήξερα ότι ήταν παρά φύση, ή απλά είχα ρέντα.
Η σκληρή πραγματικότητα, είναι αυτή που σας έγραψα παραπάνω. Και τώρα (γιατί από τις ήττες, αν ξέρεις γιατί χάνεις, βγαίνει ζουμί) όλοι καταλάβατε γιατί στο δεκάμηνο της σαιζόν δεν παίζω κάθε μέρα, δεν παίζω ποτέ άντε ποστ, δεν παίζω σχεδόν ποτέ ειδικά στοιχήματα. Αυτό, βάλτε, σφηνώστε το, κάντε…εγχείρηση και φυτέψτε το στο μυαλό σας.
Και όπως έχω ξαναγράψει πρόσφατα, η σαιζόν δεν είναι δύο κομμάτια. Είναι ένα ενιαίο. Η σαιζόν 2011-12 έκλεισε κερδοφόρα και ήταν καλή. Γιατί; Γιατί γιά 10 μήνες οι απαράβατοι κανόνες (που έγραψα) δεν παραβιάστηκαν. Ενώ σε 25 μέρες -αναγκαστικά- παραβιάστηκαν. Απλό μεν, δύσκολο να το πιάσουν πολλοί, ακόμα πιό δύσκολο να το εφαρμόσουν πολλοί….
Καλοκαίρι Και “πέρνωντας πάσα” από τα παραπάνω, περνάω στην πράξη. Στην εφαρμογή όσων έγραψα μόλις. Το ημερολόγιο λέει “3 Ιουλίου”. Ξέρετε πότε θα ξαναπαίξω; Οταν το ημερόλόγιο γράψει “17 Αυγόυστου”. Ημέρα Παρασκεύη, μιά μέρα πριν το ξεκίνημα της Αγγλίας. Τότε θα ξαναπαίξω. Ξέρω, ξέρω, πολλοί τώρα…ξυνίζετε. Και εγώ ξύνιζα κάποτε.
Πέρασαν χρόνια γιά να…απεξαρτηθώ. Γιά να βρω την φόρμουλα που μου ταιριάζει. Που μου φέρνει κέρδος. Μέρος της φόρμουλας είναι όλα όσα μάθατε εδώ ένα χρόνο. Το καρτέρι, το καραούλι, το διάβασμα αποδόσεων και το ποντάρισμα σε παικτικές αξίες, η πειθαρχία, το κυνήγι της φόρμας μιάς ομάδας. Ε, μέρος της ίδιας φόρμουλας είναι και να απέχω.
Κανονική αποχή. Οχι…παίζω 2ευρα. Τίποτα. Πάω σε νησιά σε φίλους, μου δείχνουν κουπόνι, με ρωτάνε “τι παίζουμε” και τους απαντάω… “ρακέτες”! Δεν το πιστεύουν ότι δεν αγγίζω τίποτα. Κι όμως, η αποτοξίνωση, η ξεκούραση μυαλού και τσέπης, είναι ένα βασικότατο συστατικό. Απαραίτητο. Γεμίζεις μπαταρίες, ενώ σου…ξανάρχεται η δίψα γιά παιχνίδι.
Σημαντικό κι αυτό όταν ακολουθεί 10μηνος μαραθώνιος. Πέρα από το να είσαι ξεκούραστος, να μην έχεις μπουχτίσει. Από σήμερα λοιπόν, ξεκινάω διακοπές. Θα ξαναπαίξω στις 17 Αυγούστου και τότε θα υπάρχει νέα δική μου στήλη. Ε, οκ, ίσως… “σκάσει” και καμιά έκτακτη νωρίτερα (και συχνά-πυκνά θα…μπουκάρω στο chat), αλλά το πλάνο είναι γιά 17 Αυγούστου.
Ως τότε, είτε θα είμαι μεν στην Αθήνα (και σε αυτό το διάστημα, πχ 13/7-27/7, θα γράφω κανονικά γιά την Kingbet, μερικά “ελεύθερα” αλλά άκρως στοιχηματικά κείμενα που σας συνιστώ να μην τα χάσετε), είτε θα…ψαρεύω κάπου στο Αιγαίο, όπως θα κάνω από αύριο! Το ψάρεμα είναι το…ησυχαστήριο μου, το…εξομολογητήριο μου και μιά…σούπερ προπόνηση γιά το στοίχημα! Μην γελάτε.
Το βασικό προσόν του ψαρά ποιό είναι; Η υπομονή στο καρτέρι ώσπου να τσιμπήσει το ψάρι. Ε, αν αυτό δεν είναι η…ιδανική προπόνηση γιά το στοίχημα, δεν ξέρω ποιά είναι! Βέβαια, εδώ υπάρχει κάτι σημαντικότατο που πρέπει να αναφέρω: Απόχη από το ποντάρισμα, ΔΕΝ σημαίνει αποχή από το στοίχημα γενικώς. Μπορεί να μην ενημερώνομαι και να μην παίζω την (κάθε) Μπρομαποϊκάρνα, αλλά θα ενημερώνομαι κα-θη-με-ρι-νά γιά τις ομάδες και τα πρωταθλήματα που θα με απασχολήσουν.
