Χθες δεν έπαιξα, δεν έγραψα, με τυραννούσε και μιά γριπούλα, οπότε…day off. Και να έπαιζα, δεν θα έπαιζα είτε Μπέρτον-είτε Φορτούνα, τις δύο εκπλήξεις της ημέρας δηλαδή. Είδα και τα δύο αυτά παιχνίδια, η Ντόρτμουντ σίγουρα πλήρωσε την έλλειψη εναλλακτικού τρόπου παιχνιδιού. Εβαλε κορμιά παντού η Φορτούνα, έκλεισαν οι χώροι, σχόλασε ο γάμος.
Η δε Μίντλεσμπρο υποτίμησε την Μπερτον, όταν ξύπνησε και πίεσε ήταν αργά (αν και έχασε ένα…άχαστο κυριολεκτικά).
Σκόπευα λοιπόν να γράψω γιατί “κάτι” θα έπαιζα σήμερα. Τελικά, γράφω μεν-δεν παίζω δε. Στο στόχαστρο είχα βάλει δύο γαλλικά ματς. Στρασβούργο και Λοριάν. Ομως, ανέκρουσα πρύμναν. Στο δεύτερο σημείο, είδα το 3,40 και χαλάστηκα, το είχα μελετήσει στο….
5,40 το σημείο. Τώρα καμιά αξία, ας έρθει ότι θέλει. Στο πρώτο, βλέπω ότι ναι μεν η Μαρσέιγ δεν θα έχει Τοβέν αλλά μάλλον δεν θα βάλει και παγκίτες γιατί θέλει να ισιώσει λίγο το (θεόστραβο) κλήμα. Και τελικά rotation θα κάνει φιλοξενούμενη! Οπότε, στο ένα λόγω ειδήσεων, στο άλλο λόγω απόδοσης, έκανα πίσω και δεν παίζω τίποτα (η Γερμανία έχει κακό πρόγραμμα).
Επόμενα πονταρίσματα και στήλη το Σάββατο, που θα μπούμε και στην εορταστική περίοδο.
Με τι να σας καλημερίσω και να σας αφήσω γιά να ξεκινήσω χαλαρά την μελέτη του Σαββατοκύριακου; Μα με τι άλλο, με….Μουρίνιο! Μας χαιρέτησε ο πορτογάλος από την Γιουνάιτεντ, θέμα χρόνου ήταν προφανώς. Περίμενα ότι θα του έδιναν κι άλλο λίγο, αλλά τελικά δεν το έκαναν οι διοικούντες.
Ειναι τεράστιο θέμα φυσικά η απόλυση Μουρίνιο. Οι ανά τον κόσμο (οχι και λίγοι) haters του, πανηγύρισαν χθες. Ομως, στα δικά μου μάτια, δεν έχει την αποκλειστική ευθύνη ο πορτογάλος γιά όσα συμβαίνουν στην Γιουνάιτεντ. Του αναλογεί ένα 50%, αλλά ως εκεί. Και γιά να είμαι και περισσότερο to the point, Ο Μουρίνιο έκανε χοντρά λάθη εξωαγωνιστικά, όχι τόσο εντός τερρέν.
Το μεγαλύτερο; Η γκρίνια του και το στυλάκι του. Αυτό χαλάει πολλούς και δικαίως. Οταν καλείς σε συνέντευξη Τύπου στις 8 το πρωί και μιλάς γιά …20”, τότε προφανώς προκαλείς κάνοντας καψόνι στο Τύπο. Οταν δείχνεις τα αυτιά σου στο Τορίνο, επίσης προκαλείς. Οταν “δίνεις στεγνά” τον Πογκμπά καθαιρώντας τον από αρχηγό, επίσης.
Οταν ξεφωνίζεις την διοίκηση (βασικά τον εκτελεστικο αντιπρόεδρο, τον Γούντγουορντ), επίσης. Εν ολίγοις, δεν υπήρξε στιγμή ηρεμίας στην ομάδα και σε αυτό ευθύνεται απόλυτα ο πορτογάλος. Φυσικά ευθύνεται (ως ένα βαθμό) και γιά τις αποτυχημένες μεταγραφές, αλλά -το έγραψα ήδη- ως ένα βαθμό. Γιατί άλλους ζήταγε (το καλοκαίρι έκανε λόγο στεγνά για λίστα με 5 ονόματα που δεν αποκτήθηκε κανένα και τότε ξεφώνισε τον Γουντγουορντ) και άλλους του φέρανε.
