Χαιρετώ! Πρώτα απ’ όλα ελπίζω να είστε όλοι καλά. Το σημαντικότερο όλων. Τα πράγματα δεν είναι απλά, είναι πρωτόγνωρα για όλους, οφείλουμε να προστατευτούμε για να προστατέψουμε και τους γύρω μας.
Δεν ξέρω πως περνάτε κλεισμένοι στο σπίτι, όμως μη παραπονιόμαστε. Φανταστείτε να γινόταν αυτό καμιά 15αριά χρόνια πίσω, ακόμα χειρότερα καμιά 30αριά χρόνια πίσω.
Στην εποχή του γρήγορου ίντερνετ, του Netflix, των αμέτρητων ταινιών και σειρών, των ηλεκτρονικών παιχνιδιών και της τεχνολογίας, ε, όλο και κάτι βρίσκουμε να κάνουμε για να περνάει η ώρα. Και των βιβλίων βεβαίως. Προσωπικά δεν είχα χρόνο να διαβάζω πολλά βιβλία, το έκανα συνήθως το καλοκαίρι. Ε, τώρα είναι πιο εύκολο.
Εννοείται πως θα βαρεθούμε κάποια στιγμή κλεισμένοι σε τέσσερις τοίχους.
Αλλά πραγματικά, βλέποντας τι γίνεται σε όλο τον κόσμο, πόσο γρήγορα εξαπλώνεται ο ιός και τι αφήνει πίσω σου, κανονικά δεν χρειαζόμαστε καμία κυβέρνηση, κανένα δικό της μέτρο, για να κάνουμε το αυτονόητο. Να προστατευθούμε και παράλληλα να προστατέψουμε τον διπλανό μας. Είτε με μέτρα κυβέρνησης είτε όχι, αν ο άλλος είναι γίδι, είναι γίδι.
«Δεν παθαίνω τίποτα», «Δεν αντέχω στο σπίτι», «Είστε υπερβολικοί», «Στο σπίτι έχω άλλον κορονονοϊό, τη γυναίκα μου», «Θα πηγαίνω κάθε μέρα εκκλησία, δεν φοβάμαι τίποτα» είναι διάφορες ατάκες που άκουσα σε ρεπορτάζ που έγινε από κάποιο κανάλι. Εγώ να το δεχτώ και να καταλάβω όλα αυτά που λένε. Χέστηκες για σένα, δεν σε νοιάζει να κολλήσεις, δεν σε νοιάζει να πεθάνεις.
Ο διπλανός σου τι σου φταίει; Μόνος σου είσαι σ’ αυτή τη ριμάδα τη ζωή; Δεν ξέρω τι να πω πραγματικά. Λες και μας λένε ότι θα μας κλείσουν φυλακή. Επαναλαμβάνω, δεν είναι εύκολο να είσαι κλεισμένος σε τέσσερις τοίχους. Αλλά χωρίς υπομονή, αυτό το πράγμα θα γίνει πολύ χειρότερο. Όπως έγινε δίπλα μας, στην Ιταλία…
Anyway, δυστυχώς δεν μπορείς να δεις ούτε ώρα παραπέρα.
Είναι ένα πράγμα που ώρα με την ώρα, μέρα με τη μέρα, μεγαλώνει. Και δεν ξέρεις ούτε πότε θα τελειώσει, ούτε πόσα θύματα θα αφήσει, αλλά και ούτε τι παρενέργειες θα προκύψουν. Είπαμε, υπομονή και ψυχραιμία. Και σεβασμός! Σ’ εκείνους που δουλεύουν για να μας εξυπηρετούν και στον συνάνθρωπό μας.
Στα δικά μας, για μπάλα και στοίχημα ούτε λόγος.
Χθες ανακοινώθηκε αναβολή και σε Νάσιοναλ Λιγκ Αγγλίας, πάνε κι αυτές.
Εβδομάδα συναντήσεων αυτή που διανύουμε σε Ομοσπονδίες, αν και έχω την εντύπωση ότι αποφάσεις δεν θα παρθούν ακόμα. Ακριβώς επειδή κανείς δεν γνωρίζει πότε όλο αυτό θα γνωρίσει ύφεση. Σήμερα έχει τηλεδιάσκεψη η ΟΥΕΦΑ για το μέλλον του Τσάμπιονς Λιγκ, του Γιουρόπα και του Euro.
Λέγεται ότι θα ζητήσει κάπου στα 300 εκατ. Ευρώ από τις Ομοσπονδίες και τις ομάδες προκειμένου να αναβάλει για ένα χρόνο το Euro. Ηδη, οι της Πρέμιερ Λιγκ εμφανίζονται αρνητικοί στο συγκεκριμένο ενδεχόμενο (να δώσουν χρήματα). Θα δείξει.
Στην Πρέμιερ Λιγκ έχουν συμβούλιο την ερχόμενη Πέμπτη αλλά και οι ίδιοι παραδέχονται πως δύσκολα θα αποφασιστεί κάτι.
Τα σενάρια είναι αρκετά, με το επικρατέστερο αυτή τη στιγμή να λέει ότι η σεζόν θα διακοπεί (αν το Euro γίνει). Δεν είναι απλό. Μπορεί η Λίβερπουλ να πάρει το πρωτάθλημα, έτσι κι αλλιώς άπαντες είχαν συμβιβαστεί με τη συγκεκριμένη ιδέα, όμως στις παρακάτω θέσεις γίνεται χαμός. Και σε εκείνες που αφορούν τα ευρωπαϊκά εισιτήρια (π.χ. με το Κύπελλο τι γίνεται, που έδινε ένα εισιτήριο;) και στη μάχη για την παραμονή.
Ένα άλλο σενάριο λέει ότι δεν θα υποβιβαστεί κανείς, θα ανέβουν οι δύο πρώτες από την Τσάμπιονσιπ (Λιντς, Γουέστ Μπρομ) και του χρόνου η Πρέμιερ Λιγκ θα έχει 24 ομάδες.
Δεν είναι εύκολα όλα αυτά. Και πολλά θα κριθούν από τη σημερινή απόφαση της ΟΥΕΦΑ. Αν το Euro αναβληθεί, μπορεί η σεζόν να συνεχιστεί, υπάρχει το περιθώριο. Αν το Euro γίνει φέτος, τότε μάλλον μιλάμε για μονόδρομο.
Αναγκαστικά θα πρέπει η σεζόν είτε να ακυρωθεί, είτε να διακοπεί. Τις προσεχείς μέρες θα τα δούμε όλα αυτά.
Δεν έχω να πω κάτι άλλο, αν εσείς έχετε να προτείνετε καμιά ωραία σειρούλα, στείλτε τίποτα ρε. Mail, Facebook, όπου θέλετε. Τα ξαναλέμε μάλλον την Παρασκευή, που θα έχουμε και μια πρώτη εικόνα από τη συνεδρίαση της Πρέμιερ Λιγκ. Μέχρι μέσα Απριλίου πάντως, στοίχημα δεν…