Θα σερφάρω, θα διαβάζω, θα γεμίζω σημειώσεις, θα βλέπω μεταγραφές. Τα πάντα. Η διαδικασία δηλαδή δεν είναι “πατάω ένα κουμπί και βγαίνω off- πατάω άλλο κουμπί και έρχομαι στο on”! Οχι! Η διαδικασία είναι “δεν παίζω μεν-ενημερώνομαι και ασχολούμαι δε”. Αυτή είναι. Το site Και επειδή εγώ λοιπόν δεν παίζω, το site θα…νεκρώσει; Οχι δα! Το site είναι ένας ζωντανός οργανισμός.
Και το site είστε πάνω από όλα…εσείς! Ξέρετε πόσοι είναι πλέον οι εγγεγραμένοι (παρότι όλα είναι free); Είναι 3907!! Πάμε γιά 4.000 κόσμο εγγεγραμένους, σίγουρα με τη νέα σαιζόν τόσοι θα είμαστε και είναι μόνο 10 μήνες η ζωή μας. Και το chat ήδη τις μέρες του EURO…χτύπησε ταβάνι με 201 άτομα ταυτόχρονα. Το site λοιπόν δεν μπορεί να νεκρώσει. Είναι και παραμένει ζωντανό.
Καιρό έσπαγα το κεφάλι μου. Ποιός μπορεί να γράψει αντί εμού; Οκ, εγώ δεν παίζω. Και θα κάνω και κάποιες διακοπές. Αλλά σε αυτές τις 45 μέρες, σαφώς κάποιος θέλει να παίξει, δικαίωμα του είναι. Και εδώ είναι το site που μπαίνει όταν θέλει να παίξει. Να έμπαινε ένας άλλος συνάδελφος; Θα ήταν άδικο. Κανείς συνάδελφός μου δεν είναι “αναπληρωματικός”.
Ολοι βασικοί στα πόστα τους είναι (και με την ευκαιρία, να ευχαριστήσω ξανά όλους όσους…δεν φαίνονται. Και δεν είναι λίγοι. Και είναι πανάξιοι). Εσπαγα λοιπόν το κεφάλι μου. Ποιά είναι η καλύτερη λύση; Ξέρετε, πολλές φορές, είναι…μπροστά στα μάτια σου και δεν την βλέπεις! Ευτυχώς την…είδα! Χρόνια τώρα, σε δεκάδες (ή μάλλον εκατοντάδες) sites στοιχήματος, ξέρουν οι αναγνώστες ότι γράφει ο τάδε, ο δίνα.
Στο betsellers μπαίνουν γιά τον Billara, γιά μένα. Ε, σκέφτηκα να το…αλλάξω λίγο αυτό! Με έναν εντελώς διαδραστικό τρόπο, έναν καινούργιο τρόπο, με ένα τρόπο που ΔΕΝ έχει ξαναγίνει! Να “παραδώσω τα κλειδια” που; Που; Μα…που αλλου; Σε …ΕΣΑΣ!!! Τι έγραψα παραπάνω; “Το site είστε εσείς”. Ε, ας μην μείνω στα λόγια, ας το κάνω πράξη! Ξαναλέω, είναι κάτι που δεν έχει ξαναγίνει.
Δεν έχει δοκιμαστεί. Ή μάλλον έγινε σε ένα μικρό βαθμό, πριν χρόνια, στο kouponi, εκεί που ήμουν με τον αδερφό μου τον Γιώργο Ριζεάκο. Τώρα θα γίνει σε…κανονική κλίμακα. Δεν θα γράφω πχ εγώ και κάποια παιδιά. Θα γράφουν ΜΟΝΟ κάποιοι από εσάς γιά 45 μέρες!!! Η απόφαση μου δεν ισχύει μόνο γιά τώρα. Θα το ξανακάνω και του χρόνου, με άλλα παιδιά.
Και ίσως και τον χειμώνα δώσω σε κάποιους και μόνιμες στήλες. Αν όχι αυτό το χειμώνα, τον επόμενο. Πάντα-ας μην το έλεγα- διάβαζα τα κείμενα σας στο forum, έβλεπα τι λέει ο καθένας στο chat. “Ξεδιάλεγα” κατά έναν τρόπο. Κατέληξα σε μιά τετράδα. Υπήρχαν κι άλλοι από εσάς, εξίσου ικανοί. Το βασικό κριτήριο ήταν να βρω πόσοι έχουν φύγει από τον μέσο όρο.
Πόσοι έχουν μπει στο μυαλό μου και στον τρόπο μου. Και δεν ήταν λίγοι. Αρα, πέρα από την….καλοκαιρινή τετράδα, κάποιοι άλλοι να…ετοιμάζονται. Δεν ξέρω το πότε, αλλά έχω πολλές ιδέες στο νου μου και ολοένα τις εφαρμόζω. Ποιοί θα είναι οι τέσσερις από εσάς; Ο Skotostrious (Ντίνος από Αθήνα), ο Vasilis1 (Βασίλης από Λάρισα), ο Kattis (Αλέκος, από Ρόδο) και ο Prosvoro (Χρήστος από Θεσσαλονίκη).