Τελος, αν πάω στο αγωνιστικό κομμάτι, με παίκτες μικρού βεληνεκούς στην άμυνα (πλην Ντε Χέα), έπαιζε το ίδιο στυλ. Αποτέλεσμα; Εικοσιεννέα γκολ παθητικό! Τρελλό νούμερο!
Τι δεν δέχομαι γιά τον πορτογάλο; Οτι φταιει μόνο αυτός, ότι είναι καταστροφέας του ποδοσφαίρου, ότι το ποδόσφαιρο τον έχει ξεπεράσει και δεν είναι πιά top level.
Χαζομάρες. Κολοκύθια. Η ιδιοσυγκρασία του μπορεί να τον καταστρέψει, όχι ότι δεν είναι top! Καταστροφέας όταν κάποτε μας παρουσίασε την Ρεάλ των 100 πόντων και των 121 γκολ; Πλάκα κάνουμε; Ή μήπως δεν φέρνει κούπες; Ακομα και στην Γιουνάιτεντ, ένα Λιγκ Καπ, ένα Κομιούνιτι Σιλντ και ένα Europa League!
Την ίδια ώρα, οι Κλοπ και Ποκετίνο έχουν….
ζερό στις ομάδες τους. Αλλα λατρεύονται γιά δύο λόγους. Γιά το θέαμα και (κυρίως) γιά τον χαρακτήρα τους. Και γιά να επιστρέψω στα περί “αντιποδοσφαίρου”, έτσι παίζει και ο Σιμεόνε μιά ζωή στην Ατλέτικο, αλλά εκείνον τον γουστάρει ο περισσότερος κόσμος! Αρα η ταμπακιέρα είναι ξανά εκεί που ξεκίνησα να γράφω: Στον χαρακτήρα του.
Και γιά το κλείσω. Εχει πολύ ισχυρό “εγώ”. Δεκτόν. Αυτό το “εγώ¨, επιβλήθηκε αλλού, αλλά τον έφαγε δυο φορές. Και αυτό-έτσι το βλέπω- είναι ανησυχητικό. Γιατί έχει και δύο όψεις. Την μιά την αναφέραμε. Η άλλη ομως, αυτή που με ανησυχεί, είναι οτι παίκτες “τρώνε” προπονητές.
Κι αυτό δεν είναι καλό στη σύγχρονη ποδοσφαιρική εποχή. Ο Αζάρ τον έφαγε στην Τσέλσι, στεγνά. Και ο Πογκμπά τώρα στην Γιουνάιτεντ. Με αυτούς κοντραρίστηκε και έχασε. Τους αστέρες. Διάβαζα δηλώσεις πρώην παικτών του. Ο Μουρίνιο είναι δίκαιος, δεν κάνει διακρίσεις, κράζει και τους αστέρες. Κάποτε ο Φέργκιουσον χτύπησε με παπούτσι τον Μπέκαμ! Χαμός! Τι έγινε μετά, το ξέρετε όλοι.
Ο Φέργκιουσον ακλόνητος. Κανείς δεν θα έβαζε τον εαυτό του πάνω απο την ομάδα (διαβάστε την αυτοβιογραφία του Σερ Αλεξ,). Τώρα, ο Πογκμπά ποστάρει στο instagram όλο χαρά που φεύγει ο Μουρίνιο! Ας το “κατέβασε” μετά, το είδαν όλοι πρώτα, το βάζω και εδώ φωτό. Γιά μένα αυτό είναι αίσχος. Ντροπή.
Γιά να το κλείσω: Σαφώς ο Μουρίνιο απέτυχε.
Σαφώς γίνονται συγκρίσεις με Κλοπ ή Γουαρδιόλα. Σαφώς έχει μεγάλες ευθύνες. Αλλά διαφώνω σε δύο σημεία: 1) Δεν ευθύνεται μόνο αυτός. 2) Δεν έγινε ξαφνικά…παρακατιανός προπονητής.
Αυτά τα ολίγα, τα ξαναλέμε πλέον Σάββατο με αμιγώς στοιχηματική στήλη αλλά τα λέμε χαλαρά και απόψε στο chat!
