Γεια χαρά σε όλους.
Την ώρα που οι 18 ομάδες της Euroleague είναι έτοιμες να μπουν στον «πόλεμο» της δεύτερης διαβολοβδομάδας της φετινής σεζόν, ο Μπερτομέου ετοιμάζει βαλίτσες (σιγά σιγά) με προορισμό κάποιο από τα σπίτια που αγόρασε – σε διάφορες πόλεις της Ευρώπης – τα τελευταία 20 χρόνια ως αφεντικό της κορυφαίας ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης.
Όλα δείχνουν ότι ο Καταλανός παράγοντας θα αποτελέσει παρελθόν από την Ευρωλίγκα στο τέλος της τρέχουσας αγωνιστικής περιόδου, με τα 3/4 των συλλόγων να αισθάνονται κάτι σαν ανακούφιση και τα στηρίγματά του, η Μπαρτσελόνα, η Ρεάλ, η Μπασκόνια και η Φενέρ να έχουν ήδη αρχίσει να τον… σκέφτονται με μελαγχολία.
Από το μενού της Τρίτης και της Τετάρτης στην Ευρωλίγκα δεν μου αρέσει σχεδόν τίποτα.
Σε όλα κάτι με χαλάει. Τελικά το μόνο που κράτησα είναι το -4,5 του Ολυμπιακού στο πρώτο ημίχρονο κόντρα στην Αλμπα. Χωρίς Χασάν Μάρτιν, αλλά με Κώστα Παπανικολάου η ομάδα του Μπαρτζώκα, σταθερά εκτός ο μπόμπερ Ερικσον και ο σέντερ Λάμερς στους Βερολινέζους.
Ο φετινός – βελτιωμένος και ορεξάτος – Ολυμπιακός οφείλει να μην προβληματιστεί από τους Γερμανούς.
Σε αντίθετη περίπτωση θα υπάρξει ξενέρωμα (και στις τάξεις των φιλάθλων του) κι αυτό είναι κάτι που δεν το θέλει κανένας (κυρίως) στα αποδυτήρια.
Κλείνοντας, ενημερώνω ότι πρόσθεσα στο πινακάκι και ένα ειδικό από το αποψινό παιχνίδι στο ΣΕΦ, αλλά και όπως κάθε χρόνο τις δύο ομάδες που πιστεύω ότι μπορούν να φτάσουν μέχρι το τέλος της διαδρομής στο Basketball Champions League.
Τις δύο τελευταίες φορές πλήρωσε η Μπούργος, φέτος θα δείξει.
Και στις δύο (Τενερίφη, Καρσίγιακα) έχω αναφερθεί σε προηγούμενα κείμενα και οι δύο πήραν ποντάρισμα τουλάχιστον από μένα.
Το μόνο που θέλω και ελπίζω είναι να μη φάνε «χαστούκι» με τραυματισμό σημαντικού παίκτη τους. Εν ολίγοις, να φτάσουν όπου είναι να φτάσουν με τους βασικούς τους πρωταγωνιστές πάνω στη σκηνή…