Αυτή η τετράδα!!! Τέσσερις καλοί μου φίλοι. Απο ΑΥΡΙΟ κιόλας, θα εναλλάσονται, θα συννενοούνται μεταξύ τους, θα γράφουν αυτοί κανονικά στην θέση που τώρα βλέπετε αυτό το δικό μου κείμενο. Στο βασικό άρθρο δηλαδή. Ισότιμα με μένα και παράλληλα ισότιμα με όλους σας. Τους…δίνω τα κλειδιά για 45 μέρες. Ουσιαστικά τα δίνω σε όλους σας.
Ξέρω ότι θα σεβαστείτε τον χώρο, είτε τα σχόλια, είτε το chat, είτε το forum. Αν κέρδισε κάτι με τον καιρό αυτό το site, είναι αυτή η ΤΕΡΑΣΤΙΑ παρέα, όχι με παιδάκια του στυλ “δώσε μιά τετράδα άχαστη ρε μεγάλε”, αλλά με ανθρώπους ώριμους ασχέτως ηλικίας. Με σκεπτόμενους, με σοβαρούς και…με καλούς παίκτες, να μην ξεχνιόμαστε!!! Ετσι, από ένα forum, στο Beto του μεγάλου Γιώργου Παρασκευά ξεκίνησα κι εγώ να γράφω δειλά δειλά.
Και ο δάσκαλος έκανε κάτι ανάλογο. Δεν “δημιούργησε” αρθογράφους τότε (εξελίχθηκαν πολλοί αργότερα), δημιούργησε όμως παιδιά που έγραφαν τις ειδήσεις εκείνου του πρωτοπόρου site. Εγώ το..προέκτεινα λίγο. Γιατί πλέον οι ειδήσεις υπάρχουν και με το internet όλα έχουν απλοποιηθεί. “Αναβαθμίζω” τέσσερις από εσάς σε κανονικούς tipsters, σε αρθρογράφους.
Και όπως είπα, θα το…συνεχίζω. Να ΜΗΝ είστε επιεικείς με την τετράδα! Κριτική όπου νομίζετε. Καλόπιστη, υγειής κριτική. Εχουν το ελεύθερο να γράφουν γιά τα πάντα, από Ολυμπιακούς Αγώνες ως μπέιζμπολ και φυσικά ποδόσφαιρο. Εγώ…έναν όρο έβαλα. Να μην δώσουν ποτέ παιχνίδι (απόδοση) κάτω από 1.45. Μα ποτέ! Η φιλοσοφία δεν θα αλλάξει δηλαδή….
Κάπου εδώ κλείσαμε. Νομίζω ότι έκανα το καλύτερο δέκα μήνες, έκανα και το καλύτερο τώρα με αυτό που αποφάσισα. Να δώσω βήμα σε τέσσερις από εσάς. Τους ξέρετε, τόσο καιρό στο chat, οι τρεις είναι και moderators. Και σύντομα, εντελώς διαδραστικά, να δώσω και σε άλλους. Ωρα να ξεκουραστώ λίγο, να ανασάνω, να …με απασχολήσουν οι πετονιές μου και όχι οι αποδόσεις! Το νέο μας ραντεβού το σημειώσατε (πρώτα ο Θεός τότε θα ξεκινήσει ο νέος κύκλος εκπομπων και στο www.
betradio.com), το e-mail μου είναι το [email protected] αν κάποιος θέλει επικοινωνία, τις ημερομηνίες που θα γράφω στην KingBet τις ανέφερα, ότι θα…μπουκάρω συχνά στο chat το ανέφερα, την πρόταση μου για ενημέρωση καθημερινή εν'οψει νέας σαιζόν την διαβάσατε και αν θέλετε (μαζί με το no bet) την κάνετε πράξη. Κάτι ακόμα. Τον τρόπο παιχνιδιού μου τον ξέρετε.
Θα τον εμπλουτίσουμε κι άλλο από Σεπτέμβρη (πχ με ασιατικά χάντικαπ). Αυτό το διάστημα αξιοποιήστε το αρκετοί από εσάς γιά να τον κάνετε πιό προσιτό. Κάντε εγγραφή σε όποια εταιρία θέλετε (μέσω των banners του site) και μην…περιμένετε να μπει Σεπτέμβρης γιά να ρωτάτε τα..γνωστά και να μην έχετε κάνει ή να μην ξέρετε κάποια βασικά. Είπαμε.
Το στοίχημα δεν σταματάει ποτέ. Εμείς απλώς βάζουμε άλλοτε το πόδι στο γκάζι, άλλοτε στο φρένο κι άλλοτε…τραβάμε και χειρόφρενο. ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ σε όλους και καλή επιτυχία στους τέσσερις από εσάς που θα σας δίνουν τις επιλογές τους μέσα από ανάλυση. Θα τους…παρακολουθώ στενά, το ξέρουν και το ξέρετε!
